Kawęczyn (gromada w powiecie tureckim)
W dzisiejszym świecie Kawęczyn (gromada w powiecie tureckim) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na kulturę popularną czy jakikolwiek inny aspekt, który go wyróżnia, Kawęczyn (gromada w powiecie tureckim) to temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Kawęczyn (gromada w powiecie tureckim), analizując jego różne aspekty i odkrywając jego znaczenie w obecnym kontekście. Od samego początku po dzisiejsze znaczenie Kawęczyn (gromada w powiecie tureckim) to temat, który nigdy nie przestaje intrygować zarówno ekspertów, jak i fanów. Dołącz do nas w tej podróży polegającej na odkrywaniu i poznawaniu Kawęczyn (gromada w powiecie tureckim).
| gromada | |||
| 1954–1959 | |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Województwo | |||
| Powiat | |||
| Data powstania |
5 października 1954 | ||
| Data likwidacji |
1 stycznia 1960 | ||
| Siedziba | |||
| Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
| Liczba reprezentantów | |||
| |||
Kawęczyn – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Kawęczyn siedzibą GRN w Kawęczynie utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie tureckim w woj. poznańskim, na mocy uchwały nr 39/54 WRN w Poznaniu z dnia 5 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5] Dzierzbotki, Kawęczyn, Marianów, Młodzianów, Nowy Świat i Wojciechów ze zniesionej gminy Kowale Pańskie w tymże powiecie[6]. Dla gromady ustalono 13 członków gromadzkiej rady narodowej[7].
Gromadę zniesiono 1 stycznia 1960, a jej obszar włączono do gromady Kowale Pańskie w tymże powiecie[8].
1 stycznia 1973 w powiecie tureckim utworzono gminę Kawęczyn[9].
Przypisy
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
- ↑ a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
- ↑ Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
- ↑ Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
- ↑ Uchwała Nr 39/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu tureckiego; w ramach Zarządzenia Nr Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 26 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 października 1954 r., dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 4 grudnia 1954 r., Nr. 20, Poz. 100)
- ↑ Uchwała Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Turku z dnia 6 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 8 października 1954 r., Nr. 16, Poz. 87)
- ↑ Uchwała Nr 14/59 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 18 września 1959 r. w sprawie zniesienia i utworzenia niektórych gromad w województwie poznańskim w brzmieniu zatwierdzonym uchwałą Nr 458/59 Rady Ministrów z dnia 27 listopada 1959 r. w sprawie zatwierdzenia uchwał Wojewódzkich Rad Narodowych w Białymstoku, Koszalinie, Poznaniu i Wrocławiu w przedmiocie połączenia, zniesienia i utworzenia niektórych gromad (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z 18 grudnia 1959 r., Nr. 10, Poz. 116)
- ↑ Uchwała Nr XVIII/98/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 5 grudnia 1972 r. w sprawie utworzenia gmin w województwie poznańskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z dnia 29 grudnia 1972 r., Nr 32, Poz. 391)