Arkonia (korporacja)

Dziś chcemy zagłębić się w fascynujący świat Arkonia (korporacja). Niezależnie od tego, czy jesteś miłośnikiem historii, entuzjastą technologii, czy po prostu osobą ciekawą nowych perspektyw, jesteśmy pewni, że ten artykuł zachwyci Cię od samego początku. Zanurz się z nami w podróż, która obejmie początki Arkonia (korporacja) aż do jego wpływu na współczesne społeczeństwo, odkrywając jego kulturowe, naukowe i emocjonalne implikacje. Dołącz do nas, gdy będziemy badać różne aspekty Arkonia (korporacja), odkrywając jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym świecie.

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2016-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Korporacja akademicka Arkonia
Ilustracja
Herb Korporacji Akademickiej Arkonia
Veritate ac labore
(łac. Prawdą a pracą)
Państwo

 Polska

Siedziba

ul. Koźla 10
02-228 Warszawa

Data założenia

9 maja 1879

Status

Stowarzyszenie rejestrowe

Prezes

Jakub L. Kozdra

Nr KRS

0000104301

Data rejestracji

4 kwietnia 2002

Położenie na mapie Warszawy
Mapa konturowa Warszawy, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Korporacja akademicka Arkonia”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Korporacja akademicka Arkonia”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Korporacja akademicka Arkonia”
Ziemia52°15′09″N 21°00′25″E/52,252528 21,006861
Strona internetowa

Korporacja akademicka Arkonia – ideowo-wychowawcze stowarzyszenie skupiające męską młodzież akademicką narodowości polskiej powstałe 9 maja 1879 roku w Rydze na tamtejszej Politechnice, historycznie blisko związane z obozem narodowym. Celami Arkonii jest krzewienie patriotyzmu wśród swoich członków i w społeczeństwie, kształtowanie postaw moralnych młodzieży, godności osobistej i honoru, integracja środowiska, a także organizowanie życia towarzyskiego. Formy organizacyjne Arkonii zaczerpnięte są z wzorów korporacji niemieckich i wzbogacone o silną nutę samokształceniowo-wychowawczą.

Insygnia i odznaki

Barwy Arkonii to granat, biel i zieleń. Symbolizują one odpowiednio: wierność ideałom, prawdę oraz nadzieję.

Dewiza Arkonii brzmi Veritate ac Labore (z łac. Prawdą a Pracą).

Herb Arkonii autorstwa Tadeusza Zaleskiego to trójpolowa tarcza podzielona ukośnie z lewej strony na prawą. Na polu granatowym znajduje się siedmioramienna gwiazda symbolizująca prawdę oraz mądrość. Na części białej, środkowej, widnieje tzw. cyrkiel, czyli monogram składający się z pierwszych liter zawołania Arkonia vivat, crescat, floreat (z. łac. Arkonia, niech żyje, rozwija się i kwitnie). Piramida, symbol pracy, zdobi pole zielone. Nad tarczą hełm w koronie, a nad nim dwa białe orle pióra. Pod tarczą szarfa z napisem Veritate ac Labore.

Banda Arkonii noszona jest z prawego ramienia do lewego boku. Barwiarze i filistrzy noszą trójkolorowe bandy ozdobione herbem Arkonii. Fuksy noszą jednobarwne, granatowe bandy z cyrklem korporacji.

Dekiel barwiarza i filistra Arkonii to czapka studencka w barwach korporacji z wyszytą na denku siedmioramienną gwiazdą. Dekiel fuksowski posiada jedynie barwę granatową.

Władysław Anders, Ryga (ok. 1910)

Historia

Obchody jubileuszu 45-lecia istnienia korporacji połączone z poświęceniem własnego domu akademickiego przy ul. Wilczej 60 (1924)
Edward Rydz-Śmigły i Władysław Anders na komersie Arkonii w Resursie Obywatelskiej w Warszawie w maju 1937
Kamienica przy ul. Wilczej 60 (2019)

Arkonia powstała 9 maja 1879 roku w Rydze. Dążeniem jej założycieli było powołanie do życia legalnego stowarzyszenia studenckiego, które jednoczyłoby polską młodzież studiującą na Politechnice Ryskiej. W tym celu przyjęto formułę organizacyjną korporacji niemieckich, nadając zarazem Arkonii charakter stowarzyszania ideowo-wychowawczego. Za podstawy funkcjonowania przyjęto: umacnianie tożsamości narodowej, dążność do zdobywania wiedzy, rozwijanie więzów przyjaźni, pracę nad kształtowaniem cech charakteru, a wszystko to osiągane przez atmosferę zgodnego i pogodnego współżycia.

Przeniesiona po I wojnie światowej do Warszawy Arkonia przeżywała rozkwit, włączając się do odbudowy i obrony odrodzonej państwowości. W 1921 roku Arkonia była jedną z korporacji założycielskich Związku Polskich Korporacji Akademickich, jednakże z powodu jego upolitycznienia w 1933 roku na kilka lat opuściła jego szeregi. W okresie dwudziestolecia międzywojennego obok Konwentu Polonia Arkonia była najbardziej liczną spośród polskich korporacji.

