XVII Korpus Armijny (III Rzesza)
W dzisiejszym świecie XVII Korpus Armijny (III Rzesza) to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na życie codzienne czy znaczenie historyczne, XVII Korpus Armijny (III Rzesza) nadal jest tematem wywołującym debatę, zainteresowanie i ciekawość w ludzkich umysłach. Dlatego konieczne jest dokładne przeanalizowanie wszystkich aspektów związanych z XVII Korpus Armijny (III Rzesza), od jego początków po dzisiejszą ewolucję, aby zrozumieć jego prawdziwe znaczenie i wpływ na różne obszary codziennego życia. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych aspektów XVII Korpus Armijny (III Rzesza), aby zrozumieć jego znaczenie i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1938 |
| Rozformowanie |
1945 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
Werner Kienitz |
| Działania zbrojne | |
| II wojna światowa agresja na Polskę atak na Związek Radziecki | |
| Organizacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych |
lądowe |
| Formacja | |
| Podległość | |
XVII Korpus Armijny – niemiecki korpus armijny, uczestniczył w agresji na Polskę oraz ataku na Związek Radziecki.
Utworzony 1 kwietnia 1938 roku w Austrii, anektowanej przez III Rzeszę. W składzie 14 Armii uczestniczył w zajęciu Czechosłowacji przez III Rzeszą[1]. W 1939 roku brał udział w agresji na Polskę, wchodząc w skład 14 Armii. Dowódcą XVII KA był gen. Werner Kienitz[2]. W początkowej fazie agresji atakował oddziały Armii Kraków[3]. Następnie uczestniczył w 1941 roku w ataku na Związek Radziecki, na terytorium którego walczył przeciw Armii Czerwonej do 1944 roku. W czasie walk pod Stalingradem przez pewien czas wchodziła w skład włoskiej 8 Armii[4]. W 1945 roku na Śląsku oddał się do niewoli Armii Czerwonej[5].
Dowódcy korpusu
- gen. Werner Kienitz – 1 kwietnia 1938 – 22 stycznia 1942;
- gen. Karl Hollidt – 23 stycznia 1942 – 1 kwietnia 1942;
- gen. Karl Strecker – 2 kwietnia 1942 – 12 czerwca 1942;
- gen. Charles Hollidt – 12 czerwca 1942 – 6 grudnia 1942;
- gen. Dietrich von Choltitz – 7 grudnia 1942 – 5 marca 1943;
- gen. Willi Schneckenburger – 5 marca 1943 – 1 sierpnia 1943;
- gen. Erich Brandenburgii – 1 sierpnia 1943 – 21 listopada 1943;
- gen. Hans Kreysing – 21 listopada 1943 – 27 kwietnia 1944;
- gen. Franz Beyer – 27 kwietnia 1944 – 25 maja 1944;
- gen. Hans Kreysing – 25 maja 1944 – 28 grudnia 1944;
- gen. Tiemann – 28 grudnia 1944 – do kapitulacji
Struktura organizacyjna
Skład 1 września 1939 roku[3]:
Skład 22 czerwca 1941 roku[6]:
Przypisy
- ↑ Bishop 2009 ↓, s. 15.
- ↑ Iwanowski 1961 ↓, s. 610.
- ↑ a b Steblik 1989 ↓, s. 132.
- ↑ Adam i Rühle 2017 ↓, s. 69.
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 223.
- ↑ Fiszer i Gruszczyński 2009 ↓, s. 46.
Bibliografia
- Chris Bishop: Niemieckie piechota w II wojnie światowej. Warszawa: 2009. ISBN 978-83-11-11428-9.
- Wilhelm Adam, Otto Rühle: Trudna decyzja. Z Paulusem pod Stalingradem. Łódź: 2017. ISBN 978-83-7731-259-9.
- Michał Fiszer, Jerzy Gruszczyński: Operacja Barbarossa 1941. Hitlera uderza na ZSRR. Poznań: 2009. ISBN 978-83-261-0286-8.
- Wincenty Iwanowski: Kampania wrześniowa 1939. Wysiłek zbrojny narodu polskiego w czasie II wojny światowej. Warszawa: 1961.
- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska pancerne. Warszawa: 2010. ISBN 978-8311-11725-9.
- Władysław Steblik: Armia Kraków 1939. Warszawa: 1989. ISBN 83-11-07434-8.
.svg){kind=small}