Pismo dżurdżeńskie
Wygląd
przypnij
ukryj
Pismo dżurdżeńskie – pismo używane w państwie Jin ustanowionym przez Dżurdżenów (Mandżurów) na północy Chin. W 1120 r. opracował je Wanyan Xiyin, biorąc za wzór pismo Kitanów. Do użycia weszło w 1145 r.
Według zachowanego słownika chińsko-dżurdżeńskiego składało się ono z 720 znaków, w większości piktofonogramów opartych na znakach pisma chińskiego, lecz na ogół przekształconych i dostosowanych do wymowy języka mandżurskiego (Mandżurami Dżurdżeni nazywają się od XVII wieku, a język dżurdżeński to po prostu staromandżurski). Znaki porządkowano według systemu kluczy podobnych do kluczy pisma chińskiego.
Pismo Dżurdżenów wyszło z użycia po upadku dynastii Jin. Jego zabytki zachowały się jako inskrypcje w kamieniu, a także w dokumentach z chińsko-dżurdżeńskiej wymiany politycznej.
Linki zewnętrzne
Odmiany pisma chińskiego
|
W innych krajach |
|
---|
Współczesne odmiany |
|
---|
Zobacz też |
|
---|
Pisma świataAlfabetyczne | |
---|
Spółgłoskowe (abdżady) |
|
---|
Półalfabetyczne |
|
---|
Alfabetyczno-sylabiczne (abugidy) | |
---|
Sylabiczne | |
---|
Logograficzne | bliskowschodnie (mezopotamskie) |
|
---|
bliskowschodnie (egipskie) |
|
---|
dalekowschodnie (sinogramy) |
|
---|
mezoamerykańskie |
|
---|
|
---|
Nieodczytane (nieznana struktura) |
|
---|
Protopisma |
|
---|
Alfabety fonetyczne |
|
---|
Pseudoalfabety |
|
---|
Zapis liczb |
|
---|
Projekty ideograficzne |
|
---|
Encyklopedia internetowa (
system pisma):