Wysoka (powiat wrocławski)

W tym artykule zajmiemy się tematem Wysoka (powiat wrocławski) w szerokim i kompletnym podejściu. W następujący sposób zagłębimy się w kluczowe aspekty związane z Wysoka (powiat wrocławski), analizując jego wpływ, konsekwencje i możliwe perspektywy na przyszłość. Wysoka (powiat wrocławski) to temat o ogromnym znaczeniu w obecnym kontekście, dlatego istotne jest zrozumienie jego wymiarów i zakresu. Poprzez szczegółową i wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na Wysoka (powiat wrocławski), oferując czytelnikowi szczegółową i rygorystyczną wizję, która pozwala mu zagłębić się w ten temat w głęboki i wzbogacający sposób.

Wysoka
wieś
Ilustracja
Ruina folwarku w starej części wsi
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

wrocławski

Gmina

Kobierzyce

Liczba ludności (19.09.2022)

5297[2]

Strefa numeracyjna

71

Kod pocztowy

52-200[3]

Tablice rejestracyjne

DWR

SIMC

0875655

Położenie na mapie gminy Kobierzyce
Mapa konturowa gminy Kobierzyce, blisko górnej krawiędzi po prawej znajduje się punkt z opisem „Wysoka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Wysoka”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Wysoka”
Położenie na mapie powiatu wrocławskiego
Mapa konturowa powiatu wrocławskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Wysoka”
Ziemia51°02′36″N 17°00′50″E/51,043333 17,013889[1]

Wysokawieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie wrocławskim, w gminie Kobierzyce. Wieś graniczy z peryferyjnymi wrocławskimi osiedlami Ołtaszyn i Partynice.

W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa wrocławskiego.

Nazwa

Pierwotną nazwą miejscowości była polska nazwa Wysoka. Miejscowość została wymieniona w łacińskim dokumencie wydanym w 1332 roku we Wrocławiu w zlatynizowanej staropolskiej formie Wyssoca[4]. Później została zgermanizowana i do roku 1945 nosiła niemiecką nazwę Zehnhufen.

Historia

Swoje posiadłości we wsi i pałacyk myśliwski miał tu Julius Schottländer, a potem jego syn Paul, ale po wojnie pałacyk uległ dewastacji i został rozebrany.

Do lat 90. XX wieku było tu Państwowe Gospodarstwo Rolne, a perspektywy rozwoju wsi nie były zachęcające. Obecnie stara część wsi pozostaje w silnym kontraście wobec nowo powstających osiedli.

Zabytki

Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są[5]:

  • park, powstały około 1900 r.
  • folwark
  • fort piechoty[6]

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Colmar Grünhagen: Codex Diplomaticus Silesiae T.22 Regesten zur schlesischen Geschichte 1327-1333. Breslau: E. Wohlfarth's Buchhandlung, 1903.

Linki zewnętrzne