Ryszard Kulesza (piłkarz)
Wygląd
przypnij
ukryj
Ryszard Kulesza
Ryszard Kulesza (1979)
|
Data i miejsce urodzenia
|
28 września 1929 Warszawa
|
Data i miejsce śmierci
|
19 maja 2008 Warszawa
|
Wzrost
|
166 cm
|
Pozycja
|
lewoskrzydłowy, lewy pomocnik
|
Kariera juniorska
|
|
Kariera seniorska
|
|
Kariera reprezentacyjna
|
|
Kariera trenerska
|
|
- ↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
|
Odznaczenia
|
|
Grób Ryszarda Kuleszy na Cmentarzu Czerniakowskim w Warszawie
Ryszard Kulesza (ur. 28 września 1929 w Warszawie, zm. 19 maja 2008 tamże) – polski piłkarz, trener i działacz piłkarski, w latach 1978–1980 selekcjoner reprezentacji Polski.
Życiorys
Syn Władysława. Podczas powstania warszawskiego jego ojciec został zastrzelony, a sam ledwo uniknął śmierci – niemiecki żołnierz rzucił go pod nadjeżdżający czołg. Następnie został wywieziony na roboty do Niemiec, skąd uciekł i wrócił pieszo do Polski.
Kariera piłkarska
Występował w drużynach Okęcia Warszawa, Polonii Warszawa, Gwardii Warszawa i Polonii Bydgoszcz. Karierę zakończył w 1961 jako zawodnik warszawskiej Polonii.
Kariera trenerska
Po zakończeniu kariery piłkarskiej pracował jako trener. W latach 1972-1974 był trenerem Lechii Gdańsk. Od 1974 pracował jako szkoleniowiec drużyn narodowych: reprezentacji do lat 21 (1974-1975) oraz reprezentacji do lat 23 (1975-1978). Współpracownik selekcjonerów reprezentacji Polski seniorów: Kazimierza Górskiego (1976) oraz Jacka Gmocha (1976-1977 i 1978). Po rezygnacji Gmocha, w październiku 1978 objął stanowisko selekcjonera reprezentacji Polski. Zwolniony w grudniu 1980 w następstwie tzw. afery na Okęciu. W następnych latach pracował m.in. w Tunezji i Maroku.
Działacz
Po powrocie do Polski aktywnie uczestniczył w pracach Polskiego Związku Piłki Nożnej: od 1989 członek Prezydium i przewodniczący Rady Trenerów, inicjator założenia Szkoły Trenerów PZPN (tzw. kuleszówka), w latach 1991-1999 wiceprezes związku ds. trenerskich. W 1993 brał udział w decyzji o odebraniu Legii Warszawa mistrzostwa kraju w związku z tzw. niedzielą cudów: Prezydium Zarządu PZPN (w skład którego wchodził Kulesza) z powodu zarzutu „niesportowej postawy podczas rozgrywek” unieważniło wynik meczu pomiędzy Legią Warszawa a Wisłą Kraków (6:0), odbierając tym samym Legii tytuł mistrzowski. Komentując wynik meczu Legia-Wisła Kulesza miał powiedzieć: cała Polska widziała.
Był odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (1995) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1999).
Cierpiał na chorobę Alzheimera. Zmarł 19 maja 2008 w szpitalu w Międzylesiu. Został pochowany 29 maja 2008 na cmentarzu Czerniakowskim w Warszawie.
Przypisy
- ↑ KrzysztofK. Juras KrzysztofK., Zapomniane dwa lata życia Ryszarda Kuleszy, byłego selekcjonera reprezentacji Polski , Dziennik Bałtycki, 21 września 2022 (pol.).
- ↑ Stefan Szczepłek. Wsparcie z prawego brzegu. „Skarpa Warszawska”, s. 71, luty 2022.
- ↑ Ryszard Kulesza - wspaniały selekcjoner umiera w przytułku
- ↑ Ryszard Kulesza nie żyje
- ↑ M.P. z 1995 r. nr 57, poz. 631
- ↑ M.P. z 2000 r. nr 11, poz. 202
- ↑ PAMIĘTAJMY O TYCH, KTÓRZY JUŻ ODESZLI - GROBY POLONISTÓW - Aktualności - Polonia Warszawa , kspolonia.pl (pol.).
Bibliografia
- Andrzej Gowarzewski: Mistrzostwa Polski. Ludzie (1945-1962). 100 lat prawdziwej historii (3), Wydawnictwo GiA, Katowice 2017
Skład
reprezentacji Tunezji na
PNA 1982
Kariera szkoleniowa
Selekcjonerzy reprezentacji Polski w piłce nożnej mężczyzn
- Szkolnikowski (1921)
- Lustgarten, Obrubański i Ziemiański (1922)
- Cetnarowski, Jentys i Lustgarten (1922)
- Glabisz, Kuchar i Obrubański (1923)
- Obrubański (1924)
- Orzelski (1924)
- Rosenstock (1924)
- Kuchar (1925)
- Synowiec (1925–27)
- Kuchar (1928)
- Loth (1929–31)
- Przeworski (1931)
- Kałuża (1931)
- Kałuża (1932–39)
- Loth (1932, 1934)
- Przeworski (1935)
- Otto (1936)
- Przeworski (1937)
- Kossok (1937)
- Spoida (1938)
- Reyman (1945–47)
- Bergtal, Krug i Przeworski (1947–48)
- Alfus (1948)
- Krug (1948)
- Krug, J. Nowak i Przeworski (1948)
- Szymkowiak, Izdebski, Kisieliński, Krug i Śmiglak (1949–50)
- Szymkowiak, Kaczanowski, Kisieliński i Krug (1950)
- Koncewicz (1950)
- Koncewicz, Kaczanowski i Szymkowiak (1951)
- Koncewicz (1951)
- Koncewicz (1951–52)
- Matyas (1952)
- Matyas (1952)
- Foryś (1952)
- Koncewicz (1953)
- Hájdu i Cebula (1954)
- Jesionka i Matyas (1954)
- Koncewicz (1955–56)
- Nowakowski, Sitko i Woźniak (1956)
- Krug, Dyrda i Reyman (1956–57)
- Reyman, Dyrda i Ziemian (1957)
- Reyman i Dyrda (1957)
- Reyman, Dyrda i Szymaniak (1958–59)
- Krug (1959–62)
- Motoczyński, Foryś i Pegza (1963–64)
- Motoczyński, Koncewicz i Krawczyk (1964–66)
- Koncewicz (1966)
- Brzeżańczyk (1966)
- K. Nowak, Brzeżańczyk i Górski (1966)
- Matyas (1966–67)
- Koncewicz (1968–70)
- Górski (1970–76)
- Strejlau (1974)
- Gmoch (1976–78)
- Kulesza (1978–80)
- Piechniczek (1981–86)
- Obrębski (1981)
- Blaut (1985)
- Łazarek (1986–89)
- Strejlau (1989–93)
- Ćmikiewicz (1991)
- Ćmikiewicz (1993)
- Apostel (1993–95)
- Stachurski (1995–96)
- Piechniczek (1996–97)
- Pawlak (1997)
- Wójcik (1997–99)
- Engel (2000–02)
- Boniek (2002)
- Janas (2002–06)
- Beenhakker (2006–09)
- Majewski (2009)
- Smuda (2009–12)
- Fornalik (2012–13)
- Nawałka (2013–18)
- Brzęczek (2018–21)
- Sousa (2021)
- Michniewicz (2022)
- Santos (2023)
- Probierz (od 2023)
|
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r Selekcjoner zastępczy
Selekcjonerzy reprezentacji Tunezji
Trenerzy Lechii Gdańsk
- ↑ a b trener ad interim
Kontrola autorytatywna (osoba):