Medal „Za pracowniczą dzielność”

Wygląd przypnij ukryj Medal „Za pracowniczą dzielność”
Медаль «За трудовую доблесть»
Awers
Awers medalu z zawieszeniem obowiązującym od 1943 roku
Awers
Awers medalu z zawieszeniem obowiązującym do 1943 roku
Rewers
Rewers medalu z zawieszeniem obowiązującym do 1943 roku
Baretka
Baretka
Ustanowiono

27 grudnia 1938

Wielkość

średnica – 35 mm

Kruszec

srebro

Wydano

ok. 2,1 mln.

Powyżej

Medal Nachimowa

Poniżej

Medal „Za pracowniczą wybitność”

Medal „Za pracowniczą dzielność” (ros. Медаль «За трудовую доблесть») – radzieckie cywilne odznaczenie państwowe nadawane za zasługi w pracy.

Historia

Odznaczenie zostało ustanowione dekretem Rady Najwyższej ZSRR w dniu 27 grudnia 1938 roku dla nagrodzenia osób wyróżniających się poświęceniem i zaangażowaniem w pracy.

W dniu 16 czerwca 1943 roku dekretem Rady Najwyższej ZSRR zmieniono opis odznaki medalu, w ten sposób, że zmieniono sposób jej zawieszenia. Niewielkie poprawki u opisie medalu wprowadzono również dekretem z dnia 16 grudnia 1947 roku.

W dniu 28 marca 1980 roku rozporządzeniem Rady Najwyższej ZSRR wprowadzono nową redakcję statutu medalu, który jednak nie zmienił zasad nadawania medalu.

Zasady nadawania

Zgodnie ze statutem medal nadawany był robotnikom, rolnikom, pracownikom gospodarki narodowej, pracownikom nauki, kultury, edukacji, służby zdrowia i innych obywateli radzieckich. Mógł również być nadawany cudzoziemcom niebędącym obywatelami ZSRR o ile pracowali na terenie ZSRR.

W szczególności był nadawany:

Medale po raz pierwszy zostały nadane w dniu 16 stycznia 1939 roku, gdy wyróżniono 22 pracowników Zakładu nr 8 im. Kalinina, który zajmował się produkcja uzbrojenia artyleryjskiego. Ostatnie medale zostały nadane w dniu 21 grudnia 1991 roku.

Łącznie w latach 1939 – 1991 nadano ok. 2,1 mln medali.

Opis odznaki

Odznakę medalu stanowi okrągły krążek o średnicy 34 mm wykonany ze srebra próby 925. Medal zaprojektował rysownik Iwan Iwanowicz Dubasow.

Na awersie medalu w górnej części znajduje się pięcioramienna gwiazda pokryta czerwoną emalią, na której znajduje się srebrny sierp i młot. Pod spodem wklęsły napis ЗА ТРУДОВУЮ ДОБЛЕСТЬ (pol. „Za ofiarną pracę”) w kolorze czerwonym, a pod nim wypukły napis CCCP (pol. „ZSRR”) w kolorze medalu.

Na rewersie w centralnej części jest wypukły napis ТРУД В СССР – ДЕЛО ЧЕСТИ (pol. „Praca w ZSRR – sprawa honoru”). Pod tym napisem znajduje się numer medalu.

Medal według dekretu z 1938 roku zawieszony był na metalowej trójkątnej blaszce pokrytej wstążką koloru czerwonego. Dekretem z 1943 roku zmieniono sposób zawieszenia medalu i został on zawieszony na metalowej pięciokątnej blaszce obciągniętej wstążką koloru jasnofioletowego z dwoma wąskimi paskami koloru czerwonego po bokach.

Medal nosi się na lewej stronie piersi, w kolejności po Medalu Nachimowa.

Odznaczeni

Uwagi

  1. Strona Mondvor.narod.ru podaje liczbę – 1 825 100 nagrodzonych.
  2. Egzemplarze medali wyprodukowane w 1945 roku miały średnice 35 mm.
  3. Na medalach nadawanych po 1948 roku brak jest tego numeru.

Przypisy

  1. Dane według książki Ордена и медали СССР 1918 – 1991

Bibliografia

Odznaczenia ZSRR
Tytuły
honorowe
Ordery
Medale

Falerystyka
Rodzaj odznaczenia
Elementy insygniów
Formy zredukowane
Lista odznaczeń w
Lista baretek w
Prawo
System odznaczeń w Polsce

Encyklopedie internetowe (medal):