W tym artykule poznamy fascynujący świat Tatra RT6 i wszystko, co ma do zaoferowania. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, zanurzymy się w szerokim zakresie informacji, które pozwolą nam lepiej zrozumieć ten temat. Przeanalizujemy jego różne aspekty, zbadamy jego wpływ na społeczeństwo i zastanowimy się nad jego przyszłością. Dołącz do nas w tej niesamowitej wycieczce i odkryj wszystko, czego może nas nauczyć Tatra RT6.
Tatra RT6 – seria niskopodłogowych tramwajów, które produkowały czeskie zakłady ČKD Praha (część egzemplarzy zmontowano w polskiej firmie H. Cegielski – Poznań[1]) w latach 90. XX wieku.
Wspólną cechą obu tramwajów RT6 jest na pierwszy rzut oka wygląd, który zaprojektował inż. arch. Patrik Kotas[2]. Niska podłoga zajmuje w przybliżeniu 60% długości tramwaju[3].
RT6 to trójczłonowe sześcioosiowe jednokierunkowe wagony silnikowe. Krótki środkowy człon niskopodłogowy, w którym siedzenia umieszczono wzdłuż ścian, opiera się na wózku tocznym[4], pozostałe dwa wózki (pod pierwszym i ostatnim członem) są napędowe.
Na początku lat 90. XX w. wyprodukowany został wóz Tatra RT6N1[5]. Po powstaniu prototypu skonstruowano jeszcze osiem takich tramwajów, a następnie dziesięć dla Poznania[1]. O ile w Polsce po modernizacjach tramwaje RT6N1 jeżdżą liniowo, w Czechach dopiero w 2008 r. Urząd kolejowy zezwolił na ich liniową eksploatację[1], jednak ostatni tramwaj tego typu wycofano z ruchu w 2016 r.[6]
W połowie lat 90. XX w. powstała prototypowa Tatra RT6S[7], która od RT6N1 różni się wyposażeniem elektrycznym. Osprzęt elektryczny dostarczyła firma Siemens, a wózki napędowe Duewag[8] (dzięki nim mogła zostać obniżona wyższa część podłogi). Wagon dostarczono do Liberca, gdzie kursował do 2003, po czym został odstawiony[1].