W dzisiejszych czasach Tony Ferguson to temat, który budzi duże zainteresowanie w społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Tony Ferguson stał się istotnym tematem, który wpływa na ludzi w każdym wieku i o każdym zawodzie. Od swoich początków do dzisiejszego wpływu Tony Ferguson był przedmiotem debaty i badań w różnych obszarach. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Tony Ferguson, zagłębiając się w jego znaczenie, wpływ na społeczeństwo i jego ewolucję w czasie. Poprzez szczegółową analizę staramy się rzucić światło na ten temat i zapewnić pełniejszy i aktualny obraz.
![]() Ferguson w 2019 | |
Pełne imię i nazwisko |
Anthony Armand Ferguson |
---|---|
Pseudonim |
El Cucuy |
Data i miejsce urodzenia | |
Obywatelstwo | |
Wzrost |
180[1] cm |
Masa ciała |
70[1] kg |
Styl walki | |
Debiut |
2008 |
Federacja | |
Kategoria wagowa |
lekka, półśrednia (do 2011) |
Klub |
Team Death Clutch |
Bilans walk zawodowych[a] | |
Liczba walk |
36 |
Zwycięstwa |
25 |
Przez nokauty |
12 |
Przez poddania |
8 |
Przez decyzje |
5 |
Porażki |
11 |
|
Tony Ferguson, właśc. Anthony Armand Ferguson (ur. 12 lutego 1984 w Oxnard) – amerykański zawodnik mieszanych sztuk walki (MMA). Zwycięzca 13. sezonu reality show The Ultimate Fighter w wadze półśredniej z 2011 oraz tymczasowy mistrz UFC w wadze lekkiej z 2017.
W MMA zadebiutował 12 kwietnia 2008, wygrywając ze Steve’em Avalosem[1]. Do końca roku wygrał dwa kolejne pojedynki, w tym jeden z utytułowanym thai-boxerem Joem Schillingiem przez poddanie[1]. 25 października 2010 zdobył pas mistrza PureCombat w wadze półśredniej po pokonaniu Brocka Jardine'a przez techniczny nokaut[2].
Uzyskawszy od debiutu rekord 10 zwycięstw i 2 porażek w 2011, wziął udział w programie The Ultimate Fighter, gdzie znalazł się w drużynie prowadzonej przez Brocka Lesnara. Ostatecznie Ferguson wygrał program w kat. półśredniej (do 77 kg), pokonując w finale 4 czerwca 2011 Ramseya Nijema przez KO w pierwszej rundzie i otrzymując w nagrodę kontrakt z UFC[3].
W debiucie dla amerykańskiej organizacji, 24 września 2011 na UFC 135 pokonał Aarona Rileya przez TKO w pierwszej rundzie[4]. 3 grudnia tego samego roku wypunktował Bahamczyka Yves’a Edwardsa[5].
5 maja 2012 przegrał z Michaelem Johnsonem jednogłośnie na punkty, notując pierwszą porażkę w UFC[6].
19 października 2013 na UFC 166 poddał duszeniem Mike’a Rio[7]. Wygrana nad Rio zapoczątkowała świetną passę dziewięciu zwycięstw z rzędu Fergusona w organizacji. Od października 2013 pokonywał m.in. Gleisona Tibau[8], Josha Thomsona[9], Edsona Barbozę[10] czy Rafaela dos Anjosa[11].
W tym czasie był również dwukrotnie zestawiany z Chabibem Nurmagomiedowem[12], w tym raz o tymczasowe mistrzostwo UFC wagi lekkiej (marzec 2017), jednak do obu walk nie doszło z powodu problemów zdrowotnych Rosjanina[13]. Zamiast tego o tymczasowe mistrzostwo zmierzył się 7 października 2017 z Kevinem Lee, którego ostatecznie pokonał przez poddanie w trzeciej rundzie, i zdobył pas[14].
1 kwietnia 2018 doznał kontuzji i musiał zrezygnować z zaplanowanej walki na 7 kwietnia o regularne mistrzostwo wagi lekkiej z Nurmagomiedowem[15]. Nowym rywalem Rosjanina został Al Iaquinta, natomiast prezydent UFC Dana White poinformował, że w momencie zdobycia przez któregoś z zawodników mistrzostwa, tymczasowy pas zostaje odebrany Fergusonowi i tak też się stało[16][17].
6 października 2018 podczas UFC 229 pokonał przez techniczny nokaut Anthony’ego Pettisa, który nie wyszedł do trzeciej rundy z powodu kontuzji ręki[18].
8 czerwca 2019 roku na gali UFC 238 zmierzył się z Donaldem Cerrone[19]. Ferguson odniósł dwunaste zwycięstwo z rzędu, zwyciężając przez TKO z powodu niezdolności rywala do walki[20]. Pojedynek nagrodzono bonusem za najlepszą walkę wieczoru[21].
10 września 2022 roku po serii 4 porażek z rzędu miał powrócić do dywizji półśredniej, aby zmierzyć się z Li Jingliangiem, w Co-Main Evencie gali UFC 279[22]. Kilkanaście godzin przed galą organizatorzy dokonali roszad w trzech najważniejszych zestawieniach karty walk ze względu na niezrobienie wagi przez Chamzata Czimajewa. W związku z tym nowym rywalem Fergusona został Nate Diaz, który docelowo miał zmierzyć się z Czimajewem[23]. Przegrał walkę przez poddanie duszeniem gilotynowym w czwartej rundzie[24].
29 lipca 2023 na UFC 291 został poddany przez Bobby’ego Greena duszeniem trójkątnym na 9 sekund przez zakończeniem pojedynku[25]. Niecałe pięć miesięcy później przegrał na pełnym dystansie z Paddym Pimblettem na UFC 296[26].
3 sierpnia 2024 w Abu Zabi podczas wydarzenia UFC Fight Night: Nurmagomedov vs. Sandhagen został poddany już w pierwszej rundzie przez Michaela Chiesa. Była to jego 8 porażka z rzędu[27]. Dzięki tej 8 z rzędu porażce Ferguson prześcignął B.J. Penn i został rekordzistą najdłuższej serii porażek w historii UFC[28].
24 stycznia 2025 roku, ogłoszono, że Ferguson rozstał się z UFC po 14 latach oraz podpisał kontrakt z nowo powstałą organizacją Global Fight League[29].
Wynik | Bilans | Przeciwnik (bilans przed walką) | Rozstrzygnięcie | Runda | Czas | Rozgrywki | Data | Miejsce | Uwagi |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() |
GFL 2: 2025 Regular Season | 25.05.2025 | ![]() |
Debiut w GFL. Main Event. | |||||
Przegrana | 25-11 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 3:44 | UFC Fight Night: Nurmagomedov vs. Sandhagen | 03.08.2024 | ![]() |
Ostatnia walka w UFC. Walka w wadze półśredniej. |
Przegrana | 25-10 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 296 | 16.12.2023 | ![]() |
|
Przegrana | 25-9 | ![]() |
Poddanie (duszenie trójkątne rękoma) | 3 | 4:51 | UFC 291 | 29.07.2023 | ![]() |
|
Przegrana | 25-8 | ![]() |
Poddanie (duszenie gilotynowe) | 4 | 2:52 | UFC 279 | 10.09.2022 | ![]() |
Walka w wadze półśredniej. Main Event |
Przegrana | 25-7 | ![]() |
KO (kopnięcie frontalne) | 2 | 0:17 | UFC 274 | 07.05.2022 | ![]() |
|
Przegrana | 25-6 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 262 | 15.05.2021 | ![]() |
|
Przegrana | 25-5 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 256 | 12.12.2020 | ![]() |
|
Przegrana | 25-4 | ![]() |
TKO (ciosy pięściami) | 5 | 3:39 | UFC 249 | 09.05.2020 | ![]() |
Walka o tymczasowy pas mistrza UFC w wadze lekkiej. |
Wygrana | 25-3 | ![]() |
TKO (przerwanie przez lekarza) | 2 | 5:00 | UFC 238 | 08.06.2019 | ![]() |
Bonus za walkę wieczoru. |
Wygrana | 24-3 | ![]() |
TKO (przerwanie przez narożnik) | 2 | 5:00 | UFC 229 | 06.10.2018 | ![]() |
Bonus za walkę wieczoru. |
Wygrana | 23-3 | ![]() |
Poddanie (duszenie trójkątne) | 3 | 4:02 | UFC 216 | 07.10.2017 | ![]() |
Zdobył tymczasowe mistrzostwo UFC w wadze lekkiej. Później pozbawiony tytułu z powodu kontuzji. |
Wygrana | 22-3 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 5 | 5:00 | The Ultimate Fighter Latin America 3 Finale: dos Anjos vs. Ferguson | 05.11.2016 | ![]() |
Bonus za walkę wieczoru. |
Wygrana | 21-3 | ![]() |
Poddanie (duszenie D'Arce) | 2 | 2:22 | UFC Fight Night: McDonald vs. Lineker | 13.07.2016 | ![]() |
Bonus za walkę wieczoru. |
Wygrana | 20-3 | ![]() |
Poddanie (duszenie D'Arce) | 2 | 2:54 | The Ultimate Fighter: Team McGregor vs. Team Faber Finale | 11.12.2015 | ![]() |
Bonus za występ i walkę wieczoru. |
Wygrana | 19-3 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC Fight Night: Mir vs. Duffee | 15.07.2015 | ![]() |
Bonus za występ wieczoru. |
Wygrana | 18-3 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 1 | 2:37 | UFC 184 | 28.02.2015 | ![]() |
Bonus za występ wieczoru. |
Wygrana | 17-3 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 4:19 | UFC 181 | 06.12.2014 | ![]() |
|
Wygrana | 16-3 | ![]() |
Decyzja (niejednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC 177 | 30.08.2014 | ![]() |
|
Wygrana | 15-3 | ![]() |
KO (cios) | 1 | 4:06 | UFC 173 | 24.05.2014 | ![]() |
|
Wygrana | 14-3 | ![]() |
Poddanie (duszenie D'Arce) | 1 | 1:52 | UFC 166 | 19.10.2013 | ![]() |
Bonus za poddanie wieczoru. |
Przegrana | 13-3 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | UFC on Fox: Diaz vs. Miller | 05.05.2012 | ![]() |
|
Wygrana | 13-2 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | The Ultimate Fighter: Team Bisping vs. Team Miller Finale | 03.12.2011 | ![]() |
|
Wygrana | 12-2 | ![]() |
TKO (kontuzja) | 1 | 5:00 | UFC 135 | 24.09.2011 | ![]() |
Debiut w UFC. Powrót do wagi lekkiej. |
Wygrana | 11-2 | ![]() |
KO (ciosy) | 1 | 3:54 | The Ultimate Fighter: Team Lesnar vs. Team dos Santos Finale | 04.06.2011 | ![]() |
Wygrał turniej The Ultimate Fighter 13 wagi półśredniej. Bonus za nokaut wieczoru. |
Wygrana | 10-2 | ![]() |
TKO (ciosy) | 4 | 2:35 | PureCombat 12: Champions for Children | 25.09.2010 | ![]() |
Zdobył mistrzostwo PureCombat w wadze półśredniej. |
Wygrana | 9-2 | ![]() |
TKO (ciosy) | 2 | 0:27 | CA Fight Syndicate: Battle of the 805 | 26.03.2010 | ![]() |
Limit umowny do 71,6 kg. |
Wygrana | 8-2 | ![]() |
TKO (przerwanie przez lekarza) | 1 | 2:29 | National Fight Alliance MMA: Resurrection | 18.12.2009 | ![]() |
|
Przegrana | 7-2 | ![]() |
Poddanie (duszenie trójkątne) | 1 | 2:15 | National Fight Alliance MMA: MMA at the Hyatt 3 | 15.10.2009 | ![]() |
|
Wygrana | 7-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 5:00 | Rebel Fighter | 17.07.2009 | ![]() |
|
Wygrana | 6-1 | ![]() |
TKO (ciosy i łokcie) | 1 | 0:51 | National Fight Alliance MMA: MMA at the Hyatt II | 28.05.2009 | ![]() |
|
Wygrana | 5-1 | ![]() |
TKO (ciosy) | 1 | 2:22 | National Fight Alliance MMA: Riot at the Hyatt | 05.03.2009 | ![]() |
Powrót do wagi półśredniej. |
Przegrana | 4-1 | ![]() |
Decyzja (jednogłośna) | 3 | 3:00 | All Star Boxing: Caged in the Cannon | 06.02.2009 | ![]() |
Debiut w wadze lekkiej. |
Wygrana | 4-0 | ![]() |
Poddanie (naciskówka na szczękę) | 1 | 2:43 | Long Beach Fight Night 3 | 04.01.2009 | ![]() |
|
Wygrana | 3-0 | ![]() |
Poddanie (duszenie zza pleców) | 2 | 2:12 | Total Fighting Alliance 12 | 13.09.2008 | ![]() |
|
Wygrana | 2-0 | ![]() |
TKO (ciosy) | 2 | 2:18 | Total Fighting Alliance 11: Pounding at the Pyramid | 12.07.2008 | ![]() |
|
Wygrana | 1-0 | ![]() |
TKO (poddanie po ciosach) | 2 | 1:25 | California Xtreme Fighting: Anarchy at the Arena | 12.04.2008 | ![]() |