W dzisiejszym świecie Ellen Burstyn jest tematem o wielkim znaczeniu i nadal wywołuje ciągłą debatę wśród ekspertów i osób zainteresowanych tym tematem. Od wielu lat Ellen Burstyn przyciąga uwagę ogółu społeczeństwa, czy to ze względu na jego wpływ na życie codzienne, jego znaczenie w historii, czy też znaczenie w obecnym środowisku. Przez lata Ellen Burstyn był przedmiotem licznych badań i analiz, które przyniosły zaskakujące wyniki i nieoczekiwane wnioski. W tym artykule dokładnie zgłębimy temat Ellen Burstyn i zbadamy jego wpływ na różne aspekty dzisiejszego społeczeństwa.
![]() | |
Imię i nazwisko |
Edna Rae Gillooly |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
7 grudnia 1932 |
Zawód |
aktorka |
Współmałżonek |
Neil Burstyn (1964–1972) |
Lata aktywności |
od 1958 |
Ellen Burstyn, właśc. Edna Rae Gillooly (ur. 7 grudnia 1932 w Detroit) – amerykańska aktorka filmowa i teatralna. Zdobywczyni Oscara dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej.
Pracowała w różnych zawodach, także jako modelka i tancerka. Na Broadwayu debiutowała w 1957. Za rolę w sztuce Za rok o tej samej porze w 1975 Burstyn zdobyła Nagrodę Tony dla najlepszej aktorki[1].
W latach 60. występowała głównie w telewizji, choć z tego okresu pochodzi jej pierwsza rola filmowa. W produkcjach telewizyjnych będzie chętnie grać również i wtedy, gdy stanie się uznaną aktorką filmową.
Pierwszą ważną rolę zagrała w Ostatnim seansie filmowym (1971) Petera Bogdanovicha. W 1975 uhonorowano ją Oscarem za pierwszoplanową rolę w dramacie obyczajowym Alicja już tu nie mieszka Martina Scorsese. Zagrała samotną matkę wychowującą nastoletniego syna i mimo przeciwności próbująca zrobić karierę piosenkarską.
Ponadto do Nagrody Akademii Filmowej była nominowana za role w Egzorcyście, Za rok o tej samej porze, Zmartwychwstaniu oraz Requiem dla snu.
Zasiadała w jury konkursu głównego na 34. MFF w Cannes (1981).