Konrad Salicki

Wygląd przypnij ukryj Konrad Salicki

książę Dolnej Lotaryngii margrabia Turynu
Okres	od 1076 do 1087
król Niemiec (Rzymian)
Okres	od 1087 do 1098
Koronacja	30 maja 1087
król Longobardów i Włoch
Okres	od 1093 do 1098
Koronacja	1093
Dane biograficzne
Dynastia	salicka
Data i miejsce urodzenia	12 lutego 1074 opactwo Hersfeld
Data i miejsce śmierci	27 lipca 1101 Florencja
Ojciec	Henryk IV Salicki
Matka	Berta Sabaudzka
Żona	Konstancja

Konrad (III) Salicki (ur. 12 lutego 1074 w opactwie Hersfeld; zm. 27 lipca 1101 we Florencji) – król Włoch w latach 1093–1098, król Niemiec w latach 1087–1098. Ponadto w latach 1076–1087 był księciem Dolnej Lotaryngii i margrabią Turynu.

Konrad był drugim synem cesarza Henryka IV i Berty Sabaudzkiej. Jego starszy brat Henryk urodził się i zmarł na początku sierpnia 1071. Konrad już w wieku dwóch lat towarzyszył ojcu w latach 1076–1077 w wyprawie do Kanossy. W tym samym czasie został księciem Dolnej Lotaryngii. Opiekę nad nim powierzono arcybiskupowi Mediolanu Teobaldowi. Konrad zamieszkał we Włoszech.

30 maja 1087 w Akwizgranie został koronowany na króla niemieckiego. W 1093 Konrad pod wpływem hrabiny Matyldy toskańskiej przeszedł do obozu papieskiego i w ten sposób stał się przeciwnikiem własnego ojca. W tym samym roku został koronowany na króla Włoch. W 1095 krótko po synodzie w Piacenzy przyrzekł papieżowi Urbanowi II bezpieczeństwo i pełnił służbę stratora (prowadził konia jako pachołek w uniżonym geście). W tym samym roku z inicjatywy Urbana II, Konrad ożenił się z Konstancją, córką hrabiego sycylijskiego Rogera I.

Na te wypadki Henryk IV zareagował zwołując w kwietniu 1098 zjazd w Moguncji. Cesarz ogłosił detronizację Konrada i równocześnie naznaczył na swojego następcę młodszego syna Henryka V. Konrad zmarł we Florencji i został pochowany w tamtejszej katedrze.

Linki zewnętrzne

• Biogram

Władcy Lotaryngii

Królowie Lotaryngii	Karolingowie Lotar II (855–869) Karol II Łysy (869–879, w Górnej Lotaryngii) Ludwik II Niemiecki (869–876, w Dolnej Lotaryngii) Ludwik III Młodszy (876–882, do 879 tylko w Dolnej Lotaryngii) Karol Otyły (882–887) Hugo Ślepy (antykról, 883–885) Arnulf z Karyntii (887–895) Zwentibold (895–900) Ludwik IV Dziecię (900–911) Karol IV Prostak (911–923) Welfowie Rudolf z Burgundii (923–925) Ludolfingowie Henryk I Ptasznik (925–935) Otton I Wielki (935–973) Otton II (973–983) Otton III (983–1002) Henryk II Święty (1002–1024) Dynastia salicka Konrad II (1024–1039)
Książęta Lotaryngii	Gebhard (903–910) Reginar (910–916) Gizelbert (925–939) Henryk I (939–940) Otto I (942–944) Konrad I (944–953) Bruno (953–965)
Książęta Dolnej Lotaryngii	Pierwsi książęta Godfryd I (959–964) Richar (968–972) Karolingowie Karol z Lotaryngii (976–991) Otto (991–1012) Dynastia z Verdun Godfryd II Bezdzietny (1012–1023) Gozelo I Wielki (1023–1044) Gozelo II Próżniak (1044–1046) Luksemburgowie Fryderyk I (1046–1065) Dynastia z Verdun Godfryd III Brodaty (1065–1069) Godfryd IV Garbaty (1069–1076) Dynastia salicka Konrad II (1076–1087) Dynastia z Boulogne Godfryd V (1087–1100) Dynastia limburska Henryk (1101–1106) Dynastia z Louvain Gotfryd VI Brodaty (1106–1128) Walram (1128–1139) Gotfryd VII (1139–1142) Gotfryd VIII (1142–1190) od 1190 książęta Brabancji
Książęta Górnej Lotaryngii	Dynastia mozelska Fryderyk I (959–978) Thierry I (978–1026) Fryderyk II (1026–1027, współregent) Fryderyk III (1027–1033) Dynastia z Verdun Gozelo I Wielki (1033–1044) Godfryd III Brodaty (1044–1047) Dynastia z Châtenois Adalbert (1047–1048) Gerard (1048–1070) Thierry II Waleczny (1070–1115) Szymon I (1115–1138) Mateusz I (1138–1176) Szymon II (1176–1205) Fryderyk I (1205–1206) Fryderyk II (1206–1213) Tybald I (1213–1220) Mateusz II (1220–1251) Fryderyk III (1251–1302) Tybald II (1302–1312) Fryderyk IV (1312–1329) Rudolf (1329–1346) Jan I (1346–1390) Karol II (1390–1431) Izabela (1431–1453) Walezjusze andegaweńscy René I (1431–1453, mąż Izabeli) Jan II (1453–1470) Mikołaj I (1470–1473) Jolanta (1473) Dynastia z Vaudémont René II (1473–1508) Antoni II Dobry (1508–1544) Franciszek I (1544–1545) Karol III Wielki (1545–1608) Henryk II (1608–1624) Nicole (1624–1624) Franciszek II (1624–1624) Karol IV (1624–1634) Mikołaj II (1634–1661) Karol IV (1661–1675, tytularny od 1670) okupacja francuska (1670–1698) Karol V Leopold (1675–1690, tytularny) Leopold I Józef (1690–1729, tytularny do 1698) Franciszek III Stefan (1729–1737) Leszczyńscy Stanisław Leszczyński (1737–1766)

Królowie niemieccy

Konradyni	Konrad I (911–918)
Ludolfingowie	Henryk I Ptasznik (919–936) Arnulf Zły (antykról 919–921) Otton I Wielki (936–973) Otton II (koregent od 961, 973–983) Otton III (983–1002) Henryk II Święty (1002–1024)
Dynastia salicka	Konrad II (1024–1039) Henryk III (koregent od 1028, 1039–1056) Henryk IV (koregent 1054, 1056–1105) Rudolf Szwabski (antykról 1077–1080) Herman z Salm (antykról 1081–1088) Konrad (III) Salicki (koregent od 1087, antykról 1093–1098) Henryk V (korgent od 1099, 1105–1125)
Supplinburgowie	Lotar III (1125–1137)
Hohenstaufowie	Konrad III (antykról 1127–1135, król 1138–1152) Henryk (VI) Berengar (koregent 1147–1150) Fryderyk I Barbarossa (1152–1190) Henryk VI (koregent od 1169, 1190–1197) Filip Szwabski (1198–1208)
Welfowie	Otto IV (antykról 1198–1208, król 1208–1218)
Hohenstaufowie	Fryderyk II (koregent 1196–1197, 1215–1250) Henryk VII (koregent 1220–1235, od 1231 antykról) Konrad IV (koregent od 1237, 1250–1254)
Wielkie bezkrólewie	Henryk Raspe (antykról 1246–1247) Wilhelm z Holandii (1254–1256, antykról od 1247) Ryszard z Kornwalii (antykról 1256–1272) Alfons z Kastylii (antykról 1257–1274)
Habsburgowie	Rudolf I (1273–1291)
Nassau	Adolf z Nassau (1292–1298)
Habsburgowie	Albrecht I (1298–1308)
Luksemburgowie	Henryk VII (1308–1313)
Wittelsbachowie	Ludwik IV Bawarski (1314–1347)
Habsburgowie	Fryderyk Piękny (antykról 1314–1322, koregent 1325–1332)
Luksemburgowie	Karol IV (antykról od 1347, król 1347–1378) Gunter ze Schwarzburga (antykról 1349–1349) Wacław (koregent od 1376, 1378–1400) Fryderyk z Brunszwiku (antykról elekt 1400)
Wittelsbachowie	Ruprecht z Palatynatu (1400–1410)
Luksemburgowie	Zygmunt (1410–1437) Jodok z Moraw (antykról 1410–1411)
Habsburgowie	Albrecht II (1438–1439) Fryderyk III (1440–1493) Maksymilian I (1493–1519) Karol V (1519–1556) Ferdynand I (koregent od 1531, 1556–1564) Maksymilian II (koregent 1562, 1564–1576) Rudolf II (koregent 1575, 1576–1612) Maciej (1612–1619) Ferdynand II (1619–1637) Ferdynand III (koregent od 1636, 1637–1657) Ferdynand IV (koregent 1653–1654) Leopold I (1657–1705) Józef I (koregent od 1687, 1705–1711) Karol VI (1711–1740)
Wittelsbachowie	Karol VII (1742–1745)
Habsburgowie-Lotaryńscy	Franciszek I (1745–1765) Józef II (koregent od 1764, 1765–1790) Leopold II (1790–1792) Franciszek II (1792–1806)

Oficjalny tytuł królów niemieckich od XI wieku król Rzymian Zobacz też królowie frankijscy cesarze rzymscy (Święte Cesarstwo Rzymskie) Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 80758476
• GND: 136409881

Encyklopedia internetowa:

• Britannica: biography/Conrad-king-of-the-Germans