W tym artykule poruszymy temat Waldemar Michna, temat, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach ze względu na jego wpływ na różne obszary życia codziennego. Waldemar Michna to zjawisko, które wzbudziło zainteresowanie ekspertów i badaczy na całym świecie, wywołując szeroką debatę w społeczeństwie. W związku z tym dogłębnie przeanalizowane zostanie znaczenie Waldemar Michna, jego ewolucja w czasie i możliwe przyszłe scenariusze, w których może on mieć wpływ. Ponadto zaprezentowane zostaną różne perspektywy na ten temat, a także możliwe rozwiązania lub podejścia do radzenia sobie z jego konsekwencjami. Ostatecznie ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowego spojrzenia na Waldemar Michna w celu zapewnienia głębszego zrozumienia jego wpływu i możliwych konsekwencji w przyszłości.
Data i miejsce urodzenia |
13 stycznia 1929 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 lutego 2013 |
Minister ochrony środowiska i zasobów naturalnych | |
Okres |
od 24 października 1987 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Waldemar Czesław Michna (ur. 13 stycznia 1929 w Śniadówce, zm. 21 lutego 2013[1] w Warszawie[2]) – polski ekonomista, polityk, działacz ruchu ludowego, profesor nauk ekonomicznych, w latach 1987–1988 minister ochrony środowiska i zasobów naturalnych, poseł na Sejm PRL VIII kadencji oraz na Sejm RP II kadencji.
Syn Piotra i Wiktorii[2]. W 1949 zdał maturę w Liceum Ogólnokształcącym im. księcia Adama Jerzego Czartoryskiego w Puławach. Ukończył w 1956 studia w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, w 1961 obronił tam doktorat, habilitował się w 1968. W 1984 otrzymał tytuł profesora nauk ekonomicznych.
Działał w Związku Młodzieży Wiejskiej RP Wici, Związku Akademickiej Młodzieży Polskiej i Związku Młodzieży Wiejskiej (od 1957 do 1966 zasiadał w jego zarządzie głównym, a następnie przez cztery lata w głównym sądzie koleżeńskim). Od 1950 należał także do Zjednoczonego Stronnictwa Ludowego (w latach 1973–1980 był kierownikiem Wydziału Ekonomiczno-Rolnego Naczelnego Komitetu partii). Dwukrotnie (w latach 60. i 70.) był dyrektorem gabinetu wicepremiera. W latach 1980–1984 zasiadał w składzie Stołecznej Rady Narodowej, pełnił obowiązki jej wiceprzewodniczącego z ramienia ZSL[3]. W okresie 1984–1988 był związany z resortem ochrony środowiska i zasobów naturalnych, od 23 października 1987 do 19 września 1988 zajmował urząd ministra tego resortu w rządzie Zbigniewa Messnera. Był posłem na Sejm PRL VIII kadencji z ramienia ZSL oraz na Sejm II kadencji z listy Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Według materiałów zgromadzonych w archiwum Instytutu Pamięci Narodowej w latach 1969–1973 był zarejestrowany jako tajny współpracownik Służby Bezpieczeństwa o pseudonimie „Czesław”[4].
Jako nauczyciel akademicki był związany z Instytutem Ekonomiki Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej i Akademią Finansów w Warszawie.
Pochowany został na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera NII–9–10)[5].
W 1998 prezydent RP Aleksander Kwaśniewski odznaczył go Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[6].
Ponadto otrzymał m.in.: