Mykoła Awiłow
W tym artykule przyjrzymy się Mykoła Awiłow w sposób głęboki i szczegółowy, analizując różne aspekty, punkty widzenia i perspektywy związane z tym tematem. Zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję, wpływ na społeczeństwo i możliwe przyszłe implikacje. Dodatkowo przeanalizujemy różne opinie ekspertów i odpowiednie badania, które rzucają światło na Mykoła Awiłow i jego dzisiejsze znaczenie. Ten artykuł ma na celu przedstawienie pełnego i wzbogacającego spojrzenia na Mykoła Awiłow, mając na celu zapewnienie naszym czytelnikom głębokiego i globalnego zrozumienia tego tematu, który jest interesujący dla szerokiego grona odbiorców.
| ||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
6 sierpnia 1948 | |||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost |
191 cm | |||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||
  
| ||||||||||||||||||||||
Mykoła Wiktorowycz Awiłow (ukr. Микола Вікторович Авілов; ros. Николай Викторович Авилов; ur. 6 sierpnia 1948 w Odessie[1]) – ukraiński lekkoatleta dziesięcioboista, startujący w barwach Związku Radzieckiego, mistrz olimpijski z Monachium z 1972.
Podczas nauki w szkole podstawowej w Odessie został zauważony przez poszukiwacza talentów sportowych i przeniesiony do szkoły sportowej, w której trenował najpierw skok wzwyż, a potem dziesięciobój. W 1968 zdobył brązowy medal mistrzostw ZSRR w dziesięcioboju[2] i wyjechał na igrzyska olimpijskie w Meksyku, gdzie zajął 4. miejsce[1].
Zajął 4. miejsce na mistrzostwach Europy w 1969 w Atenach[3]. Zwyciężył na uniwersjadzie w 1970 w Turynie[4]. Nie ukończył dziesięcioboju na mistrzostwach Europy w 1971 w Helsinkach[5]. W 1972 po raz pierwszy został mistrzem ZSRR w tej konkurencji[2].
Na igrzyskach olimpijskich w 1972 w Monachium zdobył złoty medal ustanawiając jednocześnie rekord świata wynikiem 8454 punktów (według obecnej punktacji byłoby to 8466 pkt)[6]. Wyprzedził swego rodaka Łeonida Łytwynenko i Polaka Ryszarda Katusa[1]. Zdobył srebrny medal na uniwersjadzie w 1973 w Moskwie, przegrywając z Polakiem Ryszardem Skowronkiem[4].
Zdobywał mistrzostwo ZSRR w 1975 i 1976[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu nie obronił tytułu mistrzowskiego, ale został brązowym medalistą za Amerykaninem Bruce’em Jennerem i Niemcem Guido Kratschmerem[1].
W 1972 otrzymał tytuł Zasłużonego Mistrza Sportu ZSRR Został odznaczony Orderem Czerwonego Sztandaru Pracy i Medalem „Za pracowniczą dzielność”[2].
Jego żoną jest Walentina Kozyr – także lekkoatletka, medalistka olimpijska w skoku wzwyż (1968)[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e Nikolay Avilov , olympedia.org (ang.).
- ↑ a b c d Авилов Николай Викторович , sport-strana.ru (ros.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 533 (ang.).
- ↑ a b World Student Games (Universiade – Men) , GBRAthletics (ang.).
- ↑ Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook , European Athletics, s. 541 (ang.).
- ↑ Progression of IAAF World Records. 2015 Edition , IAAF, s. 215, 219 (ang.).
|
