W całej historii Hartung (biskup) był tematem ciągłego zainteresowania ludzkości. Od czasów starożytnych po epokę współczesną Hartung (biskup) przyciągał uwagę i ciekawość ludzi ze wszystkich kultur i narodowości. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty Hartung (biskup), od jego początków po dzisiejsze znaczenie. Na kolejnych stronach odkryjemy znaczenie Hartung (biskup) w różnych kontekstach i jego wpływ na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. Dołącz do nas w tej podróży przez fascynujący świat Hartung (biskup).
Data urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
1314 |
Miejsce pochówku |
klasztor franciszkanów Świętego Zbawiciela w Ratyzbonie |
biskup Semigali | |
Okres sprawowania | |
biskup pomocniczy Ratyzbony | |
Okres sprawowania |
1314 |
Wyznanie |
katolicyzm |
Kościół |
rzymskokatolicki |
Inkardynacja |
Hartung (ur. XIII wiek, zm. 27 października[1] lub 26 listopada[2] 1314 w Ratyzbonie[1][2]) – franciszkanin, duchowny katolicki, prawdopodobnie identyczny z wzmiankowanym w 1287 biskupem pomocniczym Würzburga[1], biskup pomocniczy Wrocławia (ok. 1303), później biskup pomocniczy Ratyzbony (1314[1][3]), występował jako biskup Semigalii[a][5][1]. 22 marca 1303 na prośbę opata klasztoru augustianów w Żaganiu Piotra konsekrował ołtarz w kościele szpitalnym pw. Ducha Świętego[6]. 3 listopada 1314 r. wydał list odpustowy dla klasztoru dominikanów w Chebie[7]. Zmarł w klasztorze franciszkanów Świętego Zbawiciela w Ratyzbonie, gdzie został pochowany[2].