Stefan Kisieliński
Wygląd
przypnij
ukryj
Stefan Kisieliński
Data i miejsce urodzenia
|
13 grudnia 1901 Morawska Ostrawa
|
Data i miejsce śmierci
|
9 marca 1951 Warszawa
|
Wzrost
|
178 cm
|
Pozycja
|
bramkarz
|
Kariera seniorska
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
Lata
|
Reprezentacja
|
Wyst.
|
Gole
|
1926–1928
|
Polska
|
6
|
(0)
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Odznaczenia
|
|
Stefan Kisieliński (ur. 13 grudnia 1901 w Morawskiej Ostrawie, zm. 9 marca 1951 w Warszawie) – polski piłkarz, bramkarz, także trener i działacz piłkarski oraz nauczyciel i dziennikarz.
W pierwszej lidze grał w barwach Polonii Warszawa. W reprezentacji Polski debiutował w rozegranym 20 sierpnia 1926 spotkaniu z Węgrami, które Polska przegrała 1:4. Ostatni raz zagrał latem 1928. Łącznie w biało-czerwonych barwach rozegrał 6 oficjalnych spotkań.
Ukończył studia historyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, pracował jako nauczyciel i dziennikarz. W latach 30. był nauczycielem w gimnazjum państwowym w Katowicach. W czasie II wojny światowej był więźniem oflagu. Po jej zakończeniu został działaczem sportowym. W latach 1949–1950 był członkiem kapitanatu selekcjonerskiego w kilkunastu spotkaniach polskiej reprezentacji. Oficjalnie popełnił samobójstwo w Warszawie, zimą 1951.
Jego brat Walerian także był reprezentantem kraju, a później szkoleniowcem.
![](//upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/1/1a/Stefan_Kisieli%C5%84ski.jpg/220px-Stefan_Kisieli%C5%84ski.jpg)
Grób Stefana Kisielińskiego na cm. Apostołów Piotra i Pawła przy ul. Sienkiewicza w Katowicach.
Ordery i odznaczenia
Przypisy
- ↑ footballdatabase.eu
- ↑ kadra.pl
- ↑ M.P. z 1933 r. nr 259, poz. 279 „za zasługi na polu pracy pedagogicznej i społecznej”.
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski Biało-czerwoni. Dzieje reprezentacji Polski, część II, Wydawnictwo GiA, Katowice 1995 (14. część cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji), s. 163.
- Andrzej Gowarzewski: MISTRZOSTWA POLSKI. LUDZIE (1918–1939). 100 lat prawdziwej historii (1), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017.
Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn
- Szkolnikowski (1921)
- Lustgarten, Obrubański i Ziemiański (1922)
- Cetnarowski, Jentys i Lustgarten (1922)
- Glabisz, Kuchar i Obrubański (1923)
- Obrubański (1924)
- Orzelski (1924)
- Rosenstock (1924)
- Kuchar (1925)
- Synowiec (1925–27)
- Kuchar (1928)
- Loth (1929–31)
- Przeworski (1931)
- Kałuża (1931)
- Kałuża (1932–39)
- Loth (1932, 1934)
- Przeworski (1935)
- Otto (1936)
- Przeworski (1937)
- Kossok (1937)
- Spoida (1938)
- Reyman (1945–47)
- Bergtal, Krug i Przeworski (1947–48)
- Alfus (1948)
- Krug (1948)
- Krug, J. Nowak i Przeworski (1948)
- Szymkowiak, Izdebski, Kisieliński, Krug i Śmiglak (1949–50)
- Szymkowiak, Kaczanowski, Kisieliński i Krug (1950)
- Koncewicz (1950)
- Koncewicz, Kaczanowski i Szymkowiak (1951)
- Koncewicz (1951)
- Koncewicz (1951–52)
- Matyas (1952)
- Matyas (1952)
- Foryś (1952)
- Koncewicz (1953)
- Hájdu i Cebula (1954)
- Jesionka i Matyas (1954)
- Koncewicz (1955–56)
- Nowakowski, Sitko i Woźniak (1956)
- Krug, Dyrda i Reyman (1956–57)
- Reyman, Dyrda i Ziemian (1957)
- Reyman i Dyrda (1957)
- Reyman, Dyrda i Szymaniak (1958–59)
- Krug (1959–62)
- Motoczyński, Foryś i Pegza (1963–64)
- Motoczyński, Koncewicz i Krawczyk (1964–66)
- Koncewicz (1966)
- Brzeżańczyk (1966)
- K. Nowak, Brzeżańczyk i Górski (1966)
- Matyas (1966–67)
- Koncewicz (1968–70)
- Górski (1970–76)
- Strejlau (1974)
- Gmoch (1976–78)
- Kulesza (1978–80)
- Piechniczek (1981–86)
- Obrębski (1981)
- Blaut (1985)
- Łazarek (1986–89)
- Strejlau (1989–93)
- Ćmikiewicz (1991)
- Ćmikiewicz (1993)
- Apostel (1993–95)
- Stachurski (1995–96)
- Piechniczek (1996–97)
- Pawlak (1997)
- Wójcik (1997–99)
- Engel (2000–02)
- Boniek (2002)
- Janas (2002–06)
- Beenhakker (2006–09)
- Majewski (2009)
- Smuda (2009–12)
- Fornalik (2012–13)
- Nawałka (2013–18)
- Brzęczek (2018–21)
- Sousa (2021)
- Michniewicz (2022)
- Santos (2023)
- Probierz (od 2023)
|
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Selekcjoner zastępczy