Undine Gruenter

W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Undine Gruenter, badając jego różne aspekty, cechy i możliwe zastosowania w życiu codziennym. Undine Gruenter to temat, który wzbudził zainteresowanie badaczy, ekspertów i entuzjastów, ze względu na jego znaczenie w różnych obszarach i jego zdolność do wpływania na nasz sposób myślenia, odczuwania i działania. Idąc tym tropem, przeanalizujemy Undine Gruenter z różnych perspektyw, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję, która pozwoli czytelnikowi lepiej zrozumieć jego znaczenie i potencjał. Od swoich początków po przyszłe prognozy, Undine Gruenter jawi się jako ekscytujący temat, który budzi ciekawość i zachęca nas do refleksji nad jego wpływem na dzisiejszy świat.

Undine Gruenter
Data i miejsce urodzenia

27 sierpnia 1952
Kolonia

Data i miejsce śmierci

5 października 2002
Paryż

Narodowość

niemiecka

Język

niemiecki

Dziedzina sztuki

literatura

Grobowiec pisarki na Cmentarzu Montmartre

Undine Gruenter (ur. 27 sierpnia 1952 w Kolonii, zm. 5 października 2002 w Paryżu) była niemiecką pisarką[1].

Życiorys

Undine Gruenter była córką pisarki Astrid Gehlhoff-Claes oraz germanisty Rainera Gruentera. Swoje pierwsze półtora roku życia spędziła w sierocińcu[2].

Pisarka studiowała prawo, literaturoznawstwo oraz filozofię na Uniwersytecie Ruprechta i Karola w Heidelbergu, Uniwersytecie w Bonn i Wuppertalu. W tym czasie rektorem Uniwersytetu w Wuppertalu był jej ojciec, Rainer Gruenter[1].

Undine Gruenter wyszła za mąż za literaturoznawcę Karla Heinza Bohrera.

W roku 1986 otrzymała Nagrodę Landu Nadrenii Północnej Westfalii dla młodych pisarzy w dziedzinie literaturoznawstwa (Förderpreis des Landes Nordrhein-Westfalen für junge Künstlerinnen und Künstler)[3].

Od roku 1987 żyła w Paryżu.

Dwa miesiące przed śmiercią zakończyła pisanie swojej ostatniej powieści pt. „Zapieczętowany ogród” (Der verschlossene Garten)[4].

W październiku 2002 roku zmarła na stwardnienie zanikowe boczne.

Jej dorobek twórczy znajduje się w Niemieckim Archiwum Literackim w Marbach am Neckar.

Utwory literackie

  • 1986 – Ein Bild der Unruhe/ Obraz niepokoju (powieść)
  • 1989 – Nachtblind/ Kurza ślepota (opowiadania)
  • 1991 – Das gläserne Café/ Szklana kawiarnia (opowiadania)
  • 1992 – Vertreibung aus dem Labyrinth/ Wypędzenie z labiryntu (powieść)
  • 1993 – Epiphanien, abgeblendet/ Epifania, przemilczane (proza)
  • Nowe wydanie 2010:Epiphanen, ausgeblendet, Berliner Taschenbuch Verlag, Berlin 2010 ISBN 978-3-8333-0669-3.
  • 1995 – Der Autor als Souffleur. Journal 1986 – 1992/ Autor jako sufler. Dziennik 1986-1992
  • 2001 – Das Versteck des Minotauros/ Kryjówka minotaura (powieść)
  • 2003 – Sommergäste in Trouville/ Wczasowicze w Trouville (opowiadania)
  • 2004 – Der verschlossene Garten/ Zampieczętowany ogród (powieść) Hanser, München, ISBN 3-446-20456-3.
  • 2005 – Pariser Libertinage (proza)
  • 2008 – Durch den Horizont/ Przez horyzont (poemat)

Literatura

  • Marion Gees, Journal und Selbstmaskierung (Undine Gruenter), w: Marion Gees, Schreibort Paris. Zur deutschsprachigen Tagebuch- und Journalliteratur 1945 bis 2000, Bielefeld: Aisthesis 2006, ISBN 978-3-89528-581-3.
  • Oliver Sill, Undine Gruenter: Der verschlossene Garten“(2004), w: Oliver Sill, Sitte – Sex – Skandal. Die Liebe in der Literatur seit Goethe, Bielefeld: Aisthesis 2009, ISBN 978-3-89528-755-8.
  • Monika Wolting: Ogród jako topos w dziele Marie Luise Kaschnitz, Undine Gruenter oraz Sarah Kirsch(inne języki) (Der Garten als Topos im Werk von Marie Luise Kaschnitz, Undine Gruenter und Sarah Kirsch). Wrocław 2009, ISBN 978-83-229-2985-8.

Przypisy

  1. ↑ a b Undine Gruenter – Autoren – Hanser Literaturverlage , www.hanser-literaturverlage.de (niem.).
  2. ↑ Monika Wolting, Der Garten als Topos im Werk von Marie Luise Kaschnitz, Sarah Kirsch und Undine Gruenter, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2009.
  3. ↑ Enno Stahl, satt.org: Literatur: Ein Porträt der Schriftstellerin Undine Gruenter. , www.satt.org .
  4. ↑ Dorothea Dieckmann, Erzählungen: Die Zeit steht still, „Die Zeit”, Hamburg, 22 sierpnia 2007, ISSN 0044-2070 (niem.).