Chłoniak Burkitta
W tym artykule zbadany zostanie wpływ Chłoniak Burkitta na współczesne społeczeństwo. Od momentu powstania Chłoniak Burkitta wzbudza ciągłe zainteresowanie i debatę w różnych dziedzinach, czy to w polityce, kulturze popularnej, nauce, czy w życiu codziennym. Przez lata Chłoniak Burkitta był przedmiotem studiów i badań, które miały na celu zrozumienie jego wpływu na sposób, w jaki odnosimy się do siebie, myślimy i działamy w świecie. Bez wątpienia Chłoniak Burkitta był bohaterem ważnych przemian, wywołując kontrowersje, podziw i refleksje, które pozycjonują go jako temat aktualny. W tym sensie interesująca będzie analiza różnych aspektów związanych z Chłoniak Burkitta i jego wpływem na współczesne społeczeństwo.
 Obraz histologiczny komórek chłoniaka Burkitta, barwienie Wrighta | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
C83.7 |
|---|---|
| ICDO |
M9687/3 |
| DiseasesDB | |
| MedlinePlus | |
| MeSH | |
_064_lores.jpg)
Chłoniak Burkitta (BL, z ang. Burkitt lymphoma) – nowotwór złośliwy należący do chłoniaków nieziarniczych (NHL), wywodzący się z komórek B centrum folikularnego węzła chłonnego. Translokacje z udziałem genu MYC są stałą cechą tych komórek. Do powierzchniowych markerów należą łańcuchy ciężkie immunoglobulin (Igµ) i antygeny pan-B (CD19, CD20, CD79a), a także CD10 i BCL6. Ekspresja łańcuchów lekkich jest ograniczona[1].
Chłoniak Burkitta występuje przede wszystkim u dzieci i młodzieży w Afryce Równikowej (typ endemiczny) i jest związany z zakażeniem wirusem Epsteina-Barr (chociaż dokładny patomechanizm nie jest znany). Zakażenie EBV może mieć również związek z przypadkami sporadycznego chłoniaka Burkitta, jednak związek jest mniejszy niż w przypadku typu endemicznego[2].
Wyróżnia się trzy typy chłoniaka Burkitta: sporadyczny, endemiczny i związany z niedoborem odporności. Sporadyczny i związany z niedoborem odporności może wystąpić wszędzie, a endemiczny występuje w Afryce. Rozwija się często w kościach szczęki (gł. w typie endemicznym)[2], ale może dotyczyć też jelita, układu nerwowego, nerki, jajnika czy innych narządów.
Nowotwór został nazwany od Denisa Parsonsa Burkitta, brytyjskiego chirurga, który jako pierwszy opisał chorobę w 1956 w czasie jego pracy w Afryce.
Leczenie
Efekt chemioterapii zależy od stadium, w którym zostanie postawione rozpoznanie chłoniaka Burkitta.
Leki stosowane w chemioterapii:
Przypisy
- ↑ E. J. Gudgin, W. N. Erber, 2005.[potrzebny przypis]
- ↑ a b Chłoniak Burkitta , Instytut Hematologii i Transfuzjologii, grudzień 2011 .
Bibliografia
- Choroby wewnętrzne. Przyczyny, rozpoznanie i leczenie. Andrzej Szczeklik (red.). T. II. Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2005, s. 1526. ISBN 83-7430-031-0.
Linki zewnętrzne
- BURKITT LYMPHOMA; BL w bazie Online Mendelian Inheritance in Man (ang.)
- Burkitt's lymphoma w bazie Who Named It (ang.)
