W dzisiejszym świecie Tracey Walter to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na społeczeństwo czy wpływ na kulturę popularną, Tracey Walter stał się centralnym punktem debaty i refleksji. W tym artykule zbadamy różne aspekty Tracey Walter i zbadamy jego znaczenie w bieżącym kontekście. Od jego powstania po możliwe konsekwencje, zagłębimy się w dogłębną analizę Tracey Walter i jego roli we współczesnym świecie.
![]() Tracey Walter (2006) | |
Data i miejsce urodzenia |
25 listopada 1947 |
---|---|
Zawód |
aktor |
Lata aktywności |
od 1971 |
Tracey Walter (ur. 25 listopada 1947 w Jersey City) – amerykański aktor.
Laureat Nagrody Saturn w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy za rolę mechanika–filozofa Millera w czarnej komedii fantastycznonaukowej Komornicy (1984)[1].
Urodził się i dorastał w Jersey City w New Jersey w rodzinie kierowcy ciężarówki[2]. Uczęszczał i ukończył prywatne katolickie liceum ogólnokształcące Felicjanek St. Anthony High School, gdzie grał w koszykówkę.
Debiutował na ekranie w roli brata tytułowej bohaterki Ginger McAllister w sensacyjnym dramacie kryminalnym Ginger (1971)[3]. Pojawił się także w tłumie na planie czarnej komedii Arthura Hillera Szpital (1971)[4] z udziałem George’a C. Scotta. Wystąpił w produkcjach off-broadwayowskich – American Gothics (1972) jako Freddy, nowoczesny posąg[5] i Rebeliantka (Rebel Women, 1976) w roli żołnierza[5]. Był dostawcą w dramacie kryminalnym noir Howarda W. Kocha Odznaka 373 (Badge 373, 1973) z Robertem Duvallem, ulicznym urwisem w dramacie kryminalnym Sidneya Lumeta Serpico (1973) z Alem Pacino i aktorem w programie telewizyjnym Roba (Tony Roberts) w komedii Woody’ego Allena Annie Hall (1977).
Grał regularnie na ekranie, lecz jeśli nawet są to filmy głośne, jego nazwiska często próżno szukać w obsadzie aktorskiej (jak np. w filmie Dzień Niepodległości z 1996). Jego kariera aktorska to pasmo drugoplanowych ról charakterystycznych, najczęściej różnego rodzaju „popleczników”, „doradców” i „zaufanych ludzi” głównych bohaterów. Przez ponad 40 lat swojej kariery zagrał w blisko 180-ciu filmach i serialach TV (na ogół gościnnie)[6].
Wystąpił w sześciu filmach w reżyserii Jonathana Demme: Dzika namiętność (1986), Poślubiona mafii (1988), Milczenie owiec (1991), Filadelfia (1993), Pokochać (1998) i Kandydat (2004)[7]. Pośród innych reżyserów filmowych którzy gościli go w swoich filmach można natrafić na nazwiska takich sław jak: Woody Allen, Paul Schrader, Francis Ford Coppola, Andriej Konczałowski, Tim Burton, John Schlesinger, David Lynch, Ivan Reitman, Roland Emmerich, Miloš Forman, Steven Soderbergh[2].
Rozpoznawalność zapewniły mu role „pomocników” i „popleczników”, takich jak Malak w Richarda Fleischera Conan Niszczyciel (1984) z Arnoldem Schwarzeneggerem, Bob Goon w sensacyjnym film akcji Tima Burtona Batman (1989) z Jackiem Nicholsonem i Cookie w komedii przygodowej Rona Underwooda Sułtani westernu (1991)[8]. W serialu NBC Nash Bridges (1996–2001) został obsadzony w roli Anioła.
Rolę w Batmanie zawdzięcza swemu przyjacielowi, Jackowi Nicholsonowi, który przekonał twórców do obsadzenia go w filmie[9][10]. Wspólnie z Nicholsonem wystąpił w dziewięciu filmach[6].