Tadeusz Synowiec

Wygląd przypnij ukryj Tadeusz Synowiec

Data i miejsce urodzenia	11 listopada 1889 Świątniki Górne
Data i miejsce śmierci	7 listopada 1960 Kędzierzyn
Wzrost	180 cm
Pozycja	lewy pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub RKS Rudawa 1909–1910 Cracovia
Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole 1910–1914 Cracovia 1914–1917 PTG Kijów 1918–1924 Cracovia 46 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1921–1924  Polska 8 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna 1925–1927 Polska
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Odznaczenia

Tadeusz Synowiec (ur. 11 listopada 1889 w Świątnikach Górnych, zm. 7 listopada 1960 w Kędzierzynie) – polski piłkarz, grający jako pomocnik oraz napastnik, trener piłkarski, dziennikarz sportowy.

Tadeusz Synowiec był absolwentem wydziału filologii Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był wychowankiem klubu RKS Rudawa, w latach (1909–1924) grał w Cracovii. Przeszedł do historii jako pierwszy kapitan reprezentacji Polski podczas meczu z Węgrami w 1921 roku. Jako kapitan grał również w klubie. W Cracovii zagrał 318 meczów. Po zakończeniu kariery został trenerem i dziennikarzem (był redaktorem odpowiedzialnym do 1925 roku, czyli do przeniesienia redakcji Przeglądu Sportowego z Krakowa do Warszawy). 30 sierpnia 1925 objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski pełniąc je do 19 czerwca 1927 roku. Na stanowisku selekcjonera zastąpił go Tadeusz Kuchar. Pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie.

• Cracovia, mistrz Polski z 1921 r., Synowiec siedzi pierwszy od prawej
• Reprezentacja Polski przed meczem z Węgrami w 1921 r., Synowiec klęczy pierwszy od prawej
• Grób Tadeusza Synowca na cmentarzu Rakowickim

Ordery i odznaczenia

• Srebrny Krzyż Zasługi (19 marca 1931)

Przypisy

1. ↑ Stefan Szczepłek: Mecze Polskich Spraw. SGN, 2021, s. 34. ISBN 978-83-8129-5215.
2. ↑ M.P. z 1931 r. nr 64, poz. 104 „za zasługi na polu rozwoju sportu”.

Bibliografia

• Andrzej Gowarzewski, Marian Grzegorz Nowak, Bożena Lidia Szmel, Cracovia, 100 lat prawdziwej historii. Wydawnictwo GiA, Katowice 2006 (10. część cyklu Kolekcja klubów).
• Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.

• p
• d
• e

Kariera szkoleniowa Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn

Szkolnikowski (1921) Lustgarten, Obrubański i Ziemiański (1922) Cetnarowski, Jentys i Lustgarten (1922) Glabisz, Kuchar i Obrubański (1923) Obrubański (1924) Orzelski (1924) Rosenstock (1924) Kuchar (1925) Synowiec (1925–27) Kuchar (1928) Loth (1929–31) Przeworski (1931) Kałuża (1931) Kałuża (1932–39) Loth (1932, 1934) Przeworski (1935) Otto (1936) Przeworski (1937) Kossok (1937) Spoida (1938) Reyman (1945–47) Bergtal, Krug i Przeworski (1947–48) Alfus (1948) Krug (1948) Krug, J. Nowak i Przeworski (1948) Szymkowiak, Izdebski, Kisieliński, Krug i Śmiglak (1949–50) Szymkowiak, Kaczanowski, Kisieliński i Krug (1950) Koncewicz (1950) Koncewicz, Kaczanowski i Szymkowiak (1951) Koncewicz (1951) Koncewicz (1951–52) Matyas (1952) Matyas (1952) Foryś (1952) Koncewicz (1953) Hájdu i Cebula (1954) Jesionka i Matyas (1954) Koncewicz (1955–56) Nowakowski, Sitko i Woźniak (1956) Krug, Dyrda i Reyman (1956–57) Reyman, Dyrda i Ziemian (1957) Reyman i Dyrda (1957) Reyman, Dyrda i Szymaniak (1958–59) Krug (1959–62) Motoczyński, Foryś i Pegza (1963–64) Motoczyński, Koncewicz i Krawczyk (1964–66) Koncewicz (1966) Brzeżańczyk (1966) K. Nowak, Brzeżańczyk i Górski (1966) Matyas (1966–67) Koncewicz (1968–70) Górski (1970–76) Strejlau (1974) Gmoch (1976–78) Kulesza (1978–80) Piechniczek (1981–86) Obrębski (1981) Blaut (1985) Łazarek (1986–89) Strejlau (1989–93) Ćmikiewicz (1991) Ćmikiewicz (1993) Apostel (1993–95) Stachurski (1995–96) Piechniczek (1996–97) Pawlak (1997) Wójcik (1997–99) Engel (2000–02) Boniek (2002) Janas (2002–06) Beenhakker (2006–09) Majewski (2009) Smuda (2009–12) Fornalik (2012–13) Nawałka (2013–18) Brzęczek (2018–21) Sousa (2021) Michniewicz (2022) Santos (2023) Probierz (od 2023)

1. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Selekcjoner zastępczy