Benoît Mandelbrot

W tym artykule poruszony zostanie temat Benoît Mandelbrot, który w ostatnich latach wzbudził duże zainteresowanie i debatę. Benoît Mandelbrot to temat, który przykuł uwagę osób w różnym wieku, różnej płci i kultury, ze względu na jego dzisiejsze znaczenie. W tym artykule zbadane zostaną różne aspekty związane ze Benoît Mandelbrot, od jego pochodzenia i ewolucji, po wpływ na społeczeństwo i życie ludzi. Zostaną przeanalizowane różne punkty widzenia, najnowsze badania i odpowiednie świadectwa, aby zapewnić kompleksowy obraz Benoît Mandelbrot i jego dzisiejszego znaczenia.

Benoît B. Mandelbrot
Ilustracja
Benoît Mandelbrot na konferencji TED (2010)
Państwo działania

 Francja
 Stany Zjednoczone

Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1924
Warszawa

Data i miejsce śmierci

14 października 2010
Cambridge, Massachusetts

Doktor nauk matematyka, aerodynamika
Alma Mater

École polytechnique
California Institute of Technology

Doktorat

1952 – matematyka
Uniwersytet Paryski

Uczelnia

Uniwersytet Paryski

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja)
Nagrody

2003 Nagroda Japońska
1993 Nagroda Wolfa (fizyka)
1989 Harvey Prize
1986 Franklin Medal
1985 Barnard Medal

Benoît B. Mandelbrot, imię przy narodzeniu: Benedykt[1] (ur. 20 listopada 1924 w Warszawie, zm. 14 października 2010 w Cambridge, Massachusetts) – francuski i amerykański matematyk[2][3] pochodzenia żydowskiego. Zajmował się szerokim zakresem problemów matematycznych, znany jest przede wszystkim jako ojciec geometrii fraktalnej, opisał zbiór Mandelbrota oraz wymyślił samo słowo „fraktal”.

Bratanek Szolema Mandelbrojta[1].

Życiorys

Urodził się w rodzinie litewskich Żydów mieszkających po I wojnie światowej w Polsce, jako syn lekarki i handlarza odzieżą[1]. W latach 1924–1936 mieszkał w Polsce, a w latach 1936–1957 we Francji. Pracował w Centre national de la recherche scientifique w Paryżu, a następnie na Uniwersytecie w Lille. Od 1957 pracował w USA dla firmy IBM, miał zatem dostęp do najnowocześniejszych komputerów. Mandelbrot dotarł do prac dwóch francuskich matematyków: Gastona Julii i Pierre’a Fatou, którzy badali zachowanie się iteracji pewnych funkcji zespolonych. Wykorzystał do tego celu komputery. Uzyskane przez niego wykresy zostały nazwane fraktalami.

W 1993 został uhonorowany Nagrodą Wolfa w fizyce, a w 2003 został wyróżniony prestiżową Nagrodą Japońską. Otrzymał 16 tytułów doktora honoris causa[4] oraz inne wyróżnienia, m.in. Medal im. Wacława Sierpińskiego[5].

Zmarł w hospicjum w Cambridge (Massachusetts) na raka trzustki[6].

Fraktale

 Zobacz też: Zbiór Mandelbrota.
Seria kolejnych powiększeń zbioru Mandelbrota


Przypisy

  1. a b c Zofia Gołąb-Meyer. Benoit Mandelbrot (1924–2010) – ojciec geometrii fraktalnej. „Foton”. 112, s. 50, Wiosna 2011. Instytut Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. 
  2. Benoit B. Mandelbrot Biography. Bookrags. . (ang.).
  3. Mandelbrot Benoît B., Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  4. Marek Matacz. Pan od fraktali. „Wiedza i Życie”. 7/2010. s. 60–63. 
  5. Medal i Wykład im. Wacława Sierpińskiego na stronie PTM, https://www.ptm.org.pl/konkursy/wyklady-im-waclawa-sierpinskiego.
  6. Jascha Hoffman: Benoit Mandelbrot, Novel Mathematician, Dies at 85. The New York Times, 2010-10-16. . (ang.).

Linki zewnętrzne