W dzisiejszym świecie Janusz Komender stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, znaczenie w historii czy potencjał na przyszłość, Janusz Komender przykuwa uwagę osób ze wszystkich środowisk. Od naukowców, przez miłośników rozrywki, po profesjonalistów z różnych dziedzin – wydaje się, że każdy znajdzie wartość w dalszym badaniu i zrozumieniu fenomenu Janusz Komender. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty i perspektywy wokół Janusz Komender, mając na celu przedstawienie kompleksowej i wzbogacającej wizji tego tematu, który jest dziś tak istotny.
Data i miejsce urodzenia |
24 marca 1931 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
17 marca 2024 |
Minister zdrowia i opieki społecznej | |
Okres |
od 24 października 1987 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() |
Janusz Antoni Komender (ur. 24 marca 1931 w Piastowie, zm. 17 marca 2024[1] w Warszawie[2]) – polski lekarz. Specjalista w zakresie transplantacji i konserwacji tkanek. Minister zdrowia i opieki społecznej w rządzie Zbigniewa Messnera (1987–1988).
Syn Bronisława i Janiny[2]. W 1955 ukończył studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Warszawie. W 1980 uzyskał tytuł profesora. W latach 1970–2001 kierował Zakładem Transplantologii i Centralnego Banku Tkanek AM w Warszawie[3]. Pełnił też funkcję prorektora AM ds. nauki, w latach 1981–1984 był dziekanem I Wydziału Lekarskiego. Od 1991 członek korespondent Polskiej Akademii Nauk, od 2007 członek rzeczywisty PAN. Od 24 października 1987 do 14 października 1988 był ministrem zdrowia i opieki społecznej w rządzie Zbigniewa Messnera. W latach 1993–2000 zasiadał w Krajowej Radzie Transplantacyjnej, a od 1993 do 2001 był wiceprezesem Europejskiego Stowarzyszenia Banków Tkanek. W okresie 1998–2002 był członkiem Rady Zarządzającej Europejskiej Fundacji Nauki oraz zarządu EuroScience, a od 1999 do 2002 wiceprzewodniczącym Zgromadzenia Ogólnego Rady Międzynarodowych Organizacji Nauk Medycznych. Był autorem m.in. ponad 100 publikacji naukowych, rozdziałów oraz monografii.
Odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999)[4].
Został pochowany na Cmentarzu na Solipsach[1].