W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Encyklopedia powszechna PWN i jego wpływ na współczesne społeczeństwo. Encyklopedia powszechna PWN jest dziś tematem niezwykle istotnym i wywołał wiele debat w różnych obszarach. W ciągu ostatnich kilku dekad Encyklopedia powszechna PWN zyskał na znaczeniu, wpływając zarówno na sposób, w jaki odnosimy się do innych, jak i na to, jak postrzegamy otaczający nas świat. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane z Encyklopedia powszechna PWN, od jego historycznego pochodzenia po dzisiejsze znaczenie. Zbadamy także możliwe przyszłe implikacje Encyklopedia powszechna PWN i sposób, w jaki kształtuje on świat, w którym żyjemy.
![]() | |
Autor |
redakcja (red. nacz. Henryk Bonecki; konsult. naukowy Józef Barbag i inni) |
---|---|
Typ utworu | |
Wydanie oryginalne | |
Miejsce wydania | |
Język | |
Data wydania | |
Wydawca |
Encyklopedia powszechna PWN (EP) – polska encyklopedia powszechna wydana w latach 1973–1976 w Warszawie przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe; suplement do encyklopedii wydano w 1988.
Encyklopedia została wydana w 4 woluminach (5., suplement, w 1988), w nakładzie ok. 2–2,5 mln egz.; zawiera 76 tys. haseł i podhaseł na 3360 stronach, 5323 ilustracje, 281 diagramów, 108 tabel przeglądowych w tekście, 128 wielobarwnych (kolorowych) i 176 czarno-białych ilustrowanych insertów i 257 map (62 wielobarwne). Podane wyżej dane nie dotyczą suplementu wydanego później[1].
Wydanie suplementu było planowane na 1987, a zasadnicze prace redakcyjne ukończono w 1986. Pożar w drukarni Domu Słowa Polskiego spowodował spalenie maszynopisów. Praca zespołu redakcyjnego wspierana była przez GUS i dzięki temu część materiałów zaktualizowano wedle danych z końca 1986 lub nawet końca drugiej połowy 1987. Suplement zawiera łącznie około 5000 haseł. Składa się na niego część poświęcona hasłom zaktualizowanym, uzupełnionym (np. o datę śmierci), wymienionym na nowe i zupełnie nowym. Druga część stanowi errata uwzględniająca znaczące błędy, jak daty, nazwiska, nazwy własne, wzory matematyczne i chemiczne[2]. Druk ukończono w sierpniu 1988. Suplement liczy 590 stron.