W dzisiejszym świecie Susie Wiles jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Od ekspertów i profesjonalistów po ogół społeczeństwa, Susie Wiles przyciągnął uwagę wszystkich ze względu na swój wpływ i wpływ na różne obszary codziennego życia. Dzięki stale rosnącemu znaczeniu Susie Wiles stał się kluczowym graczem w rozwoju i ewolucji współczesnego społeczeństwa. Dlatego też niezbędna jest dogłębna analiza i zrozumienie wszystkich aspektów związanych ze zmienną Susie Wiles, aby móc zająć się jej konsekwencjami w sposób krytyczny i konstruktywny.
![]() Susie Wiles (2025) | |
Pełne imię i nazwisko |
Susan Summerall Wiles |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
14 maja 1957 |
Szef personelu Białego Domu | |
Okres |
od 20 stycznia 2025 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Szef personelu burmistrza Jacksonville | |
Okres |
od listopada 1997 |
Przynależność polityczna |
Susie Wiles, właśc. Susan Summerall Wiles[1][2][3] (ur. 14 maja 1957 w New Jersey) – amerykańska urzędniczka, lobbystka i doradczyni polityczna, współpracowniczka i współtwórczyni kampanii wyborczych wielu znanych polityków Partii Republikańskiej, m.in. Ronalda Reagana, Dana Quayle’a, Johna McCaina, Ricka Scotta, Donalda Trumpa i Rona DeSantisa, wieloletnia członkini administracji dwóch burmistrzów miasta Jacksonville na Florydzie (m.in. w latach 1997–2000 jako szefowa personelu burmistrza Johna Delaneya ), od stycznia 2025 roku szefowa personelu Białego Domu.
Susan Summerall urodziła się 14 maja 1957 roku w stanie New Jersey, w którym też dorastała[4][5][6]. Jest jednym z trojga dzieci Katharine Jacobs i Pata Summeralla , znanego futbolisty grającego m.in. w drużynach Detroit Lions i New York Giants, a w późniejszych latach komentatora sportowego[7][8][4]. Pat Summerall w 1992 roku odbył zakończone powodzeniem leczenie przewlekłego alkoholizmu, którego podjęcie w napisanych po latach wspomnieniach przypisywał staraniom Susan[7][6]. Po jego śmierci w 2013 roku Susan określiła go jako „niezwykłego człowieka i cudownego ojca”[7][6].
Ukończyła prywatną szkołę średnią dla dziewcząt Academy of the Holy Angels w hrabstwie Bergen, a następnie studiowała na Uniwersytecie Marylandu w College Park, na którym uzyskała stopień Bachelor of Arts z języka angielskiego[9][10][11].
W 1979 roku została asystentką republikańskiego kongresmena ze stanu Nowy Jork i zarazem byłego futbolisty, kolegi jej ojca z drużyny New York Giants, Jacka Kempa[11][12]. Rok później dołączyła do kampanii prezydenckiej Ronald Reagan obejmując funkcję zastępcy dyrektora do spraw planowania[11][12]. Następnie, po wyborczym sukcesie Reagana, pracowała jako specjalny asystent (planista) prezydenta Reagana (w latach 1980–1981) i jako specjalny asystent sekretarza pracy Raymonda Donovana (w latach 1982–1983)[13][6][11].
W latach 1984–1986 pełniła funkcję dyrektora w firmie Summerall, Smith & Wiles[11]. W 1988 roku Wiles zaangażowała się w kampanię kandydata na wiceprezydenta Stanów Zjednoczonych Dana Quayle’a jako zastępczyni dyrektora do spraw operacyjnych[13][6]. Następnie wraz z ówczesnym mężem Lannym Wilesem zamieszkała w hrabstwie Duval na Florydzie, gdzie rozpoczęła karierę doradczą[13]. W latach 1992–1995 prowadziła biuro okręgowe republikańskiej kongresmenki z Florydy Tillie Fowler[11][13].
W 1995 roku zaczęła pracę w administracji burmistrza miasta Jacksonville na Florydzie, Johna Delaneya , najpierw jako dyrektor komunikacji i spraw międzyrządowych, następnie zastępca szefa personelu, aż w końcu, w okresie od listopada 1997 roku do listopada 2000 roku, szef personelu, będąc pierwszą w historii kobietą na tym stanowisku[11][8]. Później, w latach 2000–2001, była współzarządzającym partnerem w florydzkim biurze firmy PR-owej APCO Worldwide , z kolei w latach 2001–2004 pełniła funkcję dyrektora w firmie doradczej Wiles Consulting, Inc.. W okresie od 2003 roku do czerwca 2008 roku pracowała dla kolejnego burmistrza florydzkiego Jacksonville, Johna Peytona , tym razem w charakterze szefa komunikacji i inicjatyw specjalnych[11].
W 2008 roku była współprzewodniczącą kampanii prezydenckiej senatora Johna McCaina w hrabstwie Duval[8]. W 2010 roku prowadziła ostatecznie zwycięską kampanię senatora Ricka Scotta przed tegorocznymi wyborami gubernatorskimi na Florydzie[5]. W 2011 roku została menedżerem kampanii prezydenckiej Jona Huntsmana jednak w lipcu tego roku, zaledwie miesiąc po rozpoczęciu kampanii, zakończyła współpracę z Huntsmanem, co związane było z przeprowadzeniem znaczącej reorganizacji kadrowej w borykającej się z różnymi problemami kampanii[14][15]. W 2012 roku była współprzewodniczącą rady doradczej Mitta Romneya na Florydzie podczas jego kampanii prezydenckiej[6].
W 2011 roku Susie Wiles dołączyła do mającej siedzibę na Florydzie firmy lobbingowej Ballard Partners , aby otworzyć biuro firmy w Jacksonville[8]. Pełniła funkcję partnera zarządzającego biurem Ballard Partners w Jacksonville do września 2019 roku, kiedy to zdecydowała się odejść z firmy z powodu „uciążliwego problemu zdrowotnego”[16]. Od lutego 2022 roku do listopada 2024 roku współzarządzała firmą lobbingową Mercury Public Affairs[10][17].
Zgodnie z raportem organizacji Public Citizen , w okresie od listopada 2017 roku do kwietnia 2024 roku Wiles była zarejestrowana jako lobbystka amerykańskiego rządu federalnego na rzecz 42 różnych klientów, w tym dużych korporacji, wykonawców rządowych i stowarzyszeń biznesowych. Wśród klientów Wiles znajdowały się m.in. amerykańska firma zajmująca się gospodarką odpadami Republic Services , kanadyjskie kompanie wydobywcze Pebble Partnership/Northern Dynasty Minerals i Waterton Global Resource Management, amerykańska kompania tytoniowa Swisher oraz latynoamerykańska stacja telewizyjna Globovisión . Dodatkowo, jak wynika z dokumentów ujawnionych na mocy Ustawy o Rejestracji Agentów Zagranicznych (Foreign Agents Registration Act, FARA), Wiles lobbowała na rzecz nigeryjskiej Ludowej Partii Demokratycznej, aby zapewnić wsparcie w zakresie jej relacji z amerykańskimi urzędnikami rządowymi, firmami i odbiorcami pozarządowymi[18].
W 2016 roku Wiles pracowała w kampanii wyborczej Donalda Trumpa przed tegorocznymi wyborami prezydenckimi jako dyrektor do spraw operacji na Florydzie[5][6]. Przypisuje się jej znaczącą pomoc w nieoczekiwanym wygraniu przez Trumpa głosowania na Florydzie różnicą zaledwie 1,2% nad Hillary Clinton[19][5]. We wrześniu 2018 roku z polecenia Trumpa dołączyła do źle przebiegającej kampanii mało znanego kongresmena Rona DeSantisa przed wyborami na gubernatora Florydy 2018 i w stosunkowo krótkim czasie, jaki pozostał do wyborów, pomogła DeSantisowi odnieść zwycięstwo niewielką różnicą głosów[19]. W swoim przemówieniu po zwycięstwie polityk opisał Wiles jako „najlepszą w tym biznesie”[20].
W 2019 roku została doradczynią w kampanii Donalda Trumpa na Florydzie przed przyszłorocznymi wyborami na prezydenta USA, jednak we wrześniu 2019 roku, według doniesień portalu Politico, sztab kampanijny Trumpa zakończył współpracę z Susie Wiles w następstwie nalegań gubernatora Florydy Rona DeSantisa, który „próbował zainstalować swoich sojuszników” w stanowych strukturach Partii Republikańskiej[21]. W późniejszych latach Wiles nazwała pracę dla DeSantisa „największym błędem” w swojej karierze[22][23].
Po wyborczej przegranej Trumpa i zakończeniu jego prezydentury Wiles została przez niego poproszona o pokierowanie jego powstającą inicjatywą polityczną – w ten sposób w marcu 2021 roku została CEO komitetu działań politycznych Save America[8]. W sierpniu 2022 roku została określona przez dziennik „The Hill ” jako „najpotężniejsza Republikanka, jakiej nie znacie” i „szefowa sztabu Trumpa, który bawi się wyborami parlamentarnymi 2022 i szykuje się do trzeciego wyścigu do Białego Domu”[19]. W istocie rzeczy Wiles przez trzy lata była de facto szefową sztabu oraz kierowniczką zakończonej sukcesem kampanii Donalda Trumpa przed wyborami prezydenckimi w 2024 roku, ponadto pomagała mu też we współpracy z prawnikami w jego różnych sprawach karnych oraz cywilnych[8][24]. Sam Trump w swoim przemówieniu po wyborczym zwycięstwie wzmiankował nazwisko Wiles siedem razy[25].
W czerwcu 2023 roku telewizja ABC News podała w oparciu o doniesienia swych źródeł, że Susie Wiles jest wymienioną w akcie oskarżenia Donalda Trumpa dotyczącym przetrzymywania tajnych dokumentów jako „przedstawiciel PAC” osobą, której Trump w sierpniu lub wrześniu 2021 roku miał pokazać tajną mapę niezidentyfikowanego kraju i omawiać operację wojskową, która według niego „nie przebiegła dobrze”[26].
7 listopada 2024 roku została powołana przez prezydenta elekta Donalda Trumpa na urząd szefa personelu Białego Domu w jego drugim gabinecie[27][2]. Stała się tym samym pierwszą w historii kobietą wyznaczoną do pełnienia tego stanowiska[25][2][9]. Objęła je w styczniu 2025 roku[10].
Należy do Kościoła Episkopalnego[28].
W latach 80. XX wieku wyszła za mąż za Lanny’ego Wilesa, republikańskiego konsultanta i współpracownika Ronalda Reagana[8][5]. Małżeństwo doczekało się dwóch córek: starszej Katie i młodszej Caroline[8]. Obie po latach pracowały w branży lobbingowej, a ponadto Caroline została mianowana na stanowisko zastępcy asystenta sekretarza w Białym Domu w styczniu 2017 roku, jeszcze przed inauguracją I kadencji prezydenckiej Donalda Trumpa, jednak nieco ponad miesiąc później zrezygnowała w następstwie nie przejścia procedury background check[29][30]. W 2017 roku Susie rozwiodła się z mężem[8][5].