18 maja 1937 na komersie z okazji 58-lecia Arkonii w Warszawie, którego gospodarzami byli inż. Tadeusz Wędrowski i działacz Obozu Narodowo-Radykalnego „ABC” Aleksander Heinrich, wystąpił generalny inspektor Sił Zbrojnych, marszałek Edward Rydz-Śmigły[1][2][3]. Celem trzygodzinnej wizyty było przypieczętowanie zbliżenia politycznego między Obozem Zjednoczenia Narodowego a ruchem nacjonalistycznym. Rydz-Śmigły wezwał „młodą inteligencję polską” do budowy „silnej i potężnej Polski”[4], a na koniec oświadczył: „Przyszedłem (…), aby zamanifestować, iż wierzę w duszę młodzieży polskiej”[5]. Spotkał się z seniorami korporacji, w tym z członkiem Zarządu Głównego Stronnictwa Narodowego Zbigniewem Stypułkowskim i byłym prezesem Młodzieży Wszechpolskiej Januszem Rabskim, i z członkami obu odłamów Obozu Narodowo-Radykalnego (ONR „ABC”, RNR „Falanga”)[6]. Uzyskał deklaracje poparcia dla własnych projektów ideowo-militarnych, a także współpracy ze strony części działaczy ONR[1]. Organizatorzy nie pozwolili na przemówienie przedstawiciela Falangi Jerzego Hagmajera, ale w rezultacie spotkania z marszałkiem Falanga podjęła się zorganizowania dla OZN młodzieżówki w postaci Związku Młodej Polski[7]. Posiedzeniu przewodniczył inż. Wojciechowski z Włocławka, działacz SN i Obozu Wielkiej Polski. Wchodzącemu marszałkowi towarzyszył w korporacyjnym nakryciu głowy gen. Władysław Anders. Wśród obecnych byli prezes Związku Filistrów Arkonii Edmund Jan Langner, kuratorzy Arkonii prof. Osman Achmatowicz i prof. Czesław Skotnicki, były wicemarszałek Sejmu Seweryn Czetwertyński i były prezes Confédération Internationale des Étudiants(inne języki) Jan Pożaryski. Przed marszałkiem przemawiali adwokat Tytus Wilski, Wacław Drozdowski (filister Welecji i dawny prezes Narodowego Zjednoczenia Młodzieży Akademickiej), prezes Konwentu Polonii Jerzy Zahorski, inż. Henryk de Phull z Jagiellonii, Heinrich, Wędrowski i student Kazimierz Bogusławski[2]. Drozdowski mówił o założeniach ideologicznych Związku Polskich Korporacji Akademickich: „Tę atmosferę osiągnęliśmy dzięki temu, że budowaliśmy nasz mały światek na zasadach swojskości, unikając ludzi obcych nam rasą i tradycjami rodzinnymi. Na szczęście na tych samych zasadach zaczyna się dziś budować życie polskiego społeczeństwa”[4]. Obaj uczestnicy z SN stanęli przed sądem partyjnym za kontakty z sanacją i zostali zawieszeni na trzy miesiące, a wtajemniczony w udział Stypułkowskiego prezes Zarządu Głównego Joachim Bartoszewicz był zmuszony ustąpić pod wpływem złożonych zeznań[8].

Katastrofa II wojny światowej i okres PRL-u nie pozwoliły na pełne funkcjonowanie stowarzyszenia. Mimo to idea Arkonii pielęgnowana przez jej spadkobierców żyła. Na nieformalnych spotkaniach w kraju i w emigracyjnym Londynie, Arkoni wraz z rodzinami kultywowali jej tradycje.

Po przełomie 1989 roku Arkonia znów pojawiła się na warszawskich uczelniach. W nowych okolicznościach, stojąc wobec podobnych wyzwań Arkonia kontynuuje dzieło swoich założycieli.

Podanie Stefana Kozłowskiego

Podanie Stefana Kozłowskiego jest najstarszym dokumentem ideowym Arkonii, a zarazem pierwszym w dziejach polskiego ruchu korporacyjnego dokumentem ujmującym cele i zadania korporacji. Sformułowane w 1881 roku w postaci podania do Koła Arkonii, funkcjonuje jako deklaracja ideowa Arkonii, pozostawało ze względu na politykę zaborców, utajnione do roku 1920. Pomimo upływu lat oraz wypracowania, w miarę zachodzących zmian historycznych, kolejnych deklaracji ideowych, tezy w nim zawarte pozostają dla członków Arkonii nadal aktualne.

Podanie Stefana Kozłowskiego – Ryga, 1881

”Cel i moralne obowiązki członków Arkonii formułują się w ten sposób:

Koło Arkonii ma za zadanie wykształcenie i dostarczenie Krajowi ludzi dobrze myślących, połączonych ze sobą solidarnie, dążących do polepszenia położenia Kraju pracą i postępowaniem opartym na pewnych przyjętych zasadach, a mianowicie: przez rozwijanie i popieranie czynnie samodzielnej pracy narodowej nad podniesieniem bytu moralnego i materialnego Kraju, wolnej od niechęci i uprzedzeń do jakichkolwiek warstw w społeczeństwie naszym i ze szczególnym uwzględnieniem potrzeb mniej oświeconych warstw narodu.”

Umowy kartelowe

Uroczyste sformalizowanie przyjaznych stosunków pomiędzy dwiema korporacjami i zobowiązanie się do utrzymywania ich w przyszłości nosi w kulturze korporacyjnej miano umowy kartelowej (kartelu). W tradycji Arkonii istnieją wyłącznie kartele wieczyste. W swej 130-letniej historii, Arkonia zawarła takie umowy z:

Arkoni (m.in)

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b Brzoza i Sowa 2006 ↓, s. 343.
  2. ↑ a b Rembieliński 1937 ↓, s. 1–2.
  3. ↑ Muzeum Korporacyjne: Warszawa , Archiwum Korporacyjne .
  4. ↑ a b Rembieliński 1937 ↓, s. 2.
  5. ↑ Rudnicki 2018 ↓, s. 295–296.
  6. ↑ Rudnicki 2018 ↓, s. 295.
  7. ↑ Rudnicki 2018 ↓, s. 296–297.
  8. ↑ Rudnicki 2018 ↓, s. 296.

Bibliografia

Linki zewnętrzne