Auxilia
Dziś Auxilia to temat, który budzi duże zainteresowanie i dyskusję w społeczeństwie. Od samego początku Auxilia przyciągał uwagę ludzi w każdym wieku, kulturach i kontekstach, stając się częstym tematem rozmów zarówno zawodowych, jak i osobistych. Z biegiem czasu Auxilia ewoluował na różne sposoby i zyskał odpowiednią rolę w różnych aspektach życia codziennego. Dlatego niezbędna jest dogłębna analiza i zrozumienie Auxilia, jego implikacji i wpływu na dzisiejsze społeczeństwo. W tym artykule zagłębimy się w świat Auxilia, aby zająć się jego wieloma aspektami i zaoferować szeroką i wzbogacającą wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny.
Auxilia (liczba mnoga od łac. auxilium „pomoc”) – starożytna formacja wojskowa działająca w ramach armii rzymskiej. Auxilia były wyspecjalizowanymi oddziałami z rzymskich prowincji i miały za zadanie wspierać główne siły pieszych legionów. Tymi jednostkami posiłkowymi była głównie jazda i łucznicy.
We wczesnym imperium istniały trzy rodzaje jednostek auxiliów:
- skrzydła kawalerii – jednostki kawaleryjskie,
- kohorty piesze (cohortes peditae) – lekka piechota towarzysząca legionom,
- kohorty mieszane (cohortes equitatae) – niewielkie samodzielne jednostki dalekiego rozpoznania, zabezpieczenia, eskorty i łączności.
Żołnierz po odbyciu wieloletniej służby otrzymywał obywatelstwo rzymskie, a niekiedy dotyczyło to także jego żony i dzieci (o ile zaznaczono to w „akcie zaszczytnego zwolnienia ze służby”, tabula honestae missionis)[1]. Oficerami w oddziałach auxiliów byli ekwici. W późnym cesarstwie wśród auxiliów pojawiali się:
- Sarmaci – auxilia sarmatae
- Alanowie – auxilia allani
- Wandalowie i Goci
- jazda rzymska
Przypisy
- ↑ Epigrafika. W: Vademecum historyka starożytnej Grecji i Rzymu. T. I. Warszawa: 1982, s. 200–203. ISBN 83-01-00743-5.