Władysław Kulesza (pułkownik)

W dzisiejszym świecie Władysław Kulesza (pułkownik) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu ludzi w każdym wieku i w każdym społeczeństwie. Coraz więcej osób poszukuje informacji i wiedzy na temat Władysław Kulesza (pułkownik), czy to ze względu na jego wpływ na życie codzienne, konsekwencje dla społeczeństwa czy znaczenie historyczne. Wraz ze wzrostem uwagi poświęcanej Władysław Kulesza (pułkownik), konieczne jest pełne zrozumienie wszystkich aspektów związanych z tym tematem. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty Władysław Kulesza (pułkownik), od jego początków po dzisiejsze skutki, aby zaoferować pełną i szczegółową wizję tego tematu będącego przedmiotem ogólnego zainteresowania.

Władysław Kulesza
Ilustracja
pułkownik kawalerii pułkownik kawalerii
Data i miejsce urodzenia

24 marca 1888
Gizowszczyzna

Data i miejsce śmierci

1940
Katyń, RFSRR, ZSRR

Przebieg służby
Lata służby

–1940

Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

14 Pułk Ułanów Jazłowieckich
1 Pułk Strzelców Konnych
Komisja Remontowa Nr 3

Stanowiska

zastępca dowódcy pułku
dowódca pułku
przewodniczący komisji

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Niepodległości Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Zwycięstwa (międzyaliancki)
Odznaka pamiątkowa I Korpusu Polskiego w Rosji
Multimedia w Wikimedia Commons

Władysław Kulesza[a] (ur. 24 marca 1888 w majątku Gizowszczyzna na Wołyniu, zm. wiosną 1940 w Katyniu) – pułkownik kawalerii Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej.

Życiorys

Urodził się 24 marca 1888 w majątku Gizowszczyzna, w ówczesnym powiecie starokonstantynowskim guberni wołyńskiej, w rodzinie Hieronima i Elżbiety de Mezer[2].

Ukończył Szkołę Kawalerii w Jelizawietgradzie. W latach 1918–1921 walczył w szeregach 14 pułku ułanów jazłowieckich. Po zakończeniu wojny z bolszewikami został zweryfikowany w stopniu podpułkownika ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919 i 64. lokatą w korpusie oficerów jazdy. W 1923 pełnił służbę na stanowisku dowódcy I dywizjonu – zastępcy dowódcy 14 pułku Ułanów Jazłowieckich. Od 13 listopada do 20 grudnia 1923 oraz od 4 października do 4 listopada 1924 pełnił czasowo obowiązki dowódcy 6 Pułku Strzelców Konnych w Żółkwi. Od 10 czerwca 1924 był słuchaczem trzymiesięcznego kursu dla oficerów sztabowych kawalerii w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu[3]. Z dniem 20 listopada 1924 został przeniesiony z 14 puł. do 1 pułku strzelców konnych w Garwolinie na stanowisko dowódcy pułku[4]. 12 kwietnia 1927 został awansowany na pułkownika ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1927 i 4,5. lokatą w korpusie oficerów kawalerii[5]. W marcu 1929 został przeniesiony do kadry oficerów kawalerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Wojskowego Zakładu Remontu Koni na stanowisko przewodniczącego Komisji Remontowej Nr 3 w Krakowie[6]. Służbę na tym stanowisku pełnił przez dziesięć lat[7]. W marcu 1939 posiadał najwyższe starszeństwo i lokatę wśród pułkowników kawalerii[b].

Był żonaty z Rosjanką, z którą miał syna. Właściciel majątku w Sewruni na Wołyniu.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 po agresji ZSRR na Polskę dostał się do niewoli sowieckiej i został osadzony w obozie w Kozielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Katyniu i tam pogrzebany[8], gdzie od 28 lipca 2000 mieści się oficjalnie Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu[9].

Postanowieniem nr 112-48-07 Prezydenta RP Lecha Kaczyńskiego z 5 października 2007 został mianowany pośmiertnie do stopnia generała brygady[10][11]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów"[12][13].

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ W ewidencji Wojska Polskiego figurował jako „Władysław I Kulesza”, w celu odróżnienia od innego oficera noszącego to samo imię i nazwisko[1].
  2. ↑ Pułkownicy kawalerii, Instytut Józefa Piłsudskiego w Ameryce, sygn. 701/1. Wykaz został sporządzony w lutym 1939 i zawierał dane o pułkownikach kawalerii będące podstawą przeprowadzenia wyboru na stopień generała brygady. Spośród czternastu pułkowników kawalerii umieszczonych w wykazie tylko Piotr Skuratowicz został mianowany generałem brygady ze starszeństwem z 19 marca 1939. Dziewięciu kandydatom do stopnia generalskiego zarzucono „brak dowodzenia” wielką jednostką kawalerii. Wśród nich, jako pierwszy, figurował pułkownik Władysław Kulesza.

Przypisy

  1. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1525.
  2. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. .
  3. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 53 z 5 czerwca 1924, s. 309.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 123 z 21 listopada 1924, s. 686.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 20 kwietnia 1927, s. 123.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929, s. 91.
  7. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 126, 862.
  8. ↑ Księga Cmentarna Katynia 2000 ↓, s. 326.
  9. ↑ 20 lat temu otwarto Polski Cmentarz Wojenny w Katyniu - Redakcja Polska - polskieradio.pl , polskieradio.pl (pol.).
  10. ↑ M.P. z 2007 r. nr 85, poz. 885.
  11. ↑ Lista osób zamordowanych w Katyniu, Charkowie, Twerze i Miednoje mianowanych pośmiertnie na kolejne stopnie. , web.archive.org, s. 2 (pol.).
  12. ↑ „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”. Portal polskiej Policji. .
  13. ↑ Prezydent RP wziął udział w uroczystościach „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów” , prezydent.pl (pol.).
  14. ↑ M.P. z 1933 r. nr 24, poz. 33 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  15. ↑ Rozkaz Ministra Spraw Wojskowych L. 2142 z 1921 r. (Dziennik Personalny z 1922 r. Nr 1, s. 64)
  16. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 634 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  17. ↑ a b c d e Fotografia Władysława Kuleszy w mundurze pułkownika (1937 r.)

Bibliografia