Oskar Minkowski

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Oskar Minkowski_, badając jego wiele aspektów i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Na przestrzeni dziejów Oskar Minkowski_ odgrywał fundamentalną rolę w wielu aspektach życia ludzkiego, od jego wpływu na kulturę i sztukę, po wpływ na ekonomię i politykę. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na Oskar Minkowski_ i jego znaczenie we współczesnym świecie, oferując nowe perspektywy i podejścia do zrozumienia jego obecnego znaczenia.

Oskar Minkowski
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 stycznia 1858
Aleksota

Data i miejsce śmierci

18 czerwca 1931
Fürstenburg an der Havel

profesor nauk medycznych
Specjalność: interna
Alma Mater

Uniwersytet Albrechta w Królewcu

Doktorat

1881

Profesura

1904

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Reichsuniversität Straßburg
Uniwersytet w Greifswaldzie
Friedrich-Wilhelms-Universität Breslau

Multimedia w Wikimedia Commons

Oskar Minkowski (ur. 13 stycznia 1858 w Aleksocie[1], zm. 18 czerwca 1931 w Fürstenburg an der Havel[1]) – niemiecki lekarz, mający korzenie żydowskie[1], odkrywca roli trzustki w powstawaniu cukrzycy, brat matematyka Hermanna Minkowskiego i ojciec astrofizyka Rudolfa Minkowskiego.

Życiorys

Urodzony 13 stycznia 1858 r. w Aleksocie w guberni suwalskiej Królestwa Polskiego (obecnie dzielnica Kowna, na Litwie) w rodzinie przedsiębiorcy Lewina Minkowskiego i Racheli z domu Taubmann[1]. W 1872 r. kampania antysemicka w Imperium Rosyjskim zmusiła rodzinę Minkowskich do emigracji do Królewca, gdzie ukończył rozpoczętą w Kownie naukę gimnazjalną[1]. Następnie kształcił się na Uniwersytecie w Królewcu[2] (1876–1881). W 1881 został doktorem medycyny[1] na podstawie rozprawy Ueber die Aenderungen der elektrischen Erregbarkeiten des Gehirns nach Verschluss der Kopfarterien.

Następnie w 1888 r. podążył za swoim nauczycielem i mentorem Bernhardem Naunynem do Strasburga, gdzie pracował do 1904 roku, w tym ostatnie lata jako profesor interny[1]. W następnym roku pracował w szpitalu w Kolonii, a po kolejnym przeniósł się do Greifswaldu[1], gdzie objął profesurę interny. W 1909 r. został profesorem Uniwersytetu Wrocławskiego i pozostał w tym mieście do 1926 roku[2][1]. Pod koniec życia przeniósł się do Wiesbaden[1]. Przeszedł na emeryturę w 1926 roku[1].

Jego młodszym bratem był matematyk Hermann Minkowski[1], jeden z nauczycieli Alberta Einsteina. W 1894 Oskar ożenił się z Marie Johanną Siegel[2]. Mieli córkę Laurę i dwóch synów. Jednym z nich był astrofizyk Rudolph Minkowski[2][1]. Do 1938 jego dzieci – a żona w 1940 – wyemigrowały do Stanów Zjednoczonych i Argentyny przed prześladowaniami antysemickimi w Niemczech[2].

Dorobek naukowy

Minkowski z Josephem von Meringiem prowadzili badania nad cukrzycą na Uniwersytecie w Strasburgu. W 1889 dowiedli, że usunięcie trzustki wywołuje cukrzycę u psów[3][4]. Wykazali przez to, że to trzustka zawiera regulator poziomu glukozy we krwi[3][4]. Pierwszą pracę wydał na ten temat jeszcze w 1889, następną w 1893[4]. Ich badania spowodowały zogniskowanie wysiłków innych naukowców w tym kierunku, co zaowocowało wyodrębnieniem insuliny przez Fredericka Bantinga, Charlesa Besta oraz Jamesa Collipa[5] i zastosowaniu jej w leczeniu cukrzycy[4].

Po wyizolowaniu insuliny Minkowski zaangażował się we wdrożenie jej lecznictwie[1]. W jego klinice podjęto w 1913 roku próby doustnego podawania wczesnego leku insulinowego Synthalin[4]. Założył w 1923 komitet insulinowy w Niemczech[1]. Kilkukrotnie wybierany był na przewodniczącego Niemieckiego Towarzystwa Chorób Wewnętrznych[1].

W 1900 opisał sferocytozę wrodzoną, zespół wrodzonej niedokrwistości hemolitycznej występujący w Europie Północnej[6]. Zajmował się także żółtaczką hemolityczną[4]. Wykrył, że przyczyną akromegalii jest przerost przysadki[4]. Uczył francuskiego neurochirurga, Clovisa Vincenta[3].

W latach 1902–1932 był 12 razy nominowany do nagrody Nobla w dziedzinie fizjologii lub medycyny[7].

Wybrane publikacje

  • „Einfluss der Leberexstirpation auf den Stoffwechsel”, 1885
  • „Vorkommen von Oxybuttersäure im Harn bei Diabetes mellitus”, 1884
  • „Untersuchungen über den Diabetes mellitus nach Exstirpation des Pankreas”, Lipsk 1893
  • „Untersuchungen zur Physiologie und Pathologie der Harnsäure”, Lipsk 1898[8].

Upamiętnienie

Dla uczczenia pamięci o Oskarze Minkowskim European Association for the Study of Diabetes (EASD) ustanowiła w 1966 r. doroczną nagrodę dla naukowców zajmujących się badaniami w dziedzinie diabetologii[9][1]. Od nazwisk odkrywców sferocytoza wrodzona określana jest jako choroba Minkowskiego-Chauffarda[6]. We Wrocławiu znajduje się ulica jego imienia[10], zaś w Kownie na Aleksocie ulica braci Minkowskich[11].

  • Litewski znaczek pocztowy z 2012 upamiętniający Minkowskiego
    Litewski znaczek pocztowy z 2012 upamiętniający Minkowskiego
  • Kamień pamiątkowy w sanatorium Gedenkstein w Fürstenbergu, gdzie zmarł
    Kamień pamiątkowy w sanatorium Gedenkstein w Fürstenbergu, gdzie zmarł
  • Grób braci Hermanna i Oskara Minkowskich w Berlinie
    Grób braci Hermanna i Oskara Minkowskich w Berlinie

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q Ewa Kobel: Lista obecności, czyli 700 postaci związanych z dawnym i współczesnym Wrocławiem. Wrocław: Ewa Kobel, 2017, s. 664. ISBN 978-83-927040-1-0.
  2. ↑ a b c d e Viktor Jörgens, Oskar Minkowski (1858–1931) (ang.).
  3. ↑ a b c Oskar Minkowski w bazie Who Named It (ang.)
  4. ↑ a b c d e f g Wanda Wojtkiewicz-Rok: Gazeta uczelniana. Wrocławska Akademia Medyczna, 2006-04-11. . .
  5. ↑ Michał Bulc, Insulina – fascynująca historia jej odkrycia.. , www.wet.uwm.edu.pl .
  6. ↑ a b Minkowski O: Über eine hereditäre, unter dem Bilde eines chronischen Icterus mit Urobilinurie, Splenomegalie und Nierensiderosis verlaufende Affection. Verhandlungen des Kongresses für innere Medizin 18, s. 316–321 (1900).
  7. ↑ Oskar Minkowski, Nomination Archive , Nobelprize.org .
  8. ↑ Pagel JL: Biographisches Lexikon hervorragender Ärzte des neunzehnten Jahrhunderts. Berlin-Wien: 1901, s. 1144.
  9. ↑ Minkowski Prize. European Association for the Study of Diabetes e.V. (EASD). .
  10. ↑ Wrocław, Minkowskiego w OpenStreetMap
  11. ↑ H. ir O. Minkovskių g. w OpenStreetMap

Bibliografia

  • Andrzej Skrobacki: Polacy na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Królewcu. Olsztyn: Wydawnictwo „Pojezierze”, 1969, s. 91.