Ewa Wolnicz-Pawłowska

Data urodzenia	1947
Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: językoznawstwo słowiańskie
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1977 – językoznawstwo Instytut Słowianoznawstwa PAN
Habilitacja	1995 – językoznawstwo Instytut Slawistyki PAN
Profesura	31 lipca 2000
Polska Akademia Nauk
Status	Członek Komitetu Słowianoznawstwa PAN (od 2008)
Nauczyciel akademicki
Wydział	Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego

Jednostka	Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami RP przy Głównym Geodecie Kraju
Stanowisko	członek (1997−1999, od 2000) przewodnicząca (2012−2019)
Odznaczenia

Ewa Irena Wolnicz-Pawłowska (ur. 1947) – polska językoznawczyni, profesor zwyczajny, członkini Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej, a w latach 2012–2019 jej przewodnicząca, autorka książek z zakresu językoznawstwa i geografii.

Życiorys

W 1970 ukończyła studia na Wydziale Filologii Polskiej i Słowiańskiej Uniwersytetu Warszawskiego. W 1977 obroniła pracę doktorską Patronimika ukraińskie na terenach dawnego województwa ruskiego w XVIII wieku w Instytucie Słowianoznawstwa PAN. W tym samym instytucie w roku 1994 zdobyła habilitację za rozprawę Antroponimia łemkowska na tle polskim i słowackim (XVI–XIX wiek).

W 2000 otrzymała tytuł naukowy profesora nauk humanistycznych.

Jest kierownikiem Zakładu Terminologii i Terminografii w Instytucie Komunikacji Specjalistycznej i Interkulturowej Wydziału Lingwistyki Stosowanej Uniwersytetu Warszawskiego.

Wykładała na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie oraz Uniwersytecie Warmińsko-Mazurskim w Olsztynie.

Od 1997 do 1999 i ponownie od 2000 członkini, w latach 2000–2008 wiceprzewodnicząca, a w latach 2012–2019 przewodnicząca Komisji Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej .

W latach 2004–2021 wiceprzewodnicząca Komisji Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych przy Ministrze Administracji.

Członek zwyczajny Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, redaktor naczelny Rocznika TNW, przewodnicząca Rady Naukowej czasopisma „Lingwistyka Stosowana”. Członek Grupy Ekspertów ONZ ds. Nazw Geograficznych, Komisji Onomastycznej Komitetu Językoznawstwa PAN, Fundacji Slawistycznej oraz redakcji Polskiego Przeglądu Kartograficznego.

Publikacje książkowe

Osiemnastowieczne imiennictwo ukraińskie w dawnym województwie ruskim, Ossolineum, 1978
Antroponimia łemkowska na tle polskim i słowackim (XVI–XIX wiek), Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1993
Antroponimia polska na Kresach południowo-wschodnich (XV-XIX w.), Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998 (współautor Wanda Szulowska)
Zbieranie i opracowywanie nazw geograficznych. Przewodnik toponimiczny. Cz. II: Opracowywanie językowe nazw, Główny Urząd Geodezji i Kartografii (współautor Wanda Szulowska)
Nazwy wodne dorzecza Warty od źródeł do ujścia Prosny, Wydawnictwo DiG, 2006
Toponymic Guidelines of Poland for Map Editors and other Users (Polski przewodnik toponimiczny dla redaktorów map i innych użytkowników), Główny Urząd Geodezji i Kartografii (współautor: Maciej Zych)
O nazwach wodnych w Polsce, Wydawnictwo DiG, 2013

Nagrody i wyróżnienia

Złoty Krzyż Zasługi (2002)

Przypisy

↑ a b Ewa Wolnicz-Pawłowska, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .
↑ Ewa Wolnicz-Pawłowska. Zakład Leksykologii i Leksykografii. Instytut Komunikacji Specjalistycznej i Interkulturowej . Uniwersytet Warszawski. . . (pol.).
↑ Skład Komisji.
↑ Zarządzenie Nr 2 Głównego Geodety Kraju , 29 stycznia 2020 .

Bibliografia

Ewa Wolnicz-Pawłowska, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .

Kontrola autorytatywna (osoba):