W tym artykule zajmiemy się tematem Trine Dyrholm z szerokiej i szczegółowej perspektywy. Temat ten był przedmiotem debat i badań w różnych obszarach, dlatego istotne jest jego przeanalizowanie z punktu widzenia różnych dyscyplin i podejść. W całym artykule będziemy badać różne aspekty związane ze Trine Dyrholm, w tym jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i możliwe przyszłe implikacje. Ponadto zanurzymy się w różnych opiniach i stanowiskach istniejących wokół tego tematu, aby przedstawić kompletną i wyważoną wizję. Poprzez to kompleksowe podejście staramy się zapewnić czytelnikowi głębokie i wzbogacające zrozumienie Trine Dyrholm, wzbogacając w ten sposób wiedzę i refleksję na ten temat.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
15 kwietnia 1972 |
---|---|
Zawód | |
Współmałżonek |
Niclas Bendixen |
Lata aktywności |
od 1982 |
Trine Dyrholm (ur. 15 kwietnia 1972 w Odense) – duńska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna.
W wieku 14 lat zaczęła występować w zespole muzycznym Trine & The Moonlighters. W 1991 podjęła studia aktorskie w narodowej szkole teatralnej Statens Teaterskole, które ukończyła w 1995. Jako aktorka teatralna debiutowała w Grønnegårds Teatret w adaptacji Snu nocy letniej. W 1990 zagrała po raz pierwszy w filmie – wystąpiła w romansie młodzieżowym Springflod. Regularnie zaczęła grać głównie w krajowych w produkcjach filmowych i telewizyjnych. Rozpoznawalność i popularność międzynarodową przyniosły jej m.in. role w takich filmach jak W lepszym świecie i Wesele w Sorrento, a także Kochanek królowej, gdzie wcieliła się w królową Julianę Marię.
Wielokrotnie nagradzana duńskimi nagrodami filmowymi. Otrzymała m.in. nagrodę Bodil dla najlepszej aktorki pierwszoplanowej w 1991 (Springflod), 2006 (Fluerne på væggen), 2007 (En soap) i 2011 (W lepszym świecie)[1]. Za En soap i W lepszym świecie dostała również nagrodę Roberta, nagrodę tę przyznano jej również w 2013 za Wesele w Sorrento. W 2016 za rolę w Komunie Thomasa Vinterberga otrzymała Srebrnego Niedźwiedzia dla najlepszej aktorki na 66. MFF w Berlinie. W 2025 za występ w Dziewczynie z igłą otrzymała Orła za najlepszą drugoplanową rolę kobiecą[2].
Zasiadała w jury konkursu głównego na 75. MFF w Wenecji (2018)[3].