Atlas (księżyc)
W tym artykule zajmiemy się tematem Atlas (księżyc) z różnych perspektyw, aby zagłębić się w jego znaczenie i znaczenie dzisiaj. Atlas (księżyc) to temat, który wzbudził duże zainteresowanie w różnych obszarach, wywołując debatę i refleksję w społeczeństwie. Idąc tym tropem, przeanalizujemy różne wymiary Atlas (księżyc), oferując czytelnikowi szeroką i kompletną wizję tego tematu. Od jego historycznych korzeni po wpływ na teraźniejszość, poprzez implikacje w sferze społecznej, ekonomicznej i kulturalnej, artykuł ten ma na celu kompleksowe spojrzenie na Atlas (księżyc) i jego wpływ na współczesny świat.
 Południowy biegun Atlasa, zdjęcie z sondy Cassini | |
| Planeta | |
|---|---|
| Odkrywca |
Richard Terrile (Voyager Science Team) |
| Data odkrycia |
październik 1980 |
| Tymczasowe oznaczenie |
S/1980 S 28 |
| Charakterystyka orbity | |
| Półoś wielka |
137 774 km[1] |
| Mimośród |
0,0011[1] |
| Okres obiegu |
0,602 d[1] |
| Nachylenie do płaszczyzny Laplace’a |
0,003°[1] |
| Długość węzła wstępującego |
236,422°[1] |
| Argument perycentrum |
210,851°[1] |
| Anomalia średnia |
283,282°[1] |
| Własności fizyczne | |
| Wymiary |
40,8 × 35,4 × 18,8 km[2] |
| Powierzchnia |
~3 700 km² |
| Objętość |
~15 000 km³ |
| Masa |
(6,6 ± 0,45) × 1015 kg[2] |
| Średnia gęstość |
(0,46 ± 0,11) g/cm³[2] |
| Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni |
0,0002–0,0020 m/s²[2] |
| Prędkość ucieczki |
~6,2 m/s |
| Okres obrotu wokół własnej osi | |
| Albedo |
0,4 |
| Jasność obserwowana (z Ziemi) |
18,5m |
| Temperatura powierzchni |
~81 K |
Atlas (Saturn XV) – mały, wewnętrzny księżyc Saturna, odkryty przez Richarda Terrile’a w 1980 roku dzięki zdjęciom z sondy Voyager 1. Jego nazwa pochodzi od imienia tytana Atlasa z mitologii greckiej, który trzymał niebo ponad Ziemią.
Wysokiej jakości zdjęcia Atlasa zrobione w czerwcu 2005 roku przez sondę Cassini ukazały księżyc w kształcie spodka, z wysokim grzbietem pokrywającym okolice równika. Prawdopodobnie powstał on w wyniku osiadania na księżycu materiału napotkanego w ruchu orbitalnym. Grzbiet ma wystarczająco dużą wysokość, żeby sięgać do powierzchni Roche’a Atlasa. Oznacza to, że więcej materiału nie może już trwale osiąść na równiku księżyca, bowiem siła odśrodkowa przekracza tu słabe przyciąganie satelity.
Z Atlasem orbitę dzieli słabo widoczny pierścień, odkryty w 2004 roku.
Zobacz też
- chronologiczny wykaz odkryć planet, planet karłowatych i ich księżyców w Układzie Słonecznym
- księżyce Saturna – zestawienie podstawowych danych
Przypisy
- ↑ a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. . (ang.).
- ↑ a b c d P.C. Thomas. Sizes, shapes, and derived properties of the saturnian satellites after the Cassini nominal mission. „Icarus”. 208 (1), s. 395-401, lipiec 2010. DOI: 10.1016/j.icarus.2010.01.025. (ang.).
Linki zewnętrzne
