18 Pułk Zmechanizowany
Dzisiaj 18 Pułk Zmechanizowany jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na życie codzienne, 18 Pułk Zmechanizowany przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty 18 Pułk Zmechanizowany i zbadamy jego znaczenie w dzisiejszym świecie. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się zrozumieć, jak 18 Pułk Zmechanizowany ewoluował w czasie i jakie są jego prognozy na przyszłość. Od wpływu na gospodarkę po obecność w kulturze popularnej, 18 Pułk Zmechanizowany zdołał dziś stać się tematem debaty i refleksji.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1990 |
| Rozformowanie |
1995 |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Kontynuacja | |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk dypl. Jerzy Krzywiecki |
| Ostatni |
mjr dypl. Andrzej Sobieraj |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
18 pułk zmechanizowany (18 pz) - dawny oddział wojsk zmechanizowanych Sił Zbrojnych RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Wywodził się z 18 samodzielnego pułku czołgów sformowanego w 1951 w Nysie na podstawie Rozkazu Dowódcy V Okręgu Wojskowego Kraków.
W grudniu 1952 zmieniono etat. W pułku zmniejszono liczbę kompanii czołgów średnich do trzech i jednej kompanii dział pancernych. Ogólna liczba podstawowego sprzętu bojowego wynosiła wtedy 30 czołgów i 5 dział pancernych, a rozkazem organizacyjnym MON nr 0046/Org. z 22 września 1954 zmieniono jego nazwę na 18 samodzielny pułk czołgów i artylerii pancernej.
W 1955 Pułk włączono w struktury 5 Dywizji Piechoty i przegrupowano do garnizonu Wędrzyn. W 1957 zmieniono podległość - pod 4 Pomorską Dywizję Piechoty. W 1958 zredukowano pułk do batalionu. Powstaje 41 batalion czołgów średnich. Dopiero w 1962 jednostkę ponownie rozbudowano do szczebla pułku i nadano nazwę 18 pułk czołgów średnich.
W 1990 przeformowany został w zunifikowany 18 pułk zmechanizowany. W 1995 na bazie pułku powstała 15 Wielkopolska Brygada Kawalerii Pancernej im. gen. broni Władysława Andersa.
Dowódcy pułku
- ppłk dypl. Jerzy Krzywiecki (1987–1990)
- ppłk dypl. Marian Kobielski (1990–1994)
- mjr dypl. Andrzej Sobieraj (1994–1995)
Struktura organizacyjna
- Dowództwo i sztab
- kompania łączności
- pluton regulacji ruchu
- 2 bataliony zmechanizowane
- 2 bataliony czołgów
- dywizjon artylerii samobieżnej
- dywizjon przeciwlotniczy
- bateria przeciwpancerna
- kompania saperów
- kompania rozpoznawcza
- kompania zaopatrzenia
- kompania remontowa
- kompania medyczna
- pluton chemiczny
Bibliografia
- J. Kajetanowicz, Polskie wojska lądowe w latach 1945-1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne, uzbrojenie, Toruń 2004, ISBN 83-88089-12-9
- Paweł Piotrowski, Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945-1956, Warszawa: „Trio”, 2003, ISBN 83-88542-53-2, OCLC 830528040.
| Korpusy (rozformowane) | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Dywizje |
| ||||
| Brygady |
| ||||
| Pułki (rozformowane) |
| ||||
| Szkoły |
