Kerberos (księżyc)
W dzisiejszym świecie Kerberos (księżyc) stał się tematem zainteresowania i znaczenia w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy jest to poziom osobisty, zawodowy, naukowy czy kulturowy, Kerberos (księżyc) przykuł uwagę osób pragnących lepiej zrozumieć to zjawisko lub znaleźć sposoby na jego skuteczne wykorzystanie. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane ze Kerberos (księżyc), od jego wpływu na społeczeństwo po globalne implikacje. Przeanalizujemy, jak Kerberos (księżyc) zmienił sposób, w jaki odnosimy się do otaczającego nas świata i jak wpłynął na podejmowanie decyzji przez osoby i organizacje. Ponadto zbadamy obecne i przyszłe trendy związane z Kerberos (księżyc), aby zaoferować szeroki i pełny przegląd tego tematu o aktualnym znaczeniu.
.jpg) Zdjęcie Kerberosa wykonane przez sondę New Horizons 14 lipca 2015 roku | |
| Odkrywca | |
|---|---|
| Data odkrycia |
28 czerwca 2011 |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/2011 (134340) 1, S/2011 P 1 lub P4 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
57 729 km[1] |
| Mimośród |
0[1] |
| Okres obiegu |
32,17 d[1] |
| Nachylenie do płaszczyzny równika planety |
0,426°[1] |
| Długość węzła wstępującego |
305,871°[1] |
| Argument perycentrum |
160,629°[1] |
| Anomalia średnia |
161,061°[1] |
| Własności fizyczne | |
| Wymiary |
12 × 4,5 km[2] |
| Albedo |
~ 0,5[2] |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
26,1 ± 0,3m |
Kerberos – naturalny satelita Plutona, odkryty na zdjęciach wykonanych 28 czerwca 2011 przez Kosmiczny Teleskop Hubble’a[3].
Po weryfikacji zdjęć wykonanych 3 i 18 lipca 2011 zostało potwierdzone, że obiekt jest naturalnym satelitą Plutona. O odkryciu poinformowali M. R. Showalter z SETI Institute i D. P. Hamilton z University of Maryland[3].
Nazwa księżyca pochodzi od trójgłowego psa z mitologii greckiej i została mu nadana przez Międzynarodową Unię Astronomiczną w lipcu 2013 roku[4][5]. W celu odróżnienia go od planetoidy (1865) Cerberus, nie zastosowano nazwy anglojęzycznej, lecz grecką[4]. Wcześniej księżyc nosił tymczasowe oznaczenia S/2011 (134340) 1, S/2011 P 1 lub P4[4][5][6].
Kerberos obiega Plutona po orbicie zbliżonej do okręgu o promieniu około 57,7 tysiąca km, pomiędzy orbitami Nix i Hydry, w czasie niewiele większym niż 32 dni. Jest to czwarty znany księżyc Plutona pod względem kolejności odkrycia, wielkości, a także oddalenia od tej planety karłowatej.
Księżyc ten wygląda, jakby składał się z dwóch części, prawdopodobnie powstał w wyniku złączenia się dwóch mniejszych ciał. Jego wymiary to 12 × 4,5 km. Początkowo sądzono, że jest większy – jego średnicę oceniano nawet na 30 km, zaś jego słabą widoczność tłumaczono niskim albedo. Dopiero przelot sondy New Horizons obok Plutona w lipcu 2015 roku pozwolił dokładnie określić wielkość Kerberosa. Jak się okazało, jego albedo jest zbliżone do pozostałych małych księżyców Plutona i wynosi około 0,5, co oznacza, że jego powierzchnia najprawdopodobniej pokryta jest relatywnie czystym lodem wodnym[2].
Zobacz też
- Chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- Księżyce Plutona
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. . (ang.).
- ↑ a b c Jeden z księżyców Plutona (Kerberos) okazał się dużo mniejszy niż sądzono. Urania - Postępy Astronomii . 2015-10-23. .
- ↑ a b M.R. Showalter, D.P. Hamilton: New Satellite of (134340) Pluto: S/2011 (134340) 1. Central Bureau for Astronomical Telegrams . International Astronomical Union, 2011-07-20. . (ang.).
- ↑ a b c MUA: Names for New Pluto Moons Accepted by the IAU After Public Vote. iau.org, 2013-07-02. . (ang.).
- ↑ a b Kerberos. Solar System Exploration . NASA. . (ang.).
- ↑ Fourth Moon Adds to Pluto's Appeal. New Horizons . The Johns Hopkins University Applied Physics Laboratory, 2011-07-20. . . (ang.).
