W dzisiejszym świecie Jan Firlej (podskarbi wielki koronny) staje się coraz bardziej istotny w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo. Jego wpływ jest niezaprzeczalny, a jego implikacje są różnorodne i złożone. W tym artykule zagłębimy się w uniwersum Jan Firlej (podskarbi wielki koronny), badając jego różne aspekty i analizując jego wpływ w bieżącym kontekście. Od jego powstania po możliwe przyszłe ewolucje, postaramy się rzucić światło na tę różnorodną i wieloaspektową kwestię.
![]() Lewart | |
Data śmierci | |
---|---|
Ojciec | |
Matka |
Zofia Boner |
Żona |
Gertruda Opalińska |
Dzieci |
Henryk Firlej (1599–1635), Zofia Firlej (żona Samuela Lanckorońskiego) |
Jan Firlej z Dąbrowicy herbu Lewart (zm. 1614) – podskarbi wielki koronny w latach 1590–1609, kasztelan wojnicki w latach 1613–1614, starosta lubelski w latach 1593–1614[1].
Studiował w Altdorfie w latach 1577–1579, Lipsku w latach 1579–1580, w Padwie i Rzymie[2].
Syn marszałka wielkiego koronnego Jana Firleja i Zofii Boner herbu własnego; brat Mikołaja, Andrzeja, Piotra i Henryka (tego ostatniego przyrodni). Wychowany w kalwinizmie, przeszedł na katolicyzm około 1600 roku.
W 1592 poślubił Gertrudę Opalińską herbu Łodzia (córkę Andrzeja, marszałka wielkiego koronnego). Ich synem był przyszły biskup poznański Henryk Firlej.
Poseł na sejm konwokacyjny 1587 roku z województwa krakowskiego[2]. Poseł na sejm pacyfikacyjny 1589 roku z województwa sandomierskiego, podpisał traktat bytomsko-będziński[3]. Poseł na sejm 1590 roku z województwa krakowskiego[4].