Domasłowice Górne
W dzisiejszym świecie Domasłowice Górne to kwestia, która staje się coraz bardziej istotna w społeczeństwie. Z biegiem czasu Domasłowice Górne stał się podstawowym aspektem codziennego życia ludzi, wpływającym na ich decyzje i działania. Od Domasłowice Górne ewoluował i dostosował się do nowych trendów i technologii, stając się tematem wspólnego zainteresowania szerokiego grona osób. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Domasłowice Górne na dzisiejsze społeczeństwo i sposób, w jaki zyskał on na znaczeniu na przestrzeni lat.
| gmina | |||||
 Widok na wieś i kościół św. Jakuba Starszego | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Kraj | |||||
| Powiat | |||||
| Kraina | |||||
| Starosta |
Zdeněk Janecký (2012) | ||||
| Powierzchnia |
5,05 km² | ||||
| Populacja (2015) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
128,71 os./km² | ||||
| Kod pocztowy |
738 01 do 739 51 | ||||
| Szczegółowy podział administracyjny | |||||
| Liczba obrębów ewidencyjnych |
4 | ||||
| Liczba części gminy |
1 | ||||
| Liczba gmin katastralnych |
1 | ||||
Położenie na mapie kraju morawsko-śląskiego  | |||||
Położenie na mapie Czech  | |||||
 49°42′N 18°28′E/49,695000 18,463333
| |||||
| Strona internetowa | |||||
Domasłowice Górne[2] (też: Domasławice Górne[3], cz. Horní Domaslavice, niem. Ober Domaslowitz) – wieś gminna i gmina w kraju morawsko-śląskim, w powiecie Frydek-Mistek w Czechach, w granicach historycznego Śląska Cieszyńskiego.
Historia
Miejscowość po raz pierwszy wzmiankowana została w łacińskim dokumencie Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (pol. Księga uposażeń biskupstwa wrocławskiego), spisanej za czasów biskupa Henryka z Wierzbna ok. 1305 w szeregu wsi zobowiązanych do płacenia dziesięciny biskupstwu we Wrocławiu, w postaci item in Domaslawitz utroque[4][5][6]. Zapis ten oznaczał, że istniały już dwie wsie o tej nazwie (utroque – obie, a więc Dolne i Górne), a brak określenia liczby łanów, z których będzie płacony podatek wskazywał, że wsie były w początkowej fazie powstawania (na tzw. surowym korzeniu), co wiąże się z przeprowadzaną pod koniec XIII wieku na terytorium późniejszego Górnego Śląska wielką akcją osadniczą. Wsie politycznie znajdowały się wówczas w granicach utworzonego w 1290 piastowskiego (polskiego) księstwa cieszyńskiego, będącego od 1327 lennem Królestwa Czech, a od 1526 roku w wyniku objęcia tronu czeskiego przez Habsburgów wraz z regionem aż do 1918 roku w monarchii Habsburgów (potocznie Austrii).
Nazwa miejscowości jest pochodzenia patronimicznego sugerującą, że jej założycielem lub przynajmniej pierwszym właścicielem był nieznany ze źródeł Domasław[7]. Od Domasłowic Dolnych odróżniało je m.in. to że do końca epoki średniowiecza pozostawała wsiąż książęcą[8].
Miejscową parafię katolicką pw. św. Jakuba Starszego Apostoła założono jeszcze w XIV lub w pierwszej połowie XV wieku[9] i po raz pierwszy wzmiankowano w sprawozdaniu z poboru świętopietrza sporządzonym przez archidiakona opolskiego Mikołaja Wolffa w 1447 jako jedną z 51 w archiprezbiteracie cieszyńskim (pod nazwą Domaslowicz)[10].
W XVI wieku z Domasłowic Górnych wyodrębniły się Dobracice.
Według dokumentów wizytacyjnych biskupstwa wrocławskiego z połowy XIX wieku miejscowi parafianie posługiwali się językami morawskim (concio Moravica) lub czeskim[11]. Według austriackiego spisu ludności z 1900 w 137 budynkach w Domasłowicach Górnych na obszarze 520 hektarów mieszkało 778 osób, co dawało gęstość zaludnienia równą 149,6 os./km². z tego 770 (99%) mieszkańców było katolikami, 8 (1%) ewangelikami, 743 (95,5%) było czesko- a 29 (3,7%) polskojęzycznymi[12]. Do 1910 roku liczba mieszkańców wzrosła do 789 z czego 759 (96,2%) było czesko-, 24 (3%) polsko- a 4 (0,5%) niemieckojęzycznymi, a w podziale wyznaniowym 778 (98,6%) było katolikami, 10 (1,3%) ewangelikami a 1 (0,1%) żydem[13].
W roku 2001 liczyła 650 obywateli (w tym 22 Słowaków i 8 Polaków)[14] oraz 505 ha powierzchni.
Religia
Na terenie gminy znajdują się 2 katolickie kościoły, św. Jakuba Starszego z XVIII w. oraz św. Anny z XIX w. Nieliczna ludność ewangelicka uczęszcza na nabożeństwa do pobliskich kościołów w Trzanowicach i Czeskim Cieszynie.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Český statistický úřad: Informativní počet občanů v ČR ve všech obcích, v obcích 3. typu a v městských částech. Počty obyvatel v obcích . Ministerstvo vnitra České republiky, 2015-01-01. . (cz.).
- ↑ Zmiany wprowadzone na 78. posiedzeniu Komisji (27 marca 2013 roku)
- ↑ Uchwała KSNG nr 5/2012 Publikacja w formacie PDF
- ↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 296. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis (online). www.dokumentyslaska.pl . .
- ↑ H. Markgraf, J. W. Schulte: Codex Diplomaticus Silesiae T.14 Liber Fundationis Episcopatus Vratislaviensis. Breslau: Josef Max & Comp., 1889.
- ↑ Śląsk Cieszyński w średniowieczu (do 1528). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2010, s. 403. ISBN 978-83-926929-3-5.
- ↑ I. Panic, 2010, s. 331
- ↑ I. Panic, 2010, s. 414
- ↑ Registrum denarii sancti Petri in archidiaconatu Opoliensi sub anno domini MCCCCXLVII per dominum Nicolaum Wolff decretorum doctorem, archidiaconum Opoliensem, ex commisione reverendi in Christo patris ac domini Conradi episcopi Wratislaviensis, sedis apostolice collectoris, collecti. „Zeitschrift des Vereins für Geschichte und Alterthum Schlesiens”. 27, s. 369-372, 1893. Breslau: H. Markgraf. (niem.).
- ↑ Śląsk Cieszyński w początkach czasów nowożytnych (1528-1653). Idzi Panic (redakcja). Cieszyn: Starostwo Powiatowe w Cieszynie, 2011, s. 185. ISBN 978-83-926929-5-9.
- ↑ Gemeindelexikon der im Reichsrate vertretenen Königreiche und Länder, bearbeitet auf Grund der Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1900, XI. Schlesien. Wien: 1906. (niem.).
- ↑ Ludwig Patryn (ed): Die Ergebnisse der Volkszählung vom 31. Dezember 1910 in Schlesien. Troppau: 1912. (niem.).
- ↑ Sčítaní lidu, domů a bytů 2001. . (cz.).