Tlenek kobaltu(II)

W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Tlenek kobaltu(II) wywarł na różne obszary społeczeństwa. Tlenek kobaltu(II) to dziś temat niezwykle aktualny, który przykuł uwagę naukowców, ekspertów i ogólnie opinii publicznej. Na przestrzeni dziejów Tlenek kobaltu(II) odgrywał kluczową rolę w kształtowaniu naszego życia i sposobu, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. Poprzez szczegółową analizę zbadamy, jak Tlenek kobaltu(II) wpłynął na kulturę, politykę, ekonomię i inne aspekty społeczeństwa, a także jakie ma to konsekwencje dla przyszłości. Mamy nadzieję rzucić światło na ten istotny temat i zachęcić do krytycznej refleksji na temat jego obecnego i przyszłego wpływu, badając różne perspektywy i dowody.

Tlenek kobaltu(II)

Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC) konst. tlenek kobaltu(2+), tlenek kobaltu(II) Inne nazwy i oznaczenia Stocka tlenek kobaltu(II) inne tlenek kobaltu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	CoO
Masa molowa	74,93 g/mol
Wygląd	czarny proszek
Identyfikacja
Numer CAS	1307-96-6
PubChem	14786
SMILES .
Właściwości Gęstość 6,44 g/cm³[1]; ciało stałe Rozpuszczalność w wodzie praktycznie nierozpuszczalny[1][3] w innych rozpuszczalnikach roztwarza się w kwasach[1] Temperatura topnienia 1830 °C[1][2] logP 5[2]
Budowa Układ krystalograficzny regularny[1]
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Na podstawie podanego źródła[2] Niebezpieczeństwo Zwroty H H301, H317, H330, H334, H410 Zwroty P P273, P280, P301+P310+P330, P302+P352, P304+P340+P310 NFPA 704 Na podstawie podanego źródła[4] 0 2 0   Temperatura zapłonu niepalny[2] Numer RTECS GG2800000 Dawka śmiertelna LD50 202 mg/kg (szczur, doustnie)[2] Stężenie śmiertelne LC5 0,06 mg/l (szczur, inhalacja, 4 h)[2]
Podobne związki
Inne aniony	CoS, Co(OH) 2
Inne kationy	FeO, NiO
Podobne związki	Co 3O 4, Co 2O 3
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)

Tlenek kobaltu(II), CoO – nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym kobalt występuje na II stopniu utlenienia. Stosowany jest przy barwieniu i odbarwianiu szkła oraz przy produkcji półprzewodników. Jest też często wykorzystywany jako katalizator przy różnego rodzaju reakcjach chemicznych^[5].

Najczęściej stosowaną metodą otrzymywania CoO jest termiczny rozkład tlenku kobaltu(II) kobaltu(III) w temperaturze powyżej 900 °C^[5]:

2Co
3O
4 → 6CoO + O
2

Rozkład termiczny pozwala otrzymać ten związek także wtedy, kiedy substratem jest wodorotlenek kobaltu(II):

Co(OH)
2 → CoO + H
2O

Trzecim sposobem, stosowanym w laboratoriach, jest elektroliza chlorku kobaltu(II):

CoCl
2 + H
2O → CoO + H
2 + Cl
2

Tlenek kobaltu(II) stosowany jest do uzyskiwania niektórych soli, według wzoru (R oznacza tutaj resztę kwasową):

CoO + 2HR → CoR
2 + H
2O

Przypisy

1. ↑ ^{a b c d e} CRC Handbook of Chemistry and Physics, William M.W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 4-58, 4-140, ISBN 978-1-4987-5429-3  (ang.).
2. ↑ ^{a b c d e f} Cobalt(II) oxide (nr 343153) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
3. ↑ Cobalt(II) oxide, międzynarodowa karta bezpieczeństwa chemicznego, Międzynarodowy Program Bezpieczeństwa Chemicznego   (ang.).
4. ↑ Cobalt(II) oxide (nr 343153) (ang.) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Stanów Zjednoczonych. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
5. ↑ ^{a b} Cobalt(II) oxide, PubChem , United States National Library of Medicine, CID: 14786   (ang.).