XXXXIII Korpus Armijny (III Rzesza)

W dzisiejszym świecie XXXXIII Korpus Armijny (III Rzesza) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu coraz szerszego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy znaczenie w obecnym kontekście, XXXXIII Korpus Armijny (III Rzesza) nadal jest przedmiotem debaty i analiz w różnych obszarach. Od sfery akademickiej po popularną, XXXXIII Korpus Armijny (III Rzesza) niezmiennie budzi zainteresowanie i prowokuje do refleksji na temat jego implikacji i konsekwencji dla współczesnego świata. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z XXXXIII Korpus Armijny (III Rzesza), analizując jego implikacje, ewolucję w czasie i znaczenie w bieżącym kontekście.

XXXXIII Korpus Armijny
XXXXIII. Armeekorps
ilustracja
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1940

Rozformowanie

1945

Działania zbrojne
II wojna światowa
inwazja na Francję
atak na ZSRR
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

lądowe

Formacja

Wehrmacht

Podległość

4 Armii
16 Armii

XXXXIII Korpus Armijny – jeden z niemieckich korpusów piechoty, uczestniczył w agresji na Francję i ataku na Związek Radziecki.

Sformowany 15 kwietnia 1940 roku w Hanowerze. W 1940 roku brał udział w inwazji na Francję, a od 1941 roku uczestniczył w ataku na ZSRR[1]. Walki na terytorium Związku Radzieckiego przeciw Armii Czerwonej prowadził w latach 1941–1944. Latem 1942 roku XXXXIII KA[a][2] dowodził gen. Joachim von Kortzfleisch i wchodził on w skład 4 Armii[3]. Jesienią 1944 roku wchodząc w skład 16 Armii zajmował pozycje na cyplu wyspy Sarema, blokując wejście do Zatoki Ryskiej[4]. Kapitulacja XXXXIII KA miało miejsce pod Linzem w Austrii[1].

Dowódcy korpusu


Struktura organizacyjna

Skład latem 1942 roku[3]:

Skład w czerwcu 1944 roku[5]:

Uwagi

  1. Prawidłowy zapis 43 korpusu to XLIII, jednak Niemcy stosowali unikalną pisownię w postaci XXXXIII.

Przypisy

  1. a b Mitcham 2010 ↓, s. 231.
  2. Sawicki 1987 ↓, s. 51.
  3. a b Bishop 2009 ↓, s. 90.
  4. Sawicki 1987 ↓, s. 191.
  5. Sawicki 1987 ↓, s. 166.

Bibliografia

Linki zewnętrzne