Zenon Stefaniuk
W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Zenon Stefaniuk, badając jego wiele aspektów, badając jego pochodzenie i analizując jego wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. Od wieków Zenon Stefaniuk jest obiektem podziwu, badań i debat, a jego wpływ rozciąga się na tak różnorodne dziedziny, jak nauka, kultura, polityka i rozrywka. Dzięki tej wszechstronnej analizie rozwikłamy mity i realia otaczające Zenon Stefaniuk oraz zaoferujemy świeże spojrzenie na temat, który wciąż budzi nasze zainteresowanie i zadziwienie. Przygotuj się na ekscytującą podróż przez historię i znaczenie Zenon Stefaniuk i odkryj, dlaczego jest on nadal aktualny we współczesnym świecie.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
8 lipca 1930 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
10 lipca 1985 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Zenon Stefaniuk (ur. 8 lipca 1930 w Wojnowie, zm. 10 lipca 1985 w Katowicach) – polski bokser, dwukrotny mistrz Europy.
Życiorys
Syn Zygmunta. Największe sukcesy odnosił w wadze koguciej. Został w niej dwa razy mistrzem Europy: podczas Mistrzostw Europy w Warszawie w 1953, a także na następnych mistrzostwach w Berlinie Zachodnim (1955).
Startował w Igrzyskach Olimpijskich w Melbourne (1956) – w eliminacjach przegrał z Chilijczykiem Claudio Barrientosem, kwestionowano obiektywność tego werdyktu sędziowskiego[1].
Cztery razy zdobywał mistrzostwo Polski: w 1952, 1953 i 1955 w wadze koguciej, oraz w 1954 w wadze piórkowej. W 1951 był wicemistrzem Polski w wadze koguciej, a w 1950 brązowym medalistą w piórkowej.
Siedem razy wystąpił w reprezentacji Polski odnosząc 6 zwycięstw i 1 raz przegrywając.
Stoczył 262 walki, z których wygrał 245, 3 zremisował a 14 przegrał.
Był zawodnikiem Związkowca Gdynia, Gwardii Gdańsk i BBTS Bielsko-Biała w latach 1946 - 1957.
W 1953 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi za zasługi i osiągnięcia w dziedzinie kultury fizycznej i sportu[2].
Po zakończeniu kariery pracował jako trener.
Dwa razy znalazł się wśród laureatów Plebiscytu Przeglądu Sportowego: w 1953[3] zajął 3. miejsce, a w 1955 szóste.
Pochowany na cmentarzu Witomińskim w Gdyni (kwatera 11-9-26)[4].
Przypisy
- ↑ W. Lipniacki, A. Miller: Od Aten do Melbourne 1896-1956. Warszawa: Sport i Turystyka, 1957, s. 179, 180.
- ↑ M.P. z 1953 r. nr 57, poz. 720
- ↑ Plebiscyt ten nie odbył się bezpośrednio po zakończeniu roku 1953, lecz dopiero w 1988. Laureatów wybierali znani działacze i dziennikarze sportowi.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Cmentarze Komunalne w Gdyni
Bibliografia
- Polski Komitet Olimpijski: Zenon Stefaniuk – sylwetka w portalu www.olimpijski.pl. www.olimpijski.pl. . (pol.).
- Zenon Stefaniuk Biography and Olympic Results , Sports-Reference.com (ang.).