Andriej Konczałowski

Wygląd przypnij ukryj Andriej Konczałowski
Ilustracja
Andriej Konczałowski (2010)
Prawdziwe imię i nazwisko

Андрей Сергеевич Михалков

Data i miejsce urodzenia

20 sierpnia 1937
Moskwa

Zawód

reżyser, scenarzysta

Lata aktywności

od 1960

Odznaczenia
Order „Za zasługi dla Ojczyzny” IV klasy Kawaler Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Order Zasługi Republiki Włoskiej V Klasy Order „Danaker”
Strona internetowa

Andriej Siergiejewicz Michałkow-Konczałowski (ros. Андре́й Серге́евич Михалко́в-Кончало́вский; ur. 20 sierpnia 1937 w Moskwie) – radziecki oraz rosyjski reżyser i scenarzysta.

Życiorys

Jest synem poety Siergieja Michałkowa (autora słów zarówno do hymnu radzieckiego jak i rosyjskiego) oraz starszym bratem reżysera Nikity Michałkowa. Przyjęty przez niego pseudonim Konczałowski jest panieńskim nazwiskiem jego matki, córki malarza Piotra Konczałowskiego.

Uczęszczał do moskiewskiego konserwatorium, przygotowując się do kariery pianisty. Współpracował z Andriejem Tarkowskim przy scenariuszu Andrieja Rublowa. Jego pełnometrażowy debiut reżyserski z 1965, Pierwszy nauczyciel, był adaptacją powieści Czingiza Ajtmatowa. Na przełomie lat 60. i 70. zrealizował filmy na podstawie utworów rosyjskich klasyków: Szlacheckie gniazdo (1969, na podstawie powieści Iwana Turgieniewa) oraz Wujaszka Wanię (1971, w oparciu o sztukę Czechowa).

Po nakręceniu epickiej Syberiady (1979), wyróżnionej drugą nagrodą Grand Prix Jury na 32. MFF w Cannes, otrzymał możliwość legalnego wyjazdu do USA. Pierwszym jego amerykańskim filmem byli Kochankowie Marii (1984), z Nastassją Kinski w roli głównej. Następnie wyreżyserował ciepło przyjęty przez krytyków Uciekający pociąg, powstały na podstawie scenariusza Akiry Kurosawy. Artystyczną porażką okazał się Tango i Cash (1989) z gwiazdami: Sylvestrem Stallone i Kurtem Russellem w rolach tytułowych. Konczałowski został zastąpiony w czasie realizacji filmu przez Alberta Magnoli.

Na początku lat 90. Konczałowski powrócił do Rosji (Kurka Riaba, 1994; Dom wariatów, 2002), okazjonalnie realizuje również filmy historyczne dla amerykańskich stacji telewizyjnych (miniserial Odyseja 1997). Dwukrotnie otrzymał Srebrnego Lwa za najlepszą reżyserię na 71. i 73. MFF w Wenecji – odpowiednio za filmy Białe noce listonosza Aleksieja Triapicyna (2014) oraz za Raj (2016).

Pracuje także w teatrze.

Zasiadał w jury konkursu głównego na 31. MFF w Cannes (1978). Przewodniczył obradom jury sekcji "Cinéfondation" na 59. MFF w Cannes (2006).

Od stycznia 2023 roku na liście sankcji Ukrainy, za poparcie dla reżimu Putina.

Odznaczenia

Filmografia

Scenariusz

Reżyseria

Przypisy

  1. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 20.08.1997 г. №902 О награждении орденом "За заслуги перед Отечеством" IV степени Михалкова (Кончаловского) А.С.. szrf.ru. . (ros.).
  2. ↑ Указ Президента Кыргызской Республики от 20 сентября 2003 года № 310 «О награждении государственными наградами михалкова-кончаловского А.С., Поплавской И.И., Каллаша Ш.Э.». online.zakon.kz. . (ros.).
  3. ↑ Décret du 31 décembre 2009 portant promotion et nomination. legifrance.gouv.fr. . (fr.).
  4. ↑ Режиссер Кончаловский удостоен высшего ордена Италии. iz.ru, 2018-04-25. . (ros.).

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Filmy w reżyserii Andrieja Konczałowskiego
1960-69
1970-79
1980-89
1990-99
2000-09
2010-29
dokumentalny
Srebrny Lew dla najlepszego reżysera
1990-2010
2011-
Kontrola autorytatywna (osoba):Encyklopedia internetowa: