Numerus

W dzisiejszym świecie Numerus to temat, który budzi zainteresowanie i debatę we wszystkich obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, technologię, naukę czy kulturę, Numerus jest kluczowym elementem, który bezpośrednio wpływa na sposób, w jaki żyjemy, myślimy i odnosimy się do siebie. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Numerus, badając jego znaczenie, implikacje i rolę w rozwoju dzisiejszego społeczeństwa. Poprzez szczegółową analizę i multidyscyplinarne podejście staramy się rozwikłać tajemnice i wyzwania, jakie stwarza Numerus, otwierając w ten sposób nowe drzwi do wiedzy i stymulując głęboką refleksję nad jego znaczeniem i wpływem na współczesny świat.

Numerus – w wojskach rzymskich oddział lekkozbrojnej piechoty i jazdy, rekrutowany spośród ludów zależnych (podbitych) lub sprzymierzonych (sojuszniczych).

Do służby w tych niewielkich jednostkach powstałych za panowania Hadriana, zaciągano żołnierzy z obcych ludów, z reguły rozmieszczając je z dala od terenu rekrutacji. Numeri zachowywały sposób uzbrojenia i taktykę walki ludów barbarzyńskich, ale dowodzili nimi rzymscy oficerowie – prepozyci (praepositi), dobierani spośród legionowych centurionów. Funkcjonowały one poza armią regularną (legionami) i jej wojskami pomocniczymi (auxiliami), operowały samodzielnie, przeznaczone na ogół do zadań specjalnych.

Składały się z dwóch centurii i liczyły od 120 do 160 żołnierzy; w konnicy odpowiednikiem był cuneus. Oddziały te zasadniczo stacjonowały w strefie nadgranicznej (limesu rzymskiego), m.in. na Wale Hadriana.

Przypisy

  1. Maria Jaczynowska: Historia starożytnego Rzymu. Warszawa: PWN, 1974, s. 262.
  2. Np. jednostki pochodzące z Mauretanii, Recji czy złożone z Germanów i Fryzów (Frank Graham, Ronald Embleton: Hadrian's Wall in the days of the Romans. Wrens Park, 2003, s. 31-32).