Liczba mnoga

Wygląd przypnij ukryj

Liczba mnoga – szereg form fleksyjnych oznaczających wielość przedmiotów. Liczba ta może służyć do oznaczenia mnogości przedmiotów, a także w przypadku przedmiotów zbiorowych – grupy tych przedmiotów (np. piasek w liczbie pojedynczej oznacza wiele ziaren piasku, ale istnieje też forma w liczbie mnogiej – piaski – mogąca się odnosić do większych zbiorów – np. piaski pustyni; podobnie armia to grupa ludzi, gramatycznie liczba pojedyncza, istnieje jednak rzeczownik armie w liczbie mnogiej).

Tworzona jest w najróżniejszy sposób, za pomocą końcówek (np. angielskie -s), prefiksów, a nawet zmiany tonu.

W języku polskim

Istnieje w nim wiele końcówek liczby mnogiej, najpopularniejsze to -e, -i, -y oraz -owie. Wybór końcówki zależy od zakończenia wyrazu, rodzaju, a także aspektów semantycznych: Arabowie (lud) ale araby (konie).

Nieliczne rzeczowniki mają tylko formy liczby mnogiej, np. drzwi, odrzwia, wrota, ludzie, spodnie, majtki, gacie, gatki, sanie albo sanki. Takie rzeczowniki nazywane są pluralia tantum.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Mistrík 1993 ↓, s. 278.
  2. ↑ także w żartobliwej formie ludziska; pojedynczą osobę określa się słowem człowiek – ten wyraz z kolei nie ma liczby mnogiej, a tylko liczbę pojedynczą
  3. ↑ czasem jednak żartobliwie używana jest forma spodzień
  4. ↑ w znaczeniu części odzieży; istnieje bowiem rzeczownik w liczbie pojedynczej majtek oznaczający marynarza, ale tu forma liczby mnogiej brzmi majtkowie
  5. ↑ w znaczeniu części odzieży; spotykana jest równocześnie nazwa wielu miejscowości w Polsce w formie Gać
  6. ↑ AlenaA. Fiedlerová AlenaA., Nástin vývoje pomnožných jmen v češtině, „Slovo a slovesnost”, 36 (4), 1975  (cz.).brak strony (czasopismo)
  7. ↑ KláraK. Osolsobě KláraK., PLURALE TANTUM, PetrP. Karlík, MarekM. Nekula, JanaJ. Pleskalová (red.), Nový encyklopedický slovník češtiny, 2017  (cz.).brak strony (książka)

Bibliografia

Kontrola autorytatywna (liczba):Encyklopedia internetowa: