Waldemar Maciszewski
W dzisiejszym artykule przyjrzymy się koncepcji Waldemar Maciszewski, która wzbudziła ostatnio duże zainteresowanie. W miarę ewolucji społeczeństwa Waldemar Maciszewski stał się istotnym tematem obejmującym różne obszary, od technologii po psychologię. W tym kompleksowym badaniu przeanalizowane zostaną różne aspekty Waldemar Maciszewski, jego wpływ na codzienne życie ludzi i jego znaczenie w obecnym krajobrazie. Od jego początków po wpływ na współczesną kulturę, ten artykuł przedstawi wszechstronne i szczegółowe spojrzenie na Waldemar Maciszewski, którego celem jest zapewnienie głębszego zrozumienia tego stale ewoluującego zjawiska.
| Pseudonim |
Waldemar Valdi |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Instrument | |
| fortepian | |
Waldemar Maciszewski (ur. 21 maja 1927 w Warszawie, zm. 8 lutego 1956 w Świdrze k. Warszawy) – polski pianista, laureat III nagrody na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Fryderyka Chopina (1949).
Życiorys
Naukę rozpoczął w szkole muzycznej w Warszawie. W czasie II wojny światowej uczył się w działającym tajnie Konserwatorium Warszawskim. W latach 1945–1948 był studentem Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Krakowie w klasie Zbigniewa Drzewieckiego[1].
Odniósł sukcesy na trzech konkursach pianistycznych:
- Międzynarodowy Konkurs Muzyczny im. Béli Bartóka w Budapeszcie (1948) – VI nagroda[1]
- Międzynarodowy Konkurs Pianistyczny im. Fryderyka Chopina (1949) – III nagroda[2]
- Międzynarodowy Konkurs Bachowski w Lipsku (1950) – III nagroda (ex aequo z Jörgem Demusem)[3]
W latach 40. i 50. XX wieku występował pod pseudonimem Waldemar Valdi[4]. Był jednym z muzyków grających w pierwszych polskich zespołach jazzowych (lub nazywanych jazzowymi). Był m.in. jednym z członków zespołu Władysława Kabalewskiego, prowadzącego firmową orkiestrę wytwórni Fogg Record. W 1947 brał udział w pierwszym jam session w warszawskim Jazz-Clubie[5]. Jednocześnie kontynuował karierę klasycznego pianisty. W 1949 koncertował w Bułgarii, Rumunii i wielu polskich miastach z okazji 100. rocznicy śmierci Fryderyka Chopina[3].
Zginął w wypadku pod kołami pociągu[3]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 133-6-4)[6].
Dyskografia (wybór)
- Tico Tico / Twoje oczy (Muza 2637)
- Hop, hop / Alexander's Ragtime Band (Muza 2638)
- Waldemar Valdi / Zespół Jazzowy Charles Bovery 1955 (PN Muza L 0065, split)
Przypisy
- ↑ a b Dybowski 2005 ↓, s. 157.
- ↑ Wysocki 1987 ↓, s. 59.
- ↑ a b c Dybowski 2005 ↓, s. 158.
- ↑ Waldemar Maciszewski. discogs.com. . (ang.).
- ↑ Maciszewski, Waldemar. bibliotekapiosenki.pl. . (pol.).
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: WALDEMAR JERZY MACISZEWSKI, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
Bibliografia
- Stanisław Dybowski: Laureaci Konkursów Chopinowskich w Warszawie. Warszawa: Selene, 2005, s. 157–158. ISBN 83-910515-1-X.
- Stefan Wysocki: Wokół Konkursów Chopinowskich. Warszawa: Wydawnictwa Radia i Telewizji, 1987. ISBN 83-212-0443-0.
- Krystian Brodacki: Historia jazzu w Polsce, PWM Edition, Kraków 2011.
Linki zewnętrzne
- Waldemar Maciszewski na zdjęciach w bibliotece Polona