Jakub Rokossowski

Temat Jakub Rokossowski był w ostatnich latach przedmiotem wielu debat i kontrowersji. Od momentu pojawienia się przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów, generując niezliczone opinie i punkty widzenia. W tym artykule szczegółowo zbadamy najważniejsze aspekty związane z Jakub Rokossowski, analizując jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na obecne społeczeństwo. W podobny sposób przeanalizujemy różne perspektywy związane z tym tematem, zapewniając szeroką i kompletną wizję, która pozwoli czytelnikowi zrozumieć jego złożoność.

Jakub Rokossowski
Herb
Glaubicz
Data urodzenia

ok. 1524

Data śmierci

2 lipca 1580

Żona

Regina Kościelecka

Jakub Rokossowski herbu Glaubicz (ur. ok. 1524 – zm. 2 lipca 1580) – podskarbi nadworny koronny, podskarbi wielki koronny, starosta śremski i ostrzeszowski, zarządca[1] ceł małopolskich i wielkopolskich[2].

Syn Macieja. Pierwsza żona Jakuba, Katarzyna Gościejewska była bezpotomna. Drugą żonę Reginę Kościelecką, córkę Jana Janusza Kościeleckiego, kasztelana bydgoskiego i brzeskiego oraz wojewodę sieradzkiego, poślubił w 1574 roku. Z małżeństwa urodził się syn Jan (1574–1598), dziedzic Szamotuł z zamkiem.

W 1549 roku studiował we Frankfurcie nad Odrą[2]. Od 1564 dziedzic majątku Długie Stare. Od 1569 roku nabywca Ostrzeszowa i jego starosta.

Poseł województw poznańskiego i kaliskiego na sejm warszawski 1563/1564 roku i sejm 1569 roku, sejm 1570 roku i sejm 1572 roku, poseł województwa poznańskiego na sejm lubelski 1566 roku, poseł województwa kaliskiego na sejm 1567 roku[3].

Od 1565 roku podsędek poznański, następnie poseł na sejm i generalny celnik Wielkopolski i Małopolski. Jako przedstawiciel Korony Królestwa Polskiego podpisał akt unii lubelskiej 1569 roku[4].

Od roku 1570 podkomorzy poznański. W swych dobrach majątkowych posiadał liczne żupy w Wieliczce i Bochni. Był kasztelanem śremskim w latach 1573–1580, podskarbim nadwornym koronnym i podskarbim wielkim koronnym (1578–1580). Podpisał konfederację warszawską 1573 roku[5]. W czasie pierwszej wolnej elekcji popierał najpierw kandydaturę "Piasta"[6], później arcyksięcia Ernesta.

W 1575 roku podpisał elekcję Maksymiliana II Habsburga[7].

Był wyznawcą luteranizmu[8].

Przypisy

  1. ↑ wspólnie ze Stanisławem Spławskim
  2. ↑ a b Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 141.
  3. ↑ Posłowie ziemscy koronni 1493-1600, pod red. Ireny Kaniewskiej, Warszawa 2013, s. 141, 162, 169, 176,192, 200.
  4. ↑ Akta Unji Polski z Litwą: 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 340.
  5. ↑ Józef Siemieński, Drugi akt Konfederacji Warszawskiej 1573 r. : przyczynek archiwalny do historji ustroju Polski, w: Rozprawy Polskiej Akademii Umiejętności t. Kraków 1930, seria II, t. 42, s. 10 .
  6. ↑ tak potocznie nazywano niektórych kandydatów, nie miało to nic wspólnego z dynastią Piastów
  7. ↑ Uchańsciana czyli Zbiór dokumentów wyjaśniających życie i działalność Jakóba Uchańskiego arcybiskupa gnieźnieńskiego, legata urodzonego, Królestwa Polskiego Prymasa i Pierwszego Księcia, +1581. T. 2, Warszawa 1885, s. 313.
  8. ↑ Kazimierz Bem, Czynnik wyznaniowy w polityce nominacyjnej Stefana Batorego na starostwa grodowe w Koronie — początek kontrreformacji?, w: Kwartalnik Historyczny r. 122 nr 3 (2015), s. 462.

Bibliografia

Podskarbiowie nadworni koronni
Podskarbiowie wielcy koronni