W dzisiejszym świecie Zieliniec (Poznań) stał się tematem, który budzi coraz większe zainteresowanie społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na życie codzienne czy wpływ na sferę kulturową, Zieliniec (Poznań) przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od momentu pojawienia się Zieliniec (Poznań) był przedmiotem debaty, badań i badań, a jego znaczenie nie zmniejszyło się z biegiem czasu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Zieliniec (Poznań) i jego znaczenia we współczesnym świecie, analizując jego ewolucję, wpływ i znaczenie dzisiaj.
Część Poznania | |
Młyn nad Cybiną przy ul. Sośnickiej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
Dzielnica |
Osiedle Antoninek-Zieliniec-Kobylepole |
W granicach Poznania |
1 stycznia 1951[1] |
SIMC |
0970201 |
Strefa numeracyjna |
(+48) 61 |
Tablice rejestracyjne |
PO |
Położenie na mapie Poznania ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
![]() |
Zieliniec[2] – część miasta Poznania położona na terenie osiedla administracyjnego Antoninek-Zieliniec-Kobylepole, na północ od Antoninka. Znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie Jeziora Swarzędzkiego, około 2 km od Swarzędza.
Włączony do miasta 1 stycznia 1951. Uprzednio był osiedlem w gromadzie Nowa Wieś, w gminie Swarzędz[3]. 1 stycznia 1987 część Zielińca w rejonie ulicy Soścnickiej (10,03 ha) włączono do Swarzędza[4].
W latach 1954–1990 Zieliniec należał do dzielnicy Nowe Miasto.
Nazwa „Zieliniec” najprawdopodobniej stanowi gwarowe spłaszczenie nazwy „Zieleniec”, które w lokalnej gwarze oznaczało łąkę[5]. Inni badacze twierdzą, że nazwa ta może pochodzić od posiadaczy majątku we wsi – rodziny Zielińskich[6].
Zieliniec praktycznie w całości zabudowany jest przez domy jednorodzinne z ogrodami. Przy ul. Sośnickiej stoi dawny młyn wodny na Cybinie, potem przerobiony na elektryczny. Brak tu większej infrastruktury handlowej. Architekturę sakralną reprezentuje kościół Matki Bożej Różańcowej.
W odległości półtora kilometra od kościoła znajduje się Cmentarz Ducha Świętego w Zielińcu czynny w latach 1938–1951 podlegający parafii św. Ducha w Antoninku[7]. Cmentarz z inicjatywy mieszkańców Zielińca i ze wsparciem finansowym Rady Osiedla Antoninek-Zieliniec-Kobylepole jest remontowany. Odnowione zostały zniszczone ścieżki między grobami[8].
Na terenie Zielińca w pobliżu zachodniego brzegu jeziora Swarzędzkiego znajduje się leśniczówka. Siedziba jednego z pięciu poznańskich leśnictw miejskich. W sąsiedztwie przebiega Piastowski Trakt Rowerowy.
Częścią Zielińca jest głęboko wcięta dolina Zielinki – wysychającego prawego dopływu Cybiny (na tym odcinku Jeziora Swarzędzkiego), znajdująca się w lesie, na północ od ul. Grodnickiej[9]. Duże różnice wysokości względnej występujące na tym obszarze powodują, że jest ona punktem widokowym.
W połowie lat 60. XX wieku odnotowano na terenie Zielińca występowanie motyla Pelosia obtusa (myszenica). Był on w Europie znany z niewielu stanowisk, m.in. przed II wojną światową z Brodów koło Lwowa[10].
Nazwy ulic na terenie Zielińca wywodzą się przede wszystkim z dwóch grup toponimicznych:
Przez Zieliniec przebiega towarowa linia kolejowa Zieliniec – Kiekrz (północna obwodnica kolejowa). Zieliniec obsługują autobusy MPK Poznań linii 166, 416 oraz 223 (linia nocna)[11], a także linia 490 obsługiwana przez SPK Swarzędz.