W tym artykule poruszony zostanie temat Władimir Astapowski, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w różnych obszarach. Władimir Astapowski to temat, który wzbudził ogromne oczekiwania i wzbudził ciekawość zarówno ekspertów, jak i fanów. Na przestrzeni dziejów Władimir Astapowski wywarł znaczący wpływ na różne aspekty społeczeństwa, a jego znaczenie jest nadal przedmiotem studiów i badań. Dzięki szczegółowej i wyczerpującej analizie zostaną zbadane różne podejścia i perspektywy dotyczące Władimir Astapowski w celu zapewnienia kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat.
Pełne imię i nazwisko |
Władimir Aleksandrowicz Astapowski | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 czerwca 1946 | ||||||||||||||||||||
Data i miejsce śmierci |
12 kwietnia 2012 | ||||||||||||||||||||
Wzrost |
185 cm | ||||||||||||||||||||
Pozycja | |||||||||||||||||||||
Kariera juniorska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Kariera trenerska | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||
![]() |
Władimir Aleksandrowicz Astapowski, ros. Владимир Александрович Астаповский (ur. 16 czerwca 1946 w Briańsku, Rosyjska FSRR, zm. 12 kwietnia 2012 w Moskwie) – rosyjski piłkarz, grający na pozycji bramkarza, reprezentant Związku Radzieckiego, trener piłkarski.
Wychowanek zespołu Dynamo Briańsk. W połowie lat sześćdziesiątych wyjechał do Baku, gdzie uczył się w Szkole Marynarskiej oraz bronił barw szkolnej drużyny[1]. Tamże został zauważony przez trenerów miejscowego Neftczi Baku, w składzie którego rozpoczął karierę piłkarską. W 1965 przeszedł do SKCzF Sewastopol. Na początku sezonu 1969 został oddelegowany do CSKA Moskwa, dopiero 8 marca debiutował w składzie pierwszej drużyny. Jako zawodnik CSKA osiągnął swoje największe sukcesy. W 1980 po zmianie trenera odszedł do SKA-Chabarowsk, w barwach którego w 1982 zakończył karierę piłkarską[2].
29 listopada 1975 debiutował w reprezentacji Związku Radzieckiego w spotkaniu towarzyskim z Rumunią zremisowanym 2:2. Łącznie od 24 września 1975 do 30 kwietnia 1977 rozegrał 11 meczów w narodowej oraz 6 meczów w olimpijskiej reprezentacjach. W 1976 zdobył brązowy medal Igrzysk Olimpijskich w Montrealu. Rywalizował o pozycję bramkarza Sbornej z Jewgienijem Rudakowem i Aleksandrem Prochorowem. Ostatecznie stracił miejsce w bramce na rzecz Jurija Diegtiariowa.
Po zakończeniu kariery piłkarskiej służył w randze kapitana w radzieckich siłach zbrojnych. Pod koniec lat osiemdziesiątych podjął się pracy szkoleniowej. Przez pewien czas pracował w Mozambiku, pomagając trenować wojskowy klub w mieście Nampula[3]. W ostatnich latach zajmował się m.in. szkoleniem bramkarzy w CSKA Moskwa i Spartaku Moskwa[4]. Trzy lata trenował bramkarzy w kobiecej drużynie Krasnoarmiejska pod Moskwą. Jednocześnie występował w turniejach weteranów[5]. 12 kwietnia 2012 zmarł w Moskwie[6]. Pochowany na Cmentarzu Chowańskim w Moskwie[7].