W dzisiejszym świecie Wronowice (województwo lubelskie) to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Zarówno w środowisku akademickim, jak i w życiu codziennym, Wronowice (województwo lubelskie) stał się tematem zainteresowania wielu różnych osób. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę i gospodarkę, Wronowice (województwo lubelskie) wywołał ciągłą debatę i wygenerował dużą liczbę badań i analiz. W tym artykule zbadamy różne aspekty Wronowice (województwo lubelskie) i jego wpływ na różne aspekty dzisiejszego życia. Przeanalizujemy jego początki aż do dzisiejszego wpływu, aby zapewnić pełny i szczegółowy przegląd tego tematu, który jest dziś tak istotny.
wieś | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) | |
Strefa numeracyjna |
84 |
Kod pocztowy |
22-546[4] |
Tablice rejestracyjne |
LHR |
SIMC |
0905310[5] |
Położenie na mapie gminy Werbkowice ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego ![]() | |
![]() |
Wronowice – wieś w Polsce, położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Werbkowice[6][5]. Leży nad rzeką Huczwą.
W latach 1975–1998 wieś należała administracyjnie do województwa zamojskiego.
Wieś jest sołectwem w gminie Werbkowice[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 247 mieszkańców i była trzynastą co do wielkości miejscowością gminy[8].
Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii Świętych Cyryla i Metodego w Sahryniu[9].
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0905327 | Adamówka | część wsi |
0905333 | Kożuchy | część wsi |
0905340 | Paprzyca | część wsi |
0905356 | Pasieka | część wsi |
Wronowice, w roku 1482 pisano jako Wronowycze[10]. Wieś położona historycznie w staropolskim powiecie bełskim. W roku 1439 w dokumentach notowany jest rycerz Sdrod z Wronowa jako poręczający pożyczkę zaciągniętą u Świętosława, rządcy z Telatyna. W 1564 wieś stanowiła własność rodu Turkowickich i Nurzyńskich. Seweryn Uruski w swym herbarzu na jej ówczesnego dziedzica wskazuje Stanisława Miłoszewskiego łowczego bełskiego. Wieś posiadała podówczas 3 1/4 łana gruntów uprawnych. W 1629 Wronowice należą do Macieja Borzęckiego wojskiego bełskiego[11]. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1895 wieś i folwark w powiecie hrubieszowskim, gminie Miętkie, parafii Tyszowice, odległe 15 wiorst od Hrubieszowa, około 1886 mają dwa młyny wodne. Według spisu miast, wsi, osad Królestwa Polskiego w roku 1827 było tu 41 domów i 237 mieszkańców. W r. 1886 dobra Wronowice składały się z folwarków Wronowice i Kożuchy oraz przyległości Leśniczówka. Rozległość dominalna wynosiła 1290 mórg w tym: gruntów ornych i ogrodów mórg 607, łąk mórg 180, pastwisk mórg 187, lasów mórg 253, nieużytków mórg 163. Budynków murowanych było 3, drewnianych 25, las nieurządzony. Wieś Wronowice posiadała wówczas osad 29 z gruntem mórg 343; wieś Kożuchy posiadały osad 9, gruntu mórg 28[12].