W dzisiejszym świecie Mogiła (herb szlachecki) jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy jest to poziom osobisty, zawodowy czy akademicki, Mogiła (herb szlachecki) przyciąga uwagę osób w każdym wieku i o każdym zawodzie. Jego wpływ i wpływ są widoczne w różnych obszarach, od kultury popularnej po naukę i technologię. W tym artykule szczegółowo zbadamy zjawisko Mogiła (herb szlachecki) i jego znaczenie we współczesnym społeczeństwie, analizując jego implikacje i konsekwencje w różnych kontekstach.
Mogiła – polski herb szlachecki.
W polu czerwonym mogiła srebrna z zaćwieczonym takimż[1] krzyżem łacińskim u góry i takimiż krzyżami kawalerskimi ćwiekowymi w pas po bokach. Klejnot: trzy pióra strusie[2]. Labry: czerwone podbite srebrem.
Najpełniejszą listę rodów szlacheckich pieczętujących się herbem Mogiła przedstawił Tadeusz Gajl w Herbarzu polskim[3]:
Andruszczenko, Andruszewicz, Andruszkiewicz, Andruszkowicz, Białowolski, Bichowski, Bieleniewicz, Bielewicz, Bijewicz, Bilewicz, Billewicz, Biżewicz, Bogarewicz, Bogdanowicz, Bohdanowicz, Bolewicz, Bollewicz, Bublewski, Budziłowicz, Bulewicz, Bychowicz, Bychowiec, Bylewicz, Cadejko, Ciechanowicz, Czernicki, Daugiert, Daugird, Dawgird, Dawgirt, Dowgird, Dowgirdowicz, Dowgirt, Downarowicz, Dworzecki, Garynowicz, Harymowicz, Ibiański, Jawoysz, Jawtok, Karczewski, Kukiewicz, Lebiedowski, Lewkowicz, Łopato, Łopatto, Majewski, Maruchowicz, Maruszewski, Mogent, Mogień, Mogiński, Monstwił, Monstwiłło, Montowicz, Montwid, Montwit, Mostwił, Romaszkiewicz, Romaszkowicz, Rukiewicz, Sołouch, Sołuch, Stankiewicz, Stankowicz, Szajewski, Szymkiewicz, Talkowski, Taralewicz, Tarasiewicz, Turczyn-Tarasiewicz, Tylkiewicz, Wołoczko, Wołoćko, Wołodźko, Wysocki, Zadejko, Zadeyko, Zak-Stankiewicz, Zodejko, Zygmanowski, Zygnianowski, Żadeyko, Żodejko[4].