W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Dom im. Józefa Piłsudskiego w Krakowie. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo – zbadamy różne aspekty, które sprawiają, że Dom im. Józefa Piłsudskiego w Krakowie jest dziś istotny. Przeanalizujemy jego ewolucję w czasie, wpływ w różnych obszarach i rolę w życiu codziennym. Mając szeroką i obiektywną perspektywę, będziemy starali się podejść do Dom im. Józefa Piłsudskiego w Krakowie z różnych perspektyw, aby zrozumieć jego prawdziwe znaczenie i zakres w dzisiejszym świecie. Dołącz do nas w tej podróży przez Dom im. Józefa Piłsudskiego w Krakowie i odkryj wszystko, co kryje się za tym ekscytującym tematem.
![]() | |
![]() Widok od strony Błoń | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres | |
Typ budynku |
kamienica |
Styl architektoniczny | |
Architekt |
Adolf Szyszko-Bohusz |
Inwestor |
Związek Legionistów Polskich |
Rozpoczęcie budowy |
1928 |
Ukończenie budowy |
1934 |
Właściciel |
Gmina Miejska Kraków |
Położenie na mapie Krakowa ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego ![]() | |
![]() |
Oleandry - Dom im. Józefa Piłsudskiego – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy V przy alei 3 Maja 7, na rogu z ulicą Oleandry 2, na Czarnej Wsi. Stoi w miejscu, z którego w 1914 roku wyruszyła Pierwsza Kompania Kadrowa kierując się na terytorium zaboru rosyjskiego. Obecnie mieszczą się tu: Komenda Naczelna Związku Legionistów Polskich, Komenda Główna Federacji Polskich Związków Obrońców Ojczyzny oraz Archiwum Czynu Niepodległościowego. Wcześniej znajdowało się również Muzeum Czynu Niepodległościowego[2].
Decyzję o budowie Domu podjęli obecni na I Zjeździe Związku Legionistów Polskich dawni Legioniści. Teren na którym stoi budynek został przekazany na rzecz Związku uchwałą władz Krakowa z dnia 23 grudnia 1927 roku. Rok później, w rocznicę odzyskania niepodległości, nastąpiło poświęcenie kamienia węgielnego. Dokonał tego Metropolita Krakowski, abp książę Adam Sapieha, w obecności władz wojskowych, państwowych oraz samorządowych. Modernistyczny projekt budynku jest autorstwa prof. arch. Adolfa Szyszko-Bohusza i Stefana Strojka.
5 sierpnia 1934 roku uroczyście otwarto pierwszą, południowo-wschodnią, część budynku, wybudowaną z funduszy Związku Legionistów Polskich. W 1936 roku otwarto pierwszą wystawę pamiątek w Sali Kadrówki, natomiast w Sali Honorowej wyeksponowano urny, z których ziemia została złożona w Kopcu Józefa Piłsudskiego na Sowińcu.
Wybuch II wojny światowej oraz czasowa delegalizacja związku dokonana przez Generalnego Gubernatora a później władze Polski Ludowej uniemożliwiły dokończenie budowy Domu w takiej formie, jaka założona została w projekcie.
W okresie okupacji hitlerowskiej znajdowała się tu siedziba Dowództwa SS i Policji.
21 czerwca 1990 budynek został wpisany do rejestru zabytków[1]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[3].