W dzisiejszym świecie Wiadukt Kosynierów Górczyńskich w Poznaniu to temat, który przykuł uwagę ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w sferze politycznej, Wiadukt Kosynierów Górczyńskich w Poznaniu wywołał bezprecedensowe zainteresowanie. Mając historyczne tło sięgające wieków, Wiadukt Kosynierów Górczyńskich w Poznaniu ewoluował i dostosował się do zmieniającej się dynamiki współczesnego społeczeństwa. W tym artykule podjęto próbę zbadania wielu aspektów Wiadukt Kosynierów Górczyńskich w Poznaniu, od jego początków po dzisiejsze wpływy, w celu przedstawienia kompleksowej wizji tego tematu i jego znaczenia we współczesnym świecie.
![]() | |
Poprzednie nazwy |
Wiadukt Górczyński |
---|---|
Państwo | |
Województwo | |
Miejscowość | |
Wiadukt wschodni | |
Przeszkoda |
ul. Rakoniewicka, |
Data budowy | |
Data remontu | |
Wiadukt zachodni | |
Przeszkoda |
ul. Rakoniewicka, |
Data budowy | |
Data remontu | |
Położenie na mapie Poznania ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
![]() |
Wiadukt Kosynierów Górczyńskich w Poznaniu (wcześniej Wiadukt Górczyński) – wiadukt drogowy nad liniami kolejowymi: nr 3 Warszawa Zachodnia – Frankfurt nad Odrą i nr 801 Poznań Górczyn – Poznań Starołęka, w granicach administracyjnych miasta Poznania. Położony w bliskim sąsiedztwie tramwajowo-autobusowego węzła przesiadkowego Górczyn i stacji kolejowej Poznań Górczyn.
Znajduje się w ciągu ul. Głogowskiej. Łączy Górczyn ze Świerczewem, w ramach połączenia dzielnicy Grunwald z Wildą. Stanowi element drogi dojazdowej z centrum miasta do węzła autostrady A2 Poznań Komorniki. Przed otwarciem wschodniej obwodnicy był częścią drogi krajowej nr 5 i trasy europejskiej nr E261. Od 1 stycznia 2016 jest częścią drogi wojewódzkiej nr 196[3].
Zbudowany w 1972. Był remontowany w 1988 i 1994[4]. 6 czerwca 2008 zachodnia nitka Wiaduktu Górczyńskiego została otwarta po przebudowie[5], która sprowadziła się do zburzenia większości dotychczasowej konstrukcji. Ze starego wiaduktu pozostał tylko fragment bezpośrednio nad linią kolejową - 2 filary i przęsło między nimi[6][7]. Po modernizacji wiadukt ma 3 pasy przeznaczone dla samochodów (przed przebudową były 2 pasy) oraz dodatkowo dwukierunkową drogę dla rowerów po stronie zewnętrznej[8].
13 stycznia 2009 Rada Miasta Poznania jednogłośnie uchwaliła[9], że wiadukt zmieni nazwę z „Górczyńskiego” na „Kosynierów Górczyńskich” dla uczczenia mieszkańców Górczyna, którzy podjęli walkę w powstaniu wielkopolskim w 1846.
W latach 2012−2013 wiadukt wschodni został całkowicie zburzony i wybudowany od nowa. Po modernizacji uzyskał dodatkowy pas dla samochodów na przedłużeniu łącznicy od ulicy Rakoniewickiej oraz ciąg pieszo-rowerowy na odcinku od ulicy Rakoniewickiej do wylotu w stronę centrum miasta[10].