W dzisiejszym świecie Benemerenti to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Od niepamiętnych czasów Benemerenti był źródłem fascynacji i badań dla różnych dyscyplin i sektorów. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje implikacje w życiu codziennym, wpływ na rozwój technologiczny czy wpływ na kulturę i sztukę, Benemerenti pozostawił głęboki ślad w historii ludzkości. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Benemerenti, od jego początków po znaczenie w dzisiejszym świecie, w celu zaoferowania szerokiej i wzbogacającej wizji tego transcendentalnego tematu.
![]() Awers 2009 | |
Awers 1984 | |
![]() Rewers 2009 | |
![]() Baretka | |
Ustanowiono | |
---|---|
Klasy |
brak – jedna klasa |
Stopnie |
brak – jeden stopień |
Kruszec |
Do 1912 brąz |
Powyżej | |
Poniżej |
Krzyż Laterański (wycofany) |
Projektant |
Benemerenti lub rzadziej Bene merenti (łac. dobrze zasłużonemu) – odznaczenie honorowe ustanowione przez papieża Grzegorza XVI w 1832 roku, przyznawane za długoletnie i wyjątkowe zasługi dla Kościoła katolickiego, oddane wraz z rodzinami i społecznościami[1].
Dzisiejszy medal Benemerenti sięga różnych tradycji medali papieskich zwanych „Benemerenti” lub „Bene merenti”, które były przyznawane za zasługi cywilne, a szczególniej wojskowe.
Medal po raz pierwszy przyznał papież Pius VI (1775-1799) jako odznaczenie wojskowe.
W 1818 r. Pius VII przyznawał takie odznaczenie, aby nagrodzić lojalność tych, którzy wyróżnili się w stosunku do papieża po odrodzeniu władzy i zakończeniu rządów napoleońskich w Rzymie.
Papież Grzegorz XVI (1831-1846) przyznawał medal Benemerenti członkom armii papieskiej walczącej w Ferrarze, Bolonii i Wiedniu[2].
Pius IX (1846-1877) odznaczał medalem te osoby wojskowe, które nie kwalifikowały się do odznaczenia Orderu Złotej Ostrogi.
W 1891 r. różnorodne medale „Benemerenti” i „Bene merenti” zostały połączone przez Leona XIII, który stworzył jedno trwałe wyróżnienie[3]. W praktyce było ono przyznawane za wieloletnie zasługi dla Kościoła lokalnego (parafii) – niezwykle zasłużony dla niewielkiej społeczności.
W 1925 roku przyjęto, że medal będzie przyznawany w dowód uznania dla osób zasłużonych w służbie Kościoła, zarówno cywilnych, jak i wojskowych, świeckich i duchownych.
Aktualna wersja medalu została zaprojektowana na zlecenie papieża Pawła VI[4]. Medal jest złotym krzyżem greckim w kształcie karo (romboidalny), na rewersie widnieje słowo Benemerenti (łac. dobrze zasłużonemu) na tle godła Watykanu (tiary i skrzyżowanych kluczy). W awersie medalu dla wojskowych widnieje popiersie papieża, a na medalu dla osób cywilnych sylwetka Chrystusa unoszącego rękę do błogosławieństwa, na lewym ramieniu godło Watykanu, a na prawej herb aktualnie panującego papieża. Wstążka orderowa jest w barwach papieskich: biało-żółta[5].
Poprzednie wersje i warianty składały się głównie z okrągłego medalu z portretem panującego papieża z przodu i wieńca laurowego z napisem „BENEMERENTI” lub „BENE MERENTI” z tyłu[6].
Odznaczenie jest noszone po lewej stronie klatki piersiowej.
Pierwotnie dekoracja miała trzy stopnie:
Podczas reformy medalu przeprowadzonej przez Pawła VI, zlikwidowano klasę srebrną i brązową – odtąd też medal był jednoklasowy – złoty.
Podstawowym wymaganiem są długoletnie i wyjątkowe zasługi dla Kościoła Katolickiego. Ponadto istnieją wymogi związane z wiekiem i swoistą wysługą lat: