U-278

Motyw U-278 to taki, który przykuł uwagę tak wielu ludzi na całym świecie. Od powstania w starożytności po znaczenie we współczesnym społeczeństwie, U-278 utrzymuje swoje znaczenie przez lata. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z U-278, od jego wpływu na życie codzienne po wpływ na kulturę popularną. Mamy nadzieję odkryć nowe spostrzeżenia i lepiej zrozumieć rolę, jaką odgrywa U-278 w naszym życiu, poprzez szczegółową analizę. Bez wątpienia temat ten będzie nadal aktualny przez wiele lat i nie możemy się doczekać, aby zagłębić się w jego badania.

U-278
Ilustracja
Historia
Stocznia

Bremer Vulkan(inne języki), Brema

Położenie stępki

26 marca 1942

Wodowanie

2 grudnia 1942

 Kriegsmarine
Wejście do służby

16 stycznia 1943

Los okrętu

zatopiony po wojnie

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.

Zasięg

na powierzchni 8550 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

44

Multimedia w Wikimedia Commons

U-278 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Joachim Franze.

Historia

Wcielony do 8. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od października 1943 roku kolejno w 7., 11. i 13. Flotylli jako jednostka bojowa.

U-278 był jednostką przystosowaną do działań w warunkach polarnych. Odbył siedem patroli bojowych głównie na Oceanie Arktycznym i Morzu Barentsa, podczas których zatopił jeden statek o pojemności 7177 BRT i niszczyciel typu V HMS „Hardy” (1810 t).

3 maja 1944 roku artylerzystom z U-278 udało się odeprzeć atak trzech samolotów z lotniskowców eskortowych: HMS „Fencer” i „Activity”. W grudniu 1944 roku wraz z innymi U-Bootami (U-297, U-312, U-313, U-315, U-737, U-739 i U-1020) uczestniczył w próbie blokady brytyjskiej bazy morskiej w Scapa Flow; operacja zakończyła się klęską, stracono trzy okręty podwodne.

Poddany 9 maja 1945 roku w Narwiku (Norwegia). Przebazowany 19 maja 1945 roku do Loch Eriboll (Szkocja) a później do Lisahally (Irlandia Północna). Zatopiony 31 grudnia 1945 roku podczas operacji Deadlight ogniem artyleryjskim polskiego niszczyciela ORP „Błyskawica”.

Bibliografia

Okręty podwodne typu VII C