Order Najwyższy Chrystusa
W tym artykule poruszony zostanie temat Order Najwyższy Chrystusa z szerokiej i szczegółowej perspektywy, mając na celu zapewnienie czytelnikowi kompleksowej i głębokiej wizji tej kwestii. Zostaną przeanalizowane różne aspekty i punkty widzenia związane z Order Najwyższy Chrystusa, biorąc pod uwagę jego znaczenie w bieżącym kontekście i jego wpływ w różnych dziedzinach. Podczas tej podróży będziemy starali się zaoferować odpowiednie informacje, wzbogacając refleksje i możliwe rozwiązania lub alternatywy, aby skutecznie i skutecznie zająć się Order Najwyższy Chrystusa.
.jpg) Awers insygniów orderu 1893 roku | |
 Awers insygniów w 1858 roku | |
 Baretka | |
| Ustanowiono |
1319 |
|---|---|
| Powyżej |
brak |
| Poniżej | |
Order Najwyższy Chrystusa (wł. Ordine Supremo del Cristo) – najwyższe odznaczenie papieskie, nadawane katolickim głowom państw.
Historia
Utworzony w 1319 przez papieża Jana XXII (według innego źródła 14 kwietnia 1318[1]). Został rozdzielony pod koniec XVIII wieku na świecki Order Chrystusa nadawany przez Republikę Portugalii oraz papieski Najwyższy Order Chrystusa.
Na mocy bulli papieskiej wydanej przez Pawła VI 15 kwietnia 1966 roku order może być nadawany tylko katolickim głowom państw.
Odznaczeni
Wśród odznaczonych są m.in.:
- 1885 – Otto von Bismarck, kanclerz Niemiec[2]
- 1922 – Epitácio Lindolfo da Silva Pessoa, prezydent Brazylii[2]
- 1928 – Augusto B. Leguía y Salcedo, prezydent Peru[2]
- 1932 – Wiktor Emanuel III, król Włoch[2]
- 1933 – Wilhelm Miklas, prezydent Austrii[2]
- 1933 – Ludovico Chigi della Rovere Albani, wielki mistrz Zakonu Maltańskiego[3]
- 1934 – Albert I Koburg, król Belgów[2]
- 1934 – Agustín Pedro Justo, prezydent Argentyny[2]
- 1935 – Albert Lebrun, prezydent Francji[2]
- 1953 – Francisco Franco, szef Państwa Hiszpańskiego[2]
- 1957 – René Coty, prezydent Francji[2]
- 1959 – Giovanni Gronchi, prezydent Włoch[2]
- 1959 – Charles de Gaulle, prezydent Francji[2]
- 1961 – Baldwin I Koburg, król Belgów[2]
- 1962 – Éamon de Valera, prezydent Irlandii[2]
- 1963 – Konrad Adenauer, kanclerz Niemiec[3]
- 1963 – Antonio Segni, prezydent Włoch[2]
- 1966 – Giuseppe Saragat, prezydent Włoch[2]
Ostatni raz został nadany przez papieża Jana Pawła II w roku 1987, a otrzymał go Angelo de Mojana di Cologna Wielki Mistrz Zakonu Maltańskiego.
Przypisy
- ↑ Ordery papieskie. „Kurier Warszawski”, s. 3, Nr 208 z 30 lipca 1903.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Hyginus Eugene Cardinale: Orders of Knighthood Awards and The Holy See – A historical, juridical and practical Compendium. Londyn: Van Duren, 1983, s. 33.
- ↑ a b Peter Bander van Duren: Orders of knighthood and of merit. The Pontifical, Religious and Secularised Orders, and their relationship to the Apostolic See. Londyn: Colin Smythe, 1995, s. 69-70.
Bibliografia
- Giorgio Aldrighetti: Ordine Supremo del Cristo. Ordini Equestri Pontifici . araldicavaticana.com. . (wł.).
- José Vicente de Bragança: The Military Order of Christ and the Papal Croce di Cristo. jvarnoso.com, 2008. . (ang.).
- „Chrystusa, Order Najwyższy”. W: Wielka encyklopedia PWN. Jan Wojnowski (red.). T. 27. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 554.
- Ordery papieskie. „Kurier Warszawski”, s. 3, Nr 208 z 30 lipca 1903.
| Ordery | |
|---|---|
| Odznaczenia honorowe | |
| Ordery/zakony religijne chronione | |
| Odznaczenia zniesione w 1870 roku | |
| Odznaczenia zniesione w 1954 roku |
| Rodzaj odznaczenia | |
|---|---|
| Elementy insygniów | |
| Formy zredukowane |
|
| Lista odznaczeń w | |
| Lista baretek w | |
| Prawo | |
| System odznaczeń w Polsce |